tag:blogger.com,1999:blog-13187684341974665352024-03-13T04:35:50.812+04:00Mint Lemonade BlogNataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.comBlogger77125tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-28728021200368166882019-03-10T18:57:00.000+04:002019-03-10T19:02:45.802+04:00Kuyashiiგუშინ Chef's Table-ის მორიგ ეპიზოდს ვუყურებდი, იაპონელ ქალ შეფ-მზარეულზე, ნიკი ნაკაიამაზე. დასაწყისში მასზე საუბრისას, ერთმა იაპონელმა შეფმა (კაცმა) განაცხადა, პირველად რომ დავინახე, ვიფიქრე რომ ასეთი პატარა (ტანით) გოგო ჩვენს სამზარეულოში ვერ იმუშავებდა და დავცინე კიდეც, ვუთხარი, რომ მზარეულს თამაშობდაო. ამაზე ძალიან გაბრაზდა და მითხრა, რომ ეს თამაში არ არის, მე სერიოზულად ვუდგები საქმესო - იცინოდა ეს კაცი.<br />
<br />
ამ დროს კადრი შეიცვალა და თავად ნიკის ინტერვიუ დაიწყო, სადაც ამბობს:<br />
<br />
“In Japanese there’s this word called Kuyashii, which is when somebody puts you down or says you can’t do something and you have this burning desire to prove them wrong. Earlier in my career I felt a lot of motivation from that.”<br />
<br />
ეს ისეთი შთამაგონებელი იყო! მან თავის მამოძრავებელ ძალად გამოიყენა ის, რასაც დღესდღეობით ვებრძვით, მიზოგინია იქნება თუ სექსიზმი. ეს სიტყვებიც ხომ გამაღიზიანებლად იქცა საზოგადოების ნაწილისთვის, თითქოს, რაღაც იარლიყი გახდა, რომელსაც რაღაცას დაარტყამ და მორჩა, ყველა ისტორია ერთმანეთს ემსგავსება, ყველა ქალის, რომლებიც დაიჩაგრნენ და საბოლოოდ ამ სიტყვებამდე "ჩაგრულ ქალებამდე" დავიდნენ, მათი ამბავი კი მიღმა რჩება.<br />
ნიკიზე მოყვნენ, რომ ერთხელ ერთმა სახელოვანმა ფუდკრიტიკმა, მისი კერძები გასინჯა და აღფრთოვანდა, შეფის სახელი რომ იკითხა და გაიგო, ქალია, patronizing ტონით დაიწყო - აჰ, რა საყვარლობაა ეს საჭმელი, არა?<br />
ასეა, ქალებისგან ელიან რომ საყვარელი არსებები უნდა იყვნენ, რაღაც მოცემულობებში ტირილი დაიწყონ და მშვენიერი თვალები ცრემლებმა დაუნამოთ, სხვა მომენტებში საყვარლად გადაიკისკისონ. კი, ამ კადრების ყურება მართლაც მშვენიერია, რა სჯობს ლამაზი ქალის სიცილის მოსმენას, არა? მაგრამ ქალი რაღაც პერსონაჟი არაა, იმისთვის შექმნილი, რომ სხვების ცხოვრება სასიამოვნო გახადოს და რაღაც ყალიბში ჩაჯდეს.<br />
<br />
ახალს არაფერს ვამბობ, ვიცი. უბრალოდ, ხანდახან, ისეთი გამაცოფებელია, როდესაც ყოველდღიურად ეჯახები პატარ-პატარა მომენტებს თავს დამცირებულად გრძნობ. როცა სალაროსთან დგახარ და ვიღაც შუახნის კაცი მოდის და ზედაც კი არ გიყურებს, ისე დადგება შენ წინ და მოლარე პირველი მას გაუტარებს პროდუქტებს. მერე მოდიხარ სახლისკენ, სიბრაზე გახრჩობს რომ იქ არაფერი თქვი, მაგრამ თან ფიქრობ, როდემდე, როდემდე უნდა იბრძოლო და იჩხუბო? იმ და სხვა შუახნის კაცებს ალბათ ერთხელაც კი არ გაუფიქრიათ ცხოვრებაში, რომ პატარა გოგოები მზარეულობანას და მეცნიერობანას არ ვთამაშობთ, სალაროსთან უჩინმაჩინის მოსასხამებით არ ვდაგავართ და უბრალოდ, ამდენი ბრძოლით დავიღალეთ<br />
<br />
"კაპიტანი მარველი" გამოვიდა 8 მარტს კინოთეატრებში. ვიღაცებისთვის მიუღებელი აღმოჩნდა, მიზეზები იცით რა არის? არც საყვარლად გადაიკისკისა, არც ვიღაც მამაკაცს მიუძღვნა გული და ტრაკი არ აქვს საკმარისად აწეული. მათ ტვინში ჩასმულ კოდებში არ მოიძებნა ქალი სუპერგმირის ეს ყალიბი, რომელიც სექსუალურად არ გამოიყურება.<br />
<br />
აქამდე სახელი არ დამირქმევია, მაგრამ ჩემი ცხოვრებაში kuyashii იყო ჩემი მამოძრავებელი ძალა მუდამ. მის უკან იდგნენ ის ქალები თუ გოგონები, რომლებთანაც ვაიდენტიფიცირებდი თავს. პეპი იმიტომ მიყვარდა, რომ ფიზიკურად ძლიერი იყო და ყველას აოცებდა, მულანმა მოინდომა და მამაკაცებს გაუთანასწორდა ფიზიკურად, ბელი ჭკვიანი იყო და ბევრს კითხულობდა. მაშინ არც ფემინიზმი ვიცოდი, არც პატრიარქალური სამყაროს არსი მესმოდა. უბრალოდ ჩემი გონებით ვხვდებოდი, რომ რადგან ის გოგონები არსებობდნენ, მეც შემეძლო მათნაირი ვყოფილიყავი, დამემტკიცებინა, რომ იმაზე მეტი შემიძლია, ვიდრე ჩემგან მოელიან.<br />
<br />
ამიტომ, მადლობა ყველა კაცს, რომლებიც პატარას და უმწეოს გვეძახიან და საყვარელ არსებებად აღგვიქვავენ. მადლობა, რომ გგონიათ ვერაფერს მივაღწევთ. თქვენს არსებობასაც ჰქონია რაღაც დანიშნულება - ჩვენს kuyiashii-ს საწვავი ჭირდება.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi00F5keOtLSF91zfDKGm4JXxiTwIKhjj_nNOlkhykfgM_noQkxQHamq-hWJXULIZwDDQFHIGZMWXJlD3JBuuJ8ppVXgtl5L7XzaOsGbu_AzI4NgQUpxw1UXwDj7_gFCeNknH3gZIwWnWU1/s1600/_103480991_captainmarvel976.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="371" data-original-width="660" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi00F5keOtLSF91zfDKGm4JXxiTwIKhjj_nNOlkhykfgM_noQkxQHamq-hWJXULIZwDDQFHIGZMWXJlD3JBuuJ8ppVXgtl5L7XzaOsGbu_AzI4NgQUpxw1UXwDj7_gFCeNknH3gZIwWnWU1/s400/_103480991_captainmarvel976.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
პ.ს გუშინ კაპიტან მარველზე პოსტის კომენტარებს ვკითხულობდი. ერთი ქალი წერდა, ჩემმა შვილმა, პატარა გოგონამ, ფილმის ნახვის შემდეგ მთხოვა კაპიტანი მარველის ფორმა, ფიგურა მიყიდეო, შემდეგ კვირაში კი მეორედ მივდივართ სანახავადო. ამ კომენტარის წაკითხვისას დავრწმუნდი, რომ მიუხედავად საზოგადოების რაღაც ნაწილის ამ ფილმის მიმართ დიდი სიძულვილისა, ფილმმა თავისი საქმე უკვე გააკეთა - გოგონებს კიდევ ერთი, ახალი გმირი გაუჩინა, ვის ნახვისასაც იფიქრებენ, მეც გადავდგამ მთებს, თუ მოვინდომებო.Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-12598647202426354232018-08-19T21:32:00.000+04:002018-08-25T00:50:11.391+04:00საუზმის კლუბი - გაგრძელება<blockquote class="tr_bq" style="text-align: right;">
“In Wilson's scale of evaluations breakfast rated just after life itself and ahead of the chance of immortality.”<br />
― Robert A. Heinlein, By His Bootstraps</blockquote>
<br />
<br />
4 წლის წინ, საუზმეებზე პოსტის დაწერა გადავწყვიტე. ჩემს მეგობრებს ვთხოვე, მათი რომელიმე საუზმის ფოტო გამოეგზავნათ. რამდენიმემ ფოტოს მოკლე ისტორიაც მოაყოლა. <a href="https://mint-lemonade.blogspot.com/2014/10/blog-post_12.html" target="_blank">პოსტი</a>, მოულოდნელად, იმაზე საინტერესო გამოვიდა, ვიდრე ვგეგმავდი. ეს არ იყო მხოლოდ დღის პირველი საჭმლის ფოტოები, მათ უკან განსაკუთრებული ისტორიები იდგა. მას შემდეგ, ამ პოსტს ხშირად ვკითხულობ და ჩემს ერთგვარ კომფორტ-პოსტად იქცა.<br />
<br />
ვიფიქრე, რომ საკმარისი დრო გავიდა და ბევრი საუზმის ისტორია დაგროვდა. ამიტომ კიდევ ერთხელ დავიწყე ძიება. მიღებული ამბების მთელი თავგადასავალი აღმოჩნდა. თითქოს კარგად დაწერილი წიგნი გიჭირავს ხელში და კითხულობ ადამიანებზე, რომლებიც შეიძლებოდა მწერლები, ან თუნდაც პერსონაჟები ყოფილიყვნენ.<br />
<br />
მაშ ასე, წარმოგიდგენთ საუზმის კლუბის მეორე ნაწილს! <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________</div>
<br />
<br />
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSn5UgOk58hww5V6pPN7JYLlmZBQ4MqQiRe1uiQk0ftPbXN93QXE5jY2Eo1rSSJFzwAMwZRUJhRp2ZjAlts8S73UTPBmzHPhVIgYUufxdliJQNacKbjM2DtymMja016yIwCgP59HtW5uty/s1600/iavekua.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="662" data-original-width="883" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSn5UgOk58hww5V6pPN7JYLlmZBQ4MqQiRe1uiQk0ftPbXN93QXE5jY2Eo1rSSJFzwAMwZRUJhRp2ZjAlts8S73UTPBmzHPhVIgYUufxdliJQNacKbjM2DtymMja016yIwCgP59HtW5uty/s400/iavekua.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<b>ია ვეკუა</b><br />
<br />
იმ დროიდან, როდესაც მე და ჩემი ძმა სკოლაში დავდიოდით, დედა კი მუშაობდა, ყველაზე მეტად საბნებისა და ლეიბების სათავსოს სუნი მახსოვს - სუნი, რომელსაც წიწიბურას სურნელი ერთვოდა. სამსახურში წასვლამდე დედა სწორედ აქ ფუთნიდა წიწიბურიან ქვაბს, რათა სკოლიდან დაბრუნებულებს თბილი და კიდევ უფრო აფუებული დაგვხვედროდა. ჩემი ბავშვობის სუნი სწორედ ესაა - საბნებსა და ლეიბებში ჩამარხული წიწიბურას სურნელი. საუზმეზე ამაზე კარგი რამ ალბათ არ არსებობს. დილის ყავა კი სულ სხვა ისტორიაა, სწორედ ის, რომელიც სხვას არ უნდა მოუყვე.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi34d-xwyH3zrQMZfnjybwTNkUPCWTmrPB-m7k6JWrjK981-n5Pwj8HQDyKtctOTZevSH0VNj336VbHem4VR8Z4a37Jh2SWR8AyEghsrIeQLGV2R-pRStMm8exl0X0qxNO0ysyNhdg-U0CF/s1600/Sophie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi34d-xwyH3zrQMZfnjybwTNkUPCWTmrPB-m7k6JWrjK981-n5Pwj8HQDyKtctOTZevSH0VNj336VbHem4VR8Z4a37Jh2SWR8AyEghsrIeQLGV2R-pRStMm8exl0X0qxNO0ysyNhdg-U0CF/s400/Sophie.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>სოფი ოგბაიძე</b><br />
<br />
პირველ რიგში, წარმოუდგენელია საუზმე კარგი ყავის გარეშე ❤ ბავშვობიდან მივეჩვიე, რომ საუზმის გარეშე სახლიდან არ უნდა გავიდე, შესაბამისად როგორც არ უნდა მეჩქარებოდეს, კვერცხის მოხარშვას მაინც ყოველთვის ვასწრებ. საუკეთესო საუზმე ჩემთვის კვერცხის და შებოლილი ორაგულის კომბინაციაა, ყავასთან ერთად რა თქმა უნდა ^^ ხშირად ვიკეთებ დილით სხვადასხვა ფაფას, ვჭამ ვაშლს და თხილს. თუმცა განსაკუთრებით მიყვარს სასტუმროში საუზმობა, როცა არაფერი არ გაქვს გასაკეთებელი და შეგიძლია აირჩიო, რა გინდა მრავალფეროვანი ასორტიმენტიდან ❤<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEBfwXWbnw9iPjIZZ12re57hJuWEVq8e-R2jhdSoFOozEoT6AqAgVkrYJxwZYaN426NBLy8TIp2JI5RjXcx5Mp-Pt0EPPxHTVGrODckcxIpUb9ai0jLoCdvxp4QAeZtLIItwAvvAnYnUyI/s1600/38795763_2139107242828523_7660621338364608512_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="809" data-original-width="1080" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEBfwXWbnw9iPjIZZ12re57hJuWEVq8e-R2jhdSoFOozEoT6AqAgVkrYJxwZYaN426NBLy8TIp2JI5RjXcx5Mp-Pt0EPPxHTVGrODckcxIpUb9ai0jLoCdvxp4QAeZtLIItwAvvAnYnUyI/s400/38795763_2139107242828523_7660621338364608512_n.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________ </div>
</div>
<div>
<br />
<br />
<div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEcMp0dJB2r8Ju9-OEBSmexQoTsF57OniLbRlXbjh-zXhEqwb1WvmHEJGryqfxw1dAdn2UqCePUNyQ4KCcnmH2aFmQPt8Cnk7AdUvSOhSychZoaRWWauhsqx9nHKX11kRODvtArtFOE9Fw/s1600/Dembo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="945" data-original-width="945" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEcMp0dJB2r8Ju9-OEBSmexQoTsF57OniLbRlXbjh-zXhEqwb1WvmHEJGryqfxw1dAdn2UqCePUNyQ4KCcnmH2aFmQPt8Cnk7AdUvSOhSychZoaRWWauhsqx9nHKX11kRODvtArtFOE9Fw/s400/Dembo.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>დემბო ლომიძე</b><br />
<br />
ტიმოთესუბანში ვისვენებდით მე და თათა და იმან
საჭმლის კეთება არ იცის, ეგ ტვირთი მე ავიღე ჩემს თავზე, სამაგიეროდ
ჭურჭლის დარეცხვა იმას გადავაბარე. ხოდა დილით სანამ თათას ეძინა ხოლმე,
ვდგებოდი და მაღაზიაში ნაყიდი მცირე სახეობის პროდუქტებიდან ვცდილობდი რამე
გამეკეთებინა. ნუ ერთ-ერთი ესაა, ბეკონი მოუხდებოდა, მაგრამ არ გვქონდა,
არც ტოსტერი, ასე რომ პურიც ტაფაზე გავხუხე. ჰაერზე საუზმე კიდე overrated
არის, როცა ხედად წინ აშვერილი მთა და ეზოში ჩადგმული სხვა კოტეჯი გაქვს
მარტო -_-</div>
</div>
<div>
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiNey8hGL6UqLaS1q9VkKlRXwN86w-pQRfxTT_nzLFBm4hWiODpwLdB4L31lTNwB8KgTkR5_pKX6zGE3WdVUIu3X3S7nM0yxUsTmeH_52jDnZVvXapJqVFqbHGVMJFAXObSZNSVD_T3VYW/s1600/sofiko.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1199" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiNey8hGL6UqLaS1q9VkKlRXwN86w-pQRfxTT_nzLFBm4hWiODpwLdB4L31lTNwB8KgTkR5_pKX6zGE3WdVUIu3X3S7nM0yxUsTmeH_52jDnZVvXapJqVFqbHGVMJFAXObSZNSVD_T3VYW/s320/sofiko.jpg" width="238" /></a></div>
<b>სოფი ყიფიანი</b><br />
<br /></div>
<div>
გამარჯობა მზიანი ლიშბოადან! საუზმე ჩემთვის დღის ყველაზე მნიშვნელოვანი და განსაკუთრებული ნაწილია, სწორედ ამიტომ არ აქვს მნიშვნელობა დილას 8 საათზე უნდა გავიდე სახლიდან თუ უფრო გვიან - საუზმეს ყოველთვის აქვს თავისი დრო განკუთვნილი ჩემს დღის განრიგში. თუმცა, ყველაზე მეტად მაინც გრძელი და გვიანი საუზმეები მიყვარს, როცა შეგიძლია ორი საათი იჯდე, აუღელვებლად მიირთვა, დესერტი დააყოლო, წიგნი წაიკითხო და მუსიკას მოუსმინო. ზუსტად მორიგი ასეთი დღე გამითენდა პორტუგალიაში და გიზიარებთ ❤️<br />
არ დავივიწყოთ - “People who love to eat are always the best people”. - Julia Child</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br />
<span style="font-size: x-small;"><i>Fun fact: როდესაც სოფუნას საუზმის ფოტოსთვის მივწერე, ზუსტად იმ დროს საუზმობდა და ეს ფოტოც სწორედ იმ ეპიზოდისაა :)</i></span> <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________</div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA0BMzRJV4z0cacvaVzwMhpZ1O84mNbIJBYkJa6ErN7HW5WZWb349SHhwKiHmS9MKwzIiHDtALwkxrLiV1bmpLQqtgqBHrptZ8cFjMP21ruuU5CDlsCAVO2ZYxCQ4586FEqKIWY1TyR7_F/s1600/spartan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1116" data-original-width="1488" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA0BMzRJV4z0cacvaVzwMhpZ1O84mNbIJBYkJa6ErN7HW5WZWb349SHhwKiHmS9MKwzIiHDtALwkxrLiV1bmpLQqtgqBHrptZ8cFjMP21ruuU5CDlsCAVO2ZYxCQ4586FEqKIWY1TyR7_F/s400/spartan.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b>ნინო ფერაძე</b><br />
<br />
მოკლედ, საუზმე დღის ყველაზე საყვარელი ნაწილია, მაგრამ განსაკუთრებით მიყვარს, როდესაც ვახერხებ, ვარჯიშსა და სამსახურს შორის მოვიტოვო დრო და მშვიდად ვჭამო. მართალია, დარბაზის კაფეში არჩევანი მწირია, მაგრამ კარგი ყავა და ფორთოხლის ფრეში აკომპენსირებს ქათმის სალათს, რომელსაც გულის სიღრმეში პიცას ან მაჭკატებს ვამჯობინებდი. </div>
<div>
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________ </div>
<br />
<br /></div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmdNvAw4e6Z_wHrigNi9zGJlFDj2xvjV286XPyMxc4NI0UEukD9y5q_2f1QcoXXOw4gK7YlVoBou_FQVu1Id3F1QywId1Ei190F6Cy_DfUyTi3lyS7MBKvsE4bxrUCAx8RRdWMNRvA2W3b/s1600/tamuna.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1288" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmdNvAw4e6Z_wHrigNi9zGJlFDj2xvjV286XPyMxc4NI0UEukD9y5q_2f1QcoXXOw4gK7YlVoBou_FQVu1Id3F1QywId1Ei190F6Cy_DfUyTi3lyS7MBKvsE4bxrUCAx8RRdWMNRvA2W3b/s400/tamuna.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<b>თამუნა მესხი</b><br />
<br />
გაღვიძების მერე ვსვამ წყალს. ბებიაჩემმა მითხრა 15 წლის წინ, დილით უზმოზე წყალი კარგიაო და იმის მერე სულ ვსვამ. 15 წუთის მერე ვჭამ ვაშლს. იოგას მასწავლებლის შეგონებაა და ნახევარი საათის მერე ვაყოლებ იმას, რაც სახლში აღმომაჩნდება. დღეს ეს აღმოჩნდა ცეხვილი პური და ყველი და ზაფხულში ცივი, უშაქრო ყავა. სხვა სეზონებზე - ცხელი უშაქრო ყავა.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU6XDgCmCy64jN9blbbvms8qzC1zR9vYq8Mxhs1IajeZnRPtf-Mwum6v2ZJx3vWrqdG2pRoCsraPSHZfORe98pL1QOWuLEJcRJTF1uUhssdeAgAOq0dCvVJ7jlT1DMGY61HvcxmVUMxSmh/s1600/makuna.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1334" data-original-width="1334" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU6XDgCmCy64jN9blbbvms8qzC1zR9vYq8Mxhs1IajeZnRPtf-Mwum6v2ZJx3vWrqdG2pRoCsraPSHZfORe98pL1QOWuLEJcRJTF1uUhssdeAgAOq0dCvVJ7jlT1DMGY61HvcxmVUMxSmh/s320/makuna.jpg" width="320" /></a></div>
<b> მაკუნა ჩინჩალაძე</b><br />
<br />
ბავშვობაში ყველაზე მეტად, სტუმრის მოსვლის მეშინოდა, რადგან მაგიდის გაშლისას, დამატებით ფიცარს იღებდნენ მაგიდის შიდა მხრიდან, საიდანაც ჩემი გადამამლული საუზმეები ცვიოდა - გამხმარი კარაქიანი პურები, დაობებული ყველები, პინკ-პონკის ბურთად გადაქცეული მოხარშული კვერცხის გულები და ა.შ 🙂 იმ დროიდან არაფერი შეცვლილა, დილით ჭამა კვლავ არ შემიძლია. უბრალოდ, საკუთარი ორგანიზმის და სხეულის მოსმენა ვისწავლე. გარემო იმდენად სტრესულია, გადავწყვიტე, ისე მოვექცე ჩემს ორგანიზმს, როგორც მას სურს. შიმშილის გრძნობას, სადღაც, შუადღის ორის ნახევრისთვის ვგრძნობ - ამიტომ მაშინ ვიკვებები პირველად. დილით, გაღვიძებისთანავე კი წინა ღამით დაყენებულ თაფლიან წყალს ვსვამ. ბოლო წელია დაბლენდერებული ხილისა და ბოსტნეულის, ე.წ “სმუზის” აქტიური მომხმარებელი გავხდი. ვაბლენდერებ ყველაფერს, ჟოლოდან დაწყებული, ჭარხლით და ისპანახის ფოთლებით დამთავრებულს. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizKYIh4_tQ6Ehx91P03arUDlrY6buQKbtn62QbvQATGqcRIFWpHz53sg9R8twy7n1NzP3jS4FbehQ32Yc4mU6xtWVyVl-K3rKg4XgKQbjLHx6_uZelYtRquIC8XcXilGrnX9We59I8d8NP/s1600/makuna2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1334" data-original-width="1334" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizKYIh4_tQ6Ehx91P03arUDlrY6buQKbtn62QbvQATGqcRIFWpHz53sg9R8twy7n1NzP3jS4FbehQ32Yc4mU6xtWVyVl-K3rKg4XgKQbjLHx6_uZelYtRquIC8XcXilGrnX9We59I8d8NP/s320/makuna2.jpg" width="320" /></a></div>
ვურევ სხავადახვა სახეობის თესლებს - ჩიას, სელის თესლს, ქატოს. მოკლედ ყველაფერს, რაც სასარგებლოა, კარგია, მაგრამ მათი დამოუკიდებლად მიღება რთულია. ზაფხულში ამ ყველაფერს, ნაყინის სახეს ვაძლევ (გაყინულ ხილს და ბოსტნეულს ვაბლენდერებ). მერწმუნეთ, ასეთი გემრიელი, სასარგებლო და ნოყიერი, არაფერი გამისინჯავს მე. რაც მთავარია, ენერგიის დიდი წყაროა ჩემთვის. ყველაზე დიდ წინააღმდეგობას საკუთარ თავთან, კი მაშინ წავაწყდი, როდესაც ჩემი შვილი გავაღვიძე სკოლის პირველ დღეს, სკოლაში წასასვლელად, დავსი მაგიდასთან, დავუდგი წინ საუზმე, მან ამომხედა ზუსტად ჩემი თვალებით, მე შევხედე მაგიდას და აღმოვაჩინე, რომ ჩვენი სასადილო მაგიდა არ იშლება 😉 ან ის იყო განწირული საუზმის საჭმელად, ან მე - ხელუხლებელი საუზმის ასალაგებლად. პირველი ერთი წელი, სულ მე ვიყავი განწირული 🙂 </div>
<div>
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________ </div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHM2nTKTfxscV84qFrMynmPmxk1Rn0hVPiX_EvIYZ0QFSw3yHogpmw-Do_GFvu_9WmsX9xphFrZdeTj2wpWEvLT8afZ7Gqmg81B_9k4CtPg6erFPofGDZJQR__fV5q0o1vkOve5Hx9MKoR/s1600/mariam.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHM2nTKTfxscV84qFrMynmPmxk1Rn0hVPiX_EvIYZ0QFSw3yHogpmw-Do_GFvu_9WmsX9xphFrZdeTj2wpWEvLT8afZ7Gqmg81B_9k4CtPg6erFPofGDZJQR__fV5q0o1vkOve5Hx9MKoR/s320/mariam.jpg" width="240" /></a></div>
<b>მარიამ თადუმაძე</b><br />
<br />
გადავწყვიტე ჩემი საუზმის მეგობარზე მომეყოლა. ეს პატარა კაფე მონმარტრის ტერიტორიაზეა მაგრამ არც ისე ტურისტული. ჩემმა ახლადშეძენილმა პარიზელმა მეგობარმა წამიყვანა. იმ დილით პირველად შევხვდით. ვჭამდი ორაგულის, ანანასის და კვერცხის უცნაურ კომბინაციას, ვუყურებდი პიჯაკებში გამოწყობილ ველოსიპედებზე მოკალათებულ ადამიანებს, რომლებიც სამსახურებში მიიჩქაროდნენ, ჩემსავით დაბნეულ ტურისტებს, მეც რომ ეჭვის თვალით მიყურებდნენ და ჩემს ახლადშეძენილ მეგობარს. ამ საუზმემ კიდევ ისე დაგვაახლოვა, შემდეგი საერთო საუზმე თბილისში-ლოლიტაში გვქონდა. </div>
<div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8U6oYEkEbcT7Elq9Pio3G5o9Bz5inJvyrCUTlZKkGjclh2c-CWMSpbAT3ZLz9GFZNSO6oB9hstY-yqXsD7w0G9be2UtHVR0fBEn0QXcNQSHXit9L_qxHAxSQ-nz333Hq3WUbE-dCkpH99/s1600/mariam+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="538" data-original-width="960" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8U6oYEkEbcT7Elq9Pio3G5o9Bz5inJvyrCUTlZKkGjclh2c-CWMSpbAT3ZLz9GFZNSO6oB9hstY-yqXsD7w0G9be2UtHVR0fBEn0QXcNQSHXit9L_qxHAxSQ-nz333Hq3WUbE-dCkpH99/s400/mariam+2.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">"ლოლიტას" საუზმე</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<b>თამთა ჩხაიძე </b><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiloKrcJ3wBrwjZb0GDk-4ITcphPvoCO9OH1ctLEfoYCVFEzVNcnFjnbs8LVTRuQyX0o9w2XK4IFsa4HiC1pDZjEnjnvu5XbPKiW2VmGZF5o1EvuMFcRf8ZUAdxn1y69M8RoKpcTChv4usl/s1600/mta.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1184" data-original-width="1017" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiloKrcJ3wBrwjZb0GDk-4ITcphPvoCO9OH1ctLEfoYCVFEzVNcnFjnbs8LVTRuQyX0o9w2XK4IFsa4HiC1pDZjEnjnvu5XbPKiW2VmGZF5o1EvuMFcRf8ZUAdxn1y69M8RoKpcTChv4usl/s320/mta.jpg" width="274" /></a>ასეთი ფაფებით იწყებოდა ხოლმე ჩემი საუზმე ზაფხულის არდადეგებზე გურიაში. დილის 10-ის ნახევარზე ბებიას გამყინავი ხმა ჩაგვესმოდა, ბაღნებო, ადექით, გაცივდება დილას მისაღებიო, და ვიწყებდით ზლაზვნით ადგომას და ნახევრად თვალდახუჭულები ვჭამდით ცხელ ქაშს. მაშინ ამას ვაპროტესტებდი, ძილი მინდოდა, თამაში მინდოდა, შუაღამით კითხვა მიყვარდა და თვალებს ვეხვეწებოდი, სანამ ბებო ჩემს საძინებლამდე მიაღწევდა, როგორმე გახელილიყო. შარშან ჩემით გამეღვიძა და დედამ დამახვედრა ეს საუზმე აივანზე გამოტანილ პატარა მაგიდაზე და პირველი "კოვზი" რომ წავიღე პირისკენ, მივხვდი, რომ რაღაც ძალიან მაკლდა. ბებიის მზერა, სიყვარულით სავსე და კმაყოფილებით, მისი შვილიშვილები რომ ნაყრდებოდნენ გემრიელად და ჯანსაღი პროდუქტით. და კიდევ ერთხელ მივხვდი, რომ უკვე დიდი გოგო ვარ. და ბებიის მაშინდელი გამყინავი ხმა საშინლად მენატრებოდა ხოლმე, საუზმის გამზადებას რომ გვამცნობდა. ხოდა თვალები დავხუჭე და წარმოვიდგინე ჩემს წინ მჯდომი მისი მზერა და არც გამიაზრებია, ისე შევჭამე ერთი ღრმა თეფში, მაშინ როცა, ბავშვობაში კოვზს ვერტიკალურად ვაყენებდი და ისე ვზომავდი თუ რამდენი იყო დარჩენილი თეფშზე.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________ </div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7Fp4yeU3hyrtiIR-VqlafD8k35Vz1JJNl4d4Vn0Sg10LPfwQWYErvcUdVVU8mc1VJE780MOU6DtzgCnRlNo_NqAtfzvg9TmvCTMCGZQh6wY75kqvgVflgb_aBf0X282y_LYhtgOaa4cKb/s1600/%25E1%2583%25A5%25E1%2583%2590%25E1%2583%25A0%25E1%2583%25AB%25E1%2583%2590%25E1%2583%259C%25E1%2583%2590.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="901" data-original-width="1600" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7Fp4yeU3hyrtiIR-VqlafD8k35Vz1JJNl4d4Vn0Sg10LPfwQWYErvcUdVVU8mc1VJE780MOU6DtzgCnRlNo_NqAtfzvg9TmvCTMCGZQh6wY75kqvgVflgb_aBf0X282y_LYhtgOaa4cKb/s400/%25E1%2583%25A5%25E1%2583%2590%25E1%2583%25A0%25E1%2583%25AB%25E1%2583%2590%25E1%2583%259C%25E1%2583%2590.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>ლაშა პერტახია</b><br />
<br />
ვცდილობ ჯანსაღად ვიკვებო, მაგრამ გარემო მაცდურია და გემრიელ "ნაგავზე" უარის თქმა მიჭირს, ამიტომ გადავწყვიტე, რადგან ჩემ განკარგულებაშია, საუზმე მაინც ისეთი იყოს, როგორსაც ბრიტანელი მეცნიერები გვირჩევენ. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________ </div>
<br />
<br />
<b>ელენე დარჯანია </b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0uYYlZiKehizDRvmep6CG-_OT1K1piJi8ix4YWGISOfcU22ZvVEeRcCQM-DVkBhg2ZbeTywGccceuFmoOiysuvv0R-8UOishBtqlwThQXz7mv1rp-Uwd5Q-8_l7lPsP2PNUbzo2LY6r38/s1600/ele.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0uYYlZiKehizDRvmep6CG-_OT1K1piJi8ix4YWGISOfcU22ZvVEeRcCQM-DVkBhg2ZbeTywGccceuFmoOiysuvv0R-8UOishBtqlwThQXz7mv1rp-Uwd5Q-8_l7lPsP2PNUbzo2LY6r38/s320/ele.jpg" width="320" /></a></div>
ბოლო 1 წლის განმავლობაში 9 სხვადასხვა ქვეყანაში ვისაუზმე. ძირითადად, განსაკუთრებულ ადგილებში, განსაკუთრებულ ადამიანებთან ერთად. ჯერ ვიფიქრე, რომ, ალბათ, ყველაზე მეტად, ჩემს დასთან, ბერლინის ადრეული ზაფხულის მზიანი დილას მირთმეულ საუზმეზე დავწერდი. მერე ვიფიქრე, ალბათ, აბელთან ერთად, მისი სახლის შიდა ეზოსკენ მიმავალ კიბეზე ნეაპოლიტანური ყავა და პორტუგალიური ნუშის ნამცხვრებია მოსაყოლად საუკეთესო საუზმე. ან როდესაც მშივრები დავრჩით დუბროვნიკში, იმიტომ რომ ავტობუსზე ვაგვიანებდით, ან სუში დილის მატარებელში ბრიუსელიდან კიოლნში. ან ჩვენი ბოლო საუზმე სტამბოლში, როდესაც ჯერ კიდევ ერთმანეთს ვპარავდით საჭმელებს და არ ვიცოდით რომ ეს ჩვენი ბოლო დღეა ერთად. ან ის საუზმე, როდესაც, საუკეთესო მეგობართან ერთად, პროექტის დასასრულებლად მთელი ღამე მუშაობის შემდეგ, კატლეტების საჭმელად წავედით? ან როდესაც მარიმ გუშინ დილით ყავა მომიდუღა, იმიტომ რომ “კაროჩე რა”? ან დედაჩემის ბლინები და მამაჩემის შერჩეული მურაბა? ან ჩემი ძმის გამომცხვარი მჭადები? ან თანამშრომლების გამოყოლილი ყავა და მაფინი, იმიტომ რომ იციან დილით როგორ მშია და ისევ დედლაინი გვაქვს? ჰოდა ვზივარ და ვიღიმი ყველაფერ ამას რომ ვიხსენებ ახლა. მარტო ვარ. დანკინ დონატში. we could be heroes უკრავს, depeche mode-ის შესრულებით. ვსაუზმობ. ცუდი ყავა და ბოსტონ კრემის დონატი. ბოსტონ კრემი - იმიტომ რომ მენატრება კემბრიჯი. იქაური მეგობარი მწერს ახლა. სექტემბერში ათენში წასვლას ვფიქრობთ ერთად. არაბი ბიჭია, რომელიც ჰარვარდში, დილის ყავის რიგში გავიცანი და შემოგვესაუზმა.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________</div>
<br />
<b>გოგა საფარაშვილი</b><br />
<br />
ჩემთვის საუზმე ბავშვიბასთან ასოცირდება. სკოლაში წასვლამდე მე და ჩემს დას აუცილებლად უნდა დაგველია ჩაი, და კარაქიანი და თაფლიანი პური გვეჭამა. ზამთარში განსაკუთრებით სასიამოვნო იყო ხოლმე ეგ პროცესი, პიტნის ჩაი, ღუმელზე გახუხული შოთის პური, ზედ გამდნარი კარაქი და არომატული თაფლი. ახლა ყოველთვის ვეღარ ვახერხებ საუზმეს. და ძირითადად იმას მივირთმევ დილაობით, რაც მაცივარში მხვდება, მაგრამ ყიყლიყო და სოსისი მაინც მირჩევნია ყველაფერს.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5uSAuVPq91euTE-JsFF2slVyAjtEigMjpEXvi0dEdcLcjCg18NRotC6GdErjF5lRbtDnk8LQmCU9VBgQzBaeGDAmWce1iPF5tCrYOX_Qe2XJbvcGAVHncKg_Dnzzqv7l1Yr_7ycgsrjZV/s1600/goga.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5uSAuVPq91euTE-JsFF2slVyAjtEigMjpEXvi0dEdcLcjCg18NRotC6GdErjF5lRbtDnk8LQmCU9VBgQzBaeGDAmWce1iPF5tCrYOX_Qe2XJbvcGAVHncKg_Dnzzqv7l1Yr_7ycgsrjZV/s320/goga.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
დღევანდელი საუზმეა. კარაქწასმული პურების ტოსტი, ყველით და ლორით. უკეთესად იბრაწება კარაქით.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
__________________________________________________</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<b> თამთა ჯაფარიძე</b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz1OUkRqiZ4nbDo2o-g5XV5xr1EG46XM5hE3gUpoHUYoiPdQJ8UgBE2XcSm1-azDPeLLr1gkhIE9r1JpyEE0vYTG27U6h2fHYpUfRLx4G6fFrY0motecaoGkNJbUbIYDLv3zONx0ddxjT3/s1600/tamt.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="640" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz1OUkRqiZ4nbDo2o-g5XV5xr1EG46XM5hE3gUpoHUYoiPdQJ8UgBE2XcSm1-azDPeLLr1gkhIE9r1JpyEE0vYTG27U6h2fHYpUfRLx4G6fFrY0motecaoGkNJbUbIYDLv3zONx0ddxjT3/s320/tamt.jpg" width="211" /></a></div>
<br />
ჩემი აზრით, ეს პოსტი ბევრად ლამაზ ფოტოს იმსახურებს, მაგრამ იმ უგემრიელეს საუზმეებს შორის, რომლებიც მქონია, ყველაზე კარგად მაინც ეს მახსენდება. პატარა შესავალი - პეპი გრძელიწინდა რომ წავიკითხე პირველად, იმის მერე ვოცნებობდი, რომ მარტო მეცხოვრა. რა თქმა უნდა, ვერც პეპის ასაკში და ვერც მერე ვილა ყიყლიყოსნაირი სახლი ვერ ვიშოვე, მაგრამ ერთ მშვენიერ დღეს ავდექი და პატარა ბინა ვიქირავე. ხოდა, ეს ფოტო უბრალოდ მეგობრებისთვის მქონდა გაგზავნილი ჩემი პირველი საუზმის აღსანიშნავად. არაფერი განსაკუთრებული, იმასაც ვერ ვიხსენებ მარცხენა კუთხეში რა მოჩანს (ალბათ, პური და ყველი?), მაგრამ ის შეგრძნება მახსოვს, რომ ძაან ამაყი და ბედნიერი ვიყავი.<br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
_________________________________________________</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbJazcIMLerKdglfrLa7orMrMJlSloN_KHqV2wxKBDfUz8m6MxLg9kAXeIix5bnrU06VgHr00w7jT9XbJvTH_Zgm_zdX76OQZmu0LFBCofBIg6yNaBVt91S0Ff3yGIQH9fKM6kfRYQOn7p/s1600/salome3.jpg" imageanchor="1"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="843" height="227" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbJazcIMLerKdglfrLa7orMrMJlSloN_KHqV2wxKBDfUz8m6MxLg9kAXeIix5bnrU06VgHr00w7jT9XbJvTH_Zgm_zdX76OQZmu0LFBCofBIg6yNaBVt91S0Ff3yGIQH9fKM6kfRYQOn7p/s400/salome3.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>სალომე ადამია</b><br />
<br />
ამასწინათ მეგობართან საუბრისას მორიგი „ჭეშმარიტება“ წამომცდა, რომ ცხოვრებაში მთავარია გემრიელი საუზმეები, ღამის საუბრები და მხრები - იშვიათად თავის ჩამოსადებად.<br />
<br />
და პირველად იყო საუზმე.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFNW7VrSf9t8rHtzFepdGwPef25uBKuWkhb1mR2VQw7T4veBQvrJNxPqaW4kuaxd6acxDsXayfwb4YTNFsnscUu0jjddIox01WdTTvxte7q-FAAUXQX3EjbWdUAFMnMLDml70NHzfc5RcZ/s1600/salome.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="843" data-original-width="481" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFNW7VrSf9t8rHtzFepdGwPef25uBKuWkhb1mR2VQw7T4veBQvrJNxPqaW4kuaxd6acxDsXayfwb4YTNFsnscUu0jjddIox01WdTTvxte7q-FAAUXQX3EjbWdUAFMnMLDml70NHzfc5RcZ/s400/salome.jpg" width="227" /></a>მე თუ მკითხავთ, ადამიანები ათვლას საუზმით უნდა ვიწყებდეთ. ყველაზე მეტად ის დილები მიყვარს, როცა თავქუდმოგლეჯილი გაქცევა არ მიწევს და გაღვიძებიდან ორი საათი მაინც მაქვს, საკუთარ თავს დავემარტოხელო სუფთა, დასვენებული და გამოძინებული გონებით. ეს ინტერაქცია რიტუალივითაა, რომელსაც აუცილებლად უშაქრო ქაფქაფა ყავა, ფილა შოკოლადი და შვრიის ფაფა მაწვნითა და სეზონური ხილით ამშვენებს. ამ დროს ვგრძნობ რა მარტივია ბედნიერება, როცა ყავის მძაფრი სუნით გაბრუებული ჰარმონიაში ხარ საკუთარ ფიქრებთან და შეგიძლია, დილის პრესას გაეცნო საყვარელი მუსიკის თანხლებით. ეს უკანასკნელი კი ხშირად ზაფხულის ამოჩემება აღმოჩდება - რიუიჩი საკამოტოს ბოლო ალბომი „async“.<br />
ცხადია, იყო დრო, როცა მეც საუზმეს ძილს ვამჯობინებდი, მაგრამ გერმანული განთიადისადმი ერთგულება და მეგობრების შეგონება დამეხმარა, სულ სხვა მუღამი დამეჭირა დილეულს. მას შემდეგ ბევრი დასამახსოვრებელი საუზმე მქონია სისხამს თერმოსით გუდიაშვილის სკვერში, ალაზნის ველის შემყურეს, ზღვაზე მზის ამოსვლისას თუ ჩემი ფანჯრის რაფაზე მოკალათებულს, მაგრამ ვაღიარებ ეს ზაფხული საინტერესო ხალხთან მსუყე რიჟრაჟებით დახუნძლული გამოდგა. თუ ბერლინში გერმანურლი საუზმის ფონზე საერთაშორისო პოლიტიკას განვიხილავდით, ბუდაპეშტ-ამსტერდამში ეულად მომიწია კაპუჩინოს სმა, მაგრამ ჰააგაში მშვიდობის სასახლის ვერანდაზე ესპრესოსა და ნამცხვრის მირთმევა, რომელიც 1934 წლიდან ერთი რეცეპტით მზადდება, ცოტა მისტიკური იყო. მერე ვენაში მეგობრის სამზარეულოში გვიანი საუზმეებით ვიჯერე გული და კიევის ტყეში ცხელ ყავასა და ჟანგბადს ხარბად დავეწაფე.<br />
ამიტომ მინდა გთხოვოთ, არ წაართვათ საკუთარ თავს დილის სიამოვნება.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
__________________________________________________</div>
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCYv04DBhaGpuv0Ob3w2WvFj0ptqjks1IfJIvpULaqWbCe-Ma5B1Lp09WK6WZJwIWcHDE9u_F8yRCbYgVflCrhRk3n5IemIOiOrGPr1fYiWiZCrIKQYSJEIS4jfRAyXoR1uJf7eHDZ4DOS/s1600/naino.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCYv04DBhaGpuv0Ob3w2WvFj0ptqjks1IfJIvpULaqWbCe-Ma5B1Lp09WK6WZJwIWcHDE9u_F8yRCbYgVflCrhRk3n5IemIOiOrGPr1fYiWiZCrIKQYSJEIS4jfRAyXoR1uJf7eHDZ4DOS/s400/naino.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>ნაინო ქაშიბაძე</b><br />
<br />
ჩემი ყოველდღიური საუზმე, ალბათ გაგიკვირდება და, არ შეესაბამება ჩემს მჭამელ იმიჯს. მაგრამ ეს მხოლოდ ვიზუალურად და მხოლოდ იმ ადამიანებისთვის ვისაც არ უყვარს შვრიის, ე.წ. ჰერკულესის ფაფა. დილით ვერასოდეს ვასწრებ გრძელი საუზმის რიტუალს, ადრე ვერც უბრალო წახემსებას ვასწრებდი. მაგრამ რამდენიმე წელია ვცდილობ სამუშაო დღეებში, როცა უფრო ადრე ვდგები ყოველთვის ვისაუზმო და ძირითადად ყოველთვის სამსახურში ვსაუზმობ. ჰერკულესი ძალიან ჰარმონიულად ჩაჯდა ჩემს რუტინაში. ძალიან მიყვარს პუტკუნა, ყველაზე სქელი ფანტელიანი ჰერკულესი, მოხარშვის მერე ტექსტურა რო იგრძნობა, შვრიის არომატიც შენარჩუნებული რომ აქვს. ჩემი მსუნაგობის დასაკმაყოფილებლად, როცა ჩვეულებრივი ფაფა მბეზრდება ყველის დამატება მიყვარს. თუმცა უბრალოდ მარილიანი და ზეთმოსხმული ჰერკულესიც ძალიან გემრიელია, თუ გემრიელად მოხარშავთ. ბებიაჩემმა მიმაჩვია ფაფების ჭამას, ჰერკულესი უყვარდა და სახლში სულ გვქონდა. მასაც მახსენებს ხოლმე ჩემი დილის შვრიის რიტუალი, თითქოს ისევ ერთად ვსაუზმობთ ❤<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________ </div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbgmgMxRqODr824UZmTyr-IYOvo2VnSVcAMiDV48NotaqK0dQ3kXhSQPVigf16ZYRHwFpFJmGMZ0y0jW-Z7G0Jv7NL0B3Tco2sbBRvNL2AKqXxZpP6NrgruI-21SOGMot6jv0c_LX7vEOF/s1600/lika.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="608" data-original-width="1080" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbgmgMxRqODr824UZmTyr-IYOvo2VnSVcAMiDV48NotaqK0dQ3kXhSQPVigf16ZYRHwFpFJmGMZ0y0jW-Z7G0Jv7NL0B3Tco2sbBRvNL2AKqXxZpP6NrgruI-21SOGMot6jv0c_LX7vEOF/s400/lika.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>ლიკა კახაძე</b><br />
<br />
როდესაც დავიწყე ფიქრი განსაკუთრებულად გემრიელ საუზმეზე, რომელიც კი ოდესმე დამიგემოვნებია, უპირობოდ ეს დილა გამახსენდა... და გამახსენდა პირველ რიგში გემოების გამო. სხვაგან არასდროს მინახავს ყველაფერი ასე თანაბრად და წარმოუდგენლად გემრიელი ყოფილიყო. აი, თითქოს, ხომ არაფერი სჩანს განსაკუთრებული, მაგრამ დღემდე ძალიან მკვეთრად მახსოვს თითოეული არომატი. ფოტოს რომ შეხედავთ, ალბათ, იფიქრებთ, რომ საუზმისთვის ცოტა ბევრი მომივიდა, მაგრამ ოდესმე თუ ლვოვში მოხდებით, გპირდებით, ერთადერთი, რაც ჩეკების დანახვისას გაგაკვირვებით, მასზე გამოსახული რიცხვების სიმცირე იქნება :))<br />
აა და ფოტო გადაღებულია 2017 წელს, უკრაინაში, ქალაქ ლვოვში, სექტემბერში.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
____________________________________________________</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<b>მალინა საჯაია</b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5Pdmqae4S6yx1DdxBjfNNo5XM1vAT4cI_w7OxtshNSu4_GZRyeqGAfKwnW6NgcnIpdxLfZ2_o8fHIuLY5wog1MrG3kal30NgNQaPcq36NdabD9bleQquGJeNPF44G2cG3IpjNBu2abKOQ/s1600/malina.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5Pdmqae4S6yx1DdxBjfNNo5XM1vAT4cI_w7OxtshNSu4_GZRyeqGAfKwnW6NgcnIpdxLfZ2_o8fHIuLY5wog1MrG3kal30NgNQaPcq36NdabD9bleQquGJeNPF44G2cG3IpjNBu2abKOQ/s320/malina.jpg" width="240" /></a></div>
ბავშვობის ზამთრებში, დილაობით, ახალგამომცხვარი ლავაშის სუნი მაღვიძებდა. პიჟამოთი წამოვხტებოდი, დიდი სისწრაფით ჩავუქროლებდი გაყინულ ოთახებს და “სტალაოში” შევდიოდი, სადაც თბილოდა და შეშის ღუმელში იბრაწებოდა პური, რომელსაც მოგვიანებით ბაბუაჩემის დაკრეფილ-დაყენებულ ჩაისთან ვსვამდით. იყო დღეები, როცა ბაბუა დედას ეტყოდა, “ქიგიოჭვე თი სქან ბლინეფი”/“დააცხვე ის შენი ბლინები” და დედა აცხობდა კრეპებს, რომლებსაც ეგრევე ვჭამდით. დადებდა თეფშზე 1 ცალს, წკაპ და აღარ იყო. ეს დილები ჩემი ბავშვობის სიხარულებია. ახლა, ერთი ანეკდოტისა არ იყოს, დილით ისევ მინდება, დედამ ბლინები დამახვედროს, მერე მახსენდება, რომ მე თვითონ ვარ დედა, ვდგები და ხანდახან ვამზადებ მაჭკატებს (ფანქეიქებს) შვილთან ერთად, რომელსაც ძალიან უყვარს ეს პროცესი. ბლინები ყველა ცდაზე ჩამიფლავდა. ჯერჯერობით. საუზმე სასარგებლოა და მიანიჭეთ საკუთარ თავს ეს სიამოვნება 😊<br />
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<span style="text-align: center;"> ____________________________________________________</span><br />
<br />
<br />
ჩემს საუზმეებს რაც შეეხება, პირველ რიგში, ახლახან დამკვიდრებული
ტრადიცია მახსენდება. მე და ჩემი მეგობრები, ანა და ნატა, ვცდილობთ,
შაბათობით სადმე გავიდეთ და ერთად ვისაუზმოთ. ცხადია, ეს ყოველ შაბათს ვერ
ხერხდება (ვერც ყოველ მეორე ან მესამე შაბათს), მაგრამ მაინც, ამ გვიანმა, ზანტმა
საუზმეებმა განსაკუთრებული დატვირთვა შეიძინა. ვსაუბრობთ
ყველაფერზე - ბავშვების
აღზრდიდან დაწყებული, ტომ ჰიდლსტონის სილამაზით დამთავრებული. გეფიცებით,
ასეთი ძალდაუტანებელი და გულწრფელი საუბრები ყველაზე დიდი სიმშვიდის
მომტანია. ალბათ, საუზმეებს ყველაზე მეტად ეს ხდის იდეალურს, როცა შენს
საყვარელ ადამიანებთან ერთად ჯდომა და განუსაზღვრელ
თემებზე ლაქლაქი შეგიძლია.<br />
სწორედ ერთ-ერთი ამ საუზმის ფოტოს წარმოგიდგენთ:<br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij6QqQ2R2Oxaq1QG85b50WoeWFcUEehsX5rAJpJXvuk7ec32y4BlgnVohBbYD3dUdCU3HsuotWQmFomYglktKdnhKlB82k-8iKuydiAEaVOCqgX-g49Yr3wb4ArVXTyrPkHCrRAkbfsmoz/s1600/IMG_20180210_114538.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij6QqQ2R2Oxaq1QG85b50WoeWFcUEehsX5rAJpJXvuk7ec32y4BlgnVohBbYD3dUdCU3HsuotWQmFomYglktKdnhKlB82k-8iKuydiAEaVOCqgX-g49Yr3wb4ArVXTyrPkHCrRAkbfsmoz/s400/IMG_20180210_114538.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">საუზმე "ხურმაში"</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjarmZYaWLi42mUOszPAJ-WizsUtO1F98P-S2hsO5WMV4_2IEhAtNl8EIeYxPiaAjtH54SDfqJssE7QFG7071zYXtl0lEh6KTb1XqcDuS0CKU2OdvfcdG6CTxH5voQFUrjlXwMOyISd5N5G/s1600/natalia2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjarmZYaWLi42mUOszPAJ-WizsUtO1F98P-S2hsO5WMV4_2IEhAtNl8EIeYxPiaAjtH54SDfqJssE7QFG7071zYXtl0lEh6KTb1XqcDuS0CKU2OdvfcdG6CTxH5voQFUrjlXwMOyISd5N5G/s320/natalia2.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
ასევე ძალიან მინდოდა გამეხსენებინა ჩემი ეული საუზმე მექსიკაში. დროის სხვაობის გამო, როგორც წესი, დილაადრიან, 4-5 საათისკენ მეღვიძებოდა და ვეღარ ვიძინებდი. ერთ-ერთ ასეთ დილას, სხვებს ჯერ კიდევ ეძინათ, მე ჩვეულ დროს, ადრიანად გამეღვიძა. დიდხანს ვიცადე, ბოლოს ვეღარ მოვითმინე და მარტო ავედი ვერანდაზე სასაუზმოდ. ქინდლი ავიტანე და ჰარი პოტერს ვკითხულობდი. ახალამოსული მზის სხივები შენობებს ჯერ წითლად ეფინებოდა, მერე კი ოქროსფერი გახდა. ყავას ნელა ვსვამდი და ახალგამომცხვარ ვაფლს ვაყოლებდი და ვგრძნობდი, რომ ყველაფერი თავის ადგილზე იყო, აქ და ახლა.<br />
მარცხენა ფოტო იმ დღესაა გადაღებული, მზის ამოსვლამდე, ქვედა კი - მზის ამოსვლისას.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWm-53bxJZE_bz6yyHraPYQLaMqv6Dp-b48xyi3NOizPMC8Vwt6m4db67DF8LSvUwRVhkd8clO-zmyBq0JbLhnDETaW7EYbLdH4MGowoVe0JmVw80xE72_69MEvXNHonKNN1_e7V3UXXBN/s1600/natalia3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWm-53bxJZE_bz6yyHraPYQLaMqv6Dp-b48xyi3NOizPMC8Vwt6m4db67DF8LSvUwRVhkd8clO-zmyBq0JbLhnDETaW7EYbLdH4MGowoVe0JmVw80xE72_69MEvXNHonKNN1_e7V3UXXBN/s400/natalia3.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<br /></div>
Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-39584571138366776022018-06-01T13:59:00.002+04:002018-08-21T13:47:47.957+04:00როგორ გავხდე ტოროლაწინა პოსტის გადაკითხვისას შევნიშნე, თუ როგორ დავცინი საკუთარ თავს, დილის პერსონა ანუ ტოროლა რომ არ ვარ.<br />
თვითირონია კარგია, მაგრამ საქმეს არ შველის.<br />
<br />
ყოველთვის მინდოდა, დილით ადრე გაღვიძება ზედმეტი ძალდატანების და ტანჯვის გარეშე შემძლებოდა. რაც ასაკი მემატება და ძილი უფრო და უფრო მნიშვნელოვანი ხდება, უფრო მეტად მინდა, ტოროლა ვიყო. ჩემი ორგანიზმი ღამის რეჟიმის დარღვევას უბრალოდ ვეღარ უძლებს. წავიდა ის დრო, როცა ღამისთევები შემეძლო, დილით კი ლექციაზე გავრბოდი. ახლა, თუ ძილი 2 საათით დამაკლდა, მომდევნო დღეს თავის ტკივილები მკლავს, ისე, რომ გამოძინების გარდა არაფერი მშველის.<br />
<br />
გადავწყვიტე, ამ ყველაფერს ბოლო მოეღოს!<br />
<br />
ბოლო პერიოდში შევნიშნე, რომ ზოგჯერ დილით 7 საათისკენ თავისით მეღვიძება. მაღვიძებს გულისრევის შეგრძნება. საწოლში ვტრიალებ, მაგრამ ჩაძინებას ვეღარ ვახერხებ, რამდენიმე წუთში კი თავს სრულიად გამოფხიზლებულად ვგრძნობ. ვდგები, მცირედით ვსაუზმობ და ყავას ვიდუღებ. სამზარეულოდან ქუჩას გავყურებ, მანქანები კანტიკუნტად დადიან, მზე ჯერ კიდევ არ ჩანს (თუ ზამთარია) ან ახლა ამოდის, შეიძლება სტადიონზე ერთი მოხალისე დარბოდეს კიდეც. ასეთი დილები ყველაზე მეტად მიყვარს - me time რომ მაქვს, გარშემო ყველას ძინავს და ქალაქიც ახლა იღვიძებს (რას ვიზამთ, თბილისია, ზოზინა ქალაქი, 7-ზე ჯერ კიდევ ძინავს).<br />
თუმცა, თუ თავისით არ მოხდა ეს დილის 7 საათზე გაღვიძება, ჩემით ძალიან მიჭირს, უფრო ზუსტად კი, არაფრით არ გამომდის.<br />
<br />
<br />
ამიტომ ვეძებ მეთოდებს, რა დამეხმარება, რომ ტოროლა გავხდე?<br />
<br />
1. რეჟიმში ჩადგომა - დილით ადრე გაღვიძება ორგანიზმს გარკვეულ რეჟიმში აქცევს, ღამითაც ერთსა და იმავე დროს დაძინება კი გვიანობამდე ფხიზლად შემორჩენას ამარიდებს თავიდან.<br />
2. მხნედ ყოფნა - გამოძინებულზე ადრე გაღვიძება უზრუნველყოფს მთელი დღე ენერგიულად იყო და უფრო მეტი მოასწრო. ამიტომ, დილით საყვარელი სერიალის ერთით მეტი სერიისთვის გაღვიძებაც კარგი სტიმული შეიძლება გახდეს (თუ გაინტერესებთ, ამჟამად დილაობით <a href="https://www.imdb.com/title/tt0458290/" target="_blank">Clone Wars</a>-ს ვუყურებ ხოლმე).<br />
3. უძილობის პრობლემის მოგვარება - წინა პოსტშიც აღვნიშნე, ხანდახან ჩაძინება მიჭირს, ღამით ხშირად მეღვიძება, რის გამოც დილით უკვე დაღლილი ვიღვიძებ და მთელი დღე გაღიზიანებული ვარ.<br />
4. ზანტი საუზმე - ეს შეიძლება მთავარი მიზეზი იყოს, რის გამოც დილით ადრე გაღვიძება მენდომება! მარტო ჭამა არ მიყვარს და ამის გამო კაფეშიც არ დავდივარ მარტო, მაგრამ ეს არ ეხება საუზმეს - ვაღმერთებ! ამ დროს შემიძლია ნელ-ნელა ვჭამო, შიგადაშიგ ყავა მოვსვა, თუ სადმე ვარ, გარშემო ხალხი ვათვალიერო, ტელეფონი ვსქროლო, ვიკითხო ან უბრალოდ ერთ წერტილს მიშტერებული ვიჯდე.<br />
5. და ბოლოს, ზემოთნახსენები me time - დილის მარტოობა განსხვავდება ღამის მარტოობისგან. ღამით ყველას რომ ძინავს და შენ - არა, რაღაცნაირად სევდიანია და მარტოსულობის განცდას იწვევ. დილა კი სულ სხვა საქმეა - ყველას ძინავს, შენ კი უკვე გამოფხიზლებული ხარ, ანუ ახალი დღე სხვებზე ადრე დაიწყე!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh11zfBwmaDQ-qVktBwjtVvbyjyuznV6RrPvN31quPE0pKnfb1TFZHWnlc4kOdzJM-dHMXW-JffKvewa2X0xEfoEG3l3w0uK_sV0XlTPWqOOAGw-Lv24kC-C2E66ijvL2KnfKZDtFICkdK-/s1600/o-MORNING-COFFEE-facebook.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1600" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh11zfBwmaDQ-qVktBwjtVvbyjyuznV6RrPvN31quPE0pKnfb1TFZHWnlc4kOdzJM-dHMXW-JffKvewa2X0xEfoEG3l3w0uK_sV0XlTPWqOOAGw-Lv24kC-C2E66ijvL2KnfKZDtFICkdK-/s400/o-MORNING-COFFEE-facebook.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
ვეცდები, ბლოგი კიდევ ერთხელ არ მივატოვო და ტოროლობისკენ სწრაფვის სიახლეები გაგიზიაროთ (თუ ვინმე შემოდიხართ აქ, რა თქმა უნდა).<br />
<br />
<br />Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-10595583043032991842017-12-07T12:52:00.001+04:002017-12-07T13:01:07.956+04:00My morning routine<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7pdQWJMm5OhHgnsC8d0PLCpSnQ_LzcolBZhm_hjTiCAuwUB9GEPJqjmMGIWgh_FWngQ44OWUoPOYnHXRwoJgepgl32P7Yw2DtEiBq-fE6OFmGNFODaP1l_q9HU1xQCKShr66AAMWdEnLG/s1600/tips-for-morning-workouts.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1099" data-original-width="1600" height="273" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7pdQWJMm5OhHgnsC8d0PLCpSnQ_LzcolBZhm_hjTiCAuwUB9GEPJqjmMGIWgh_FWngQ44OWUoPOYnHXRwoJgepgl32P7Yw2DtEiBq-fE6OFmGNFODaP1l_q9HU1xQCKShr66AAMWdEnLG/s400/tips-for-morning-workouts.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
დილას ადრიანად ვახელ თვალს, გავიღიმებ, ვიზმორები და საწოლიდან წამოვხტები. წინა დღით გამზადებულ ფორმას და ბოტასებს ვიცვამ და სარბენად მივდივარ. შემდეგ ენერგიით სავსე ვბრუნდები, შხაპს ვიღებ, ვსაუზმობ, ასევე წინა დღით გამზადებულ მოწესრიგებულ ტანსაცმელს ვიცვამ და სამსახურში მივდივარ.<br />
<br />
აჰ, მოიცადეთ, ეს ჩემი ოცნების დილა აღვწერე, რომელიც არასდროს მომხდარა (თუ არ ჩავთვლით ზაფხულში ერთი-ორჯერ სარბენად იპოდრომზე წასვლას, სიცხეში ლამის თავი რომ ამეხადა და სახლამდე ტაქსით წამოვედი).<br />
<br />
სინამდვილეში, დილით მაღვიძარას 4-5-ჯერ ვსნუზავ. გაღვიძებისას, ჯერ ტელეფონში სოც.ქსელებს ვამოწმებ, თან ამ დროს გამოფხიზლებასაც ვცდილობ. რამდენიმე წუთში ვდგები, საუზმეს ვიმზადებ და პარალელურად ლეპტოპში რამე სერიალს (ამ ეტაპზე Sex and the city) ვრთავ. ამ დროს ისეთ სერიალებს ვუყურებ, რაც უკვე ნანახი მაქვს. საუზმის მერე ვსვამ ყავას, ნელა და სვენებ-სვენებით. ყავას და ერთ სერიას რომ დავამთავრებ, აბაზანის დროა.<br />
როგორც წესი, ტანსაცმელს წინა დღით არასდროს ვიმზადებ, ამიტომ დილით მიწევს უცებ მოფიქრება, რა უნდა ჩავიცვა. თუ სამუშაო დღეა, ვცდილობ ზედმეტად კომფორტულად არ გამოვეწყო და სამსახურში სახლის ფორმაში არ მივიდე (თუმცა ზოგჯერ არ გამომდის). სხვა დღეებში კი, ტანსაცმლის შერჩევისას პრიორიტეტი კომფორტს ენიჭება.<br />
<br />
ჩაცმის პარალელურად კვლავ რომელიმე სერიალი მაქვს ჩართული (ამ პოსტის წერა დიდი ხნის წინ დავიწყე და ამიტომ ამჟამად Sex and the City-ს ნაცვლად Friends-ის დილები მაქვს).<br />
ბოლო პერიოდში სმარტფონი თვალებს ძალიან მტკენს, შორს დანახვა მიჭირს ხოლმე და ამიტომ დილაობით ტელეფონში ინტერნეტს აღარ ვრთავ, ლეპტოპში ვსქროლავ ცოტ-ცოტას, თან მეილებს ვამოწმებ და ყავას ვსვამ.<br />
<br />
ამ ბოლო დროს ჩაძინების პრობლემა მაქვს, საკმაოდ დიდი ხანი მჭირდება (ხანდახან საათზე მეტიც) და ამიტომ დილაობით გაღვიძებაც ძალიან მიძნელდება. ამისათვის ვცდილობ, ძილის წინ ციფრულ ეკრანებს მოვერიდო. ლეპტოპს 10 საათისკენ ვთიშავ და ძილის წინ ვკითხულობ (ამჟამად - The Lord of the Rings-ს). ამ წესს მხოლოდ ეს კვირაა, რაც მივდევ და ჯერჯერობით შესამჩნევი შედეგი არ ჩანს, მაგრამ იმედია, მალე მეშველება.<br />
<br />
თქვენი დილა როგორია?Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-43494621823230515682017-10-04T22:16:00.000+04:002017-10-04T23:20:38.111+04:00კულინარიული სნობიზმის ტიპებიკულინარია საქართველოში უფრო და უფრო პოპულარული ხდება. ჯერ კიდევ 5 წლის წინ, მზარეულობა არც ისე სასახელო საქმიანობად ითვლებოდა, დღესდღეობით კი ერთ-ერთი ყველაზე პრესტიჟული პროფესიაა. კვების უამრავი ობიექტის გახსნასთან ერთად, არჩევანიც გაიზარდა და შესაბამისად, კვების კულტურა გამოგვიმუშავდა. უფრო და უფრო რთული ხდება გადაწყვიტო "რა ჭამო" და "სად ჭამო".<br />
<br />
ამ ყველაფერმა კი კულინარიული სნობების ჩამოყალიბებას შეუწყო ხელი. რომლებიც ხანდახან აუტანლებიც კი ხდებიან თავიანთი სპეციფიკური კულინარიული ხასიათის გამო. შესაძლოა, ქვემოთ მოყვანილ რომელიმე ტიპში საკუთარი თავი ამოიცნოთ, ან სულაც - რამდენიმე კატეგორიაში ერთად აღმოჩნდეთ (მე ნამდვილად ასე ვარ).<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFHXfm-zarU-N9iOa1P0Dx8rguk_B3gLihafG_S5Yoe4K5zIICbZ1wTZ2fPWBmhSVFcuHj4JQAqquoN_CuWP6dfbJTlEzaOHBuFdoUO3x61J1rGMW8fzAD8Pu_916nx6HLukiaDPJcLx99/s1600/religion-exodus-manna-fussy_eaters-food_snobs-bible_story-bwhn28_low.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="400" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFHXfm-zarU-N9iOa1P0Dx8rguk_B3gLihafG_S5Yoe4K5zIICbZ1wTZ2fPWBmhSVFcuHj4JQAqquoN_CuWP6dfbJTlEzaOHBuFdoUO3x61J1rGMW8fzAD8Pu_916nx6HLukiaDPJcLx99/s400/religion-exodus-manna-fussy_eaters-food_snobs-bible_story-bwhn28_low.jpg" width="332" /></a></div>
<br />
<br />
1. <b>"მე ახალი არ მინდა, ძველი მირჩევნია"</b> - ყოველგვარი ახალი კერძის თუ გემოს მიმართ სკეპტიკურად განწყობილი
ადამიანები, რომლებისთვისაც სიახლე ძალიან რთულად მისაღები, ან საერთოდ
მიუღებელია. ქათამი ანანასით? ანუ ტკბილი ქათამი? როგორ შეიძლება ეგ მოგეწონოს? რად მინდა ტკბილი ქათამი, როცა შქმერული გვაქვს, ჰეჰეჰე. <br />
<br />
2. <b>მოდის ხმას აყოლილები</b> - ისინი მუდმივად აღმოაჩენენ რაღაც ახალ პროდუქტს, რომელიც მსოფლიო ასპარეზზე დიდი პოპულარობით სარგებლობს. როგორც წესი, ეს პროდუქტი ყველაზე სასარგებლო რამ არის და უამრავ ნივთიერებას შეიცავს, რომელიც ორგანიზმისთვის აუცილებელია. მოდის ხმას აყოლილები ყოველ დილით კინოათი საუზმობენ და თითოეული საუზმე სადღაც 20 ლარი უჯდებათ.<br />
<br />
3. <b>Viva la evolucion</b> - ეს ადამიანები არა მარტო ჭამას, არამედ ყველაფერს ევოლუციის კუთხით უდგებიან. "ადამიანი დასაბამიდან უმ ხორცს ჭამდა, მარილს არ მოიხმარდა, ორგანიზმისთვის ესაა ნორმალური, ამგვარ საკვები უნდა მიიღოს და არა სანელებლებით გატენილი რაღაც. დამატებითი ინგრედიენტები საერთოდ არ ჭირდება ორგანიზმს". ისინი ოდნავ მოხარშულ, ოდნავ შემწვარ, უმარილო ხორცს მირთმევენ და ამაყობენ, რომ ევოლუციურად სწორად იკვებებიან. მაშინ, როცა, ევოლუციის შედეგი 10 და 20 წელში არ გამოჩნდება, ანუ მათ კონკრეტულ ცხოვრებაში ვერაფერ ცვლილებას დანახავენ. მაგრამ მაინც, მომავალი კაცობრიობისთვის კარგ საქმეს აკეთებენ.<br />
<br />
4. <b>სინდისის ხმა</b> - ისინი ძირითადად ვეგანები ან ვეგეტარიანელები არიან და მაშინ, როცა ჩანგალზე წამოცმულ სტეიკის ნაჭერს პირისკენ წაიღებ, სინდისის ხმა მზადაა, სახეზე რომელიმე ცხოველის დაკვლის სისხლიანი ვიდეო აგაფაროს და გაგახსენოს, რომ ადამიანი ყველაზე სასტიკი არსებაა, შენ კი ლეშისმჭამელი ხარ.<br />
<br />
5. <b>Wannabe სწორი ადამიანები</b> (ანუ დაახლოებით არშემდგარი ზედა კატეგორია) - "ვაპირებ ვეგეტარიანელი გავხდე, ალბათ იანვრიდან დავიწყებ, ოღონდ 15 იანვრიდან. მანამდე ახალი წლებია და საცივზე/გოჭზე თავს ვერ შევიკავებ". მათ ძალიან უნდათ, რომ თანამედროვე საზოგადოებისთვის კაი ტიპები იყვნენ, რაც თავისთავად გულისხმობს ცხოველთა სიყვარულს. მაგრამ არ გამოსდით, იმიტომ რომ ყველანაირი ცხოველი უყვართ, მათ შორის, მწვადის ან ქაბაბის სახით.<br />
<br />
6. <b>ელიტური მჭამელები</b> - მათთვის მნიშვნელოვანია, ვის მიერ ან სად არის მომზადებული კერძი და რამდენად ჯანსაღი და ხარისხიანი ინგრედიენტებია გამოყენებული. შეუძლიათ, ქოთნის ლობიოში სოლიდური თანხა გადაიხადონ, თუ ეს ლობიო პრესტიჟულ რესტორანშია მომზადებული და არ აქვს მნიშვნელობა, რამდენად გემრიელი იქნება. შესაძლოა, უკეთესი ლობიო მცხეთაში იყოს, მაგრამ იქ პლებეებთან ერთად ხომ არ დასხდებიან?<br />
<br />
7. <b>უცხოეთში ნაჭამები</b> - ისინი შემთხვევას არ უშვებენ ხელიდან, რომ აღნიშნონ სად რა აქვთ ნაჭამი. სოციალურ ქსელში უცხოეთში მყოფ ფრენდს ჩექინზე აუცილებლად მიუწერენ: "ამა და ამ რესტორანში ხბოს ხორცი ნაღებით და სატაცურით ჭამე აუცილებლად, მერე გადადი XY რესტორანში და ყავა გოგრის და დარიჩინის არომატით დააყოლე, მერე ამა და ამ ქუჩაზე გაიარე და ამა და ამ საფუნთუშესთან ღრმად შეისუნთქე იქიდან გამომავალი სურნელი, აი მაშინ შეიგრძნობ ნამდვილ პრაღას (აქ ჩასვით ნებისმიერი სხვა პოპულარული ქალაქი)!" მოკლედ, ისინი საერთოდ არ გეკითხებიან, რა გიყვარს, დიდად არც იმას დაგიდევენ, რასაც მოგწერენ, შეჭამ თუ არა. მთავარია, აღნიშნეს, რომ ამ ქალაქში თავადაც ნამყოფები არიან და უჭამიათ.<br />
<br />
8. <b>შინაური შეფები</b> - ისინი ამზადებენ სახლში. შეიძლება არც ისე კარგად, შეიძლება არც ისე ბევრს. მაგრამ ამას მნიშვნელობა არ აქვს - მთავარია, რომ მუდმივად გვახსენებენ ამის შესახებ პირადად, ფეისბუქზე, ინსტაგრამზე.. ჩვენ მუდმივად ვისმენთ მათი მომზადებული კერძების ისტორიებს,
განსაკუთრებით, სადმე რესტორანში ყოფნისას, ყველა კერძს თან ახლავს მათი
კომენტარები, თუ როგორ კარგად, ან უკეთესადაც კი ამზადებენ ისინი ამ კერძს. ისინი ცდილობენ, თავიანთი გამოცდილება ხალხში გაავრცელონ და დაუღალავად გვასწავლიან რეცეპტებს: შემწვარი ქათმის ფილე ბროკოლით, სტაფილოთი, ბულგარულით და ხახვით, რომლის რეცეპტიც თავად სათაურშია, მაგრამ მაინც დაუღალავად, დაწვრილებით აღგვიწერენ თითოეულ საფეხურს.<br />
<br />
9. <b>პეროფობები</b> - ყველა მეტ-ნაკლებად ძვირადღირებულ რესტორანზე მოსაზრება აქვთ რომ "ეგ ადგილია პეროა! "საკმარისი პერო არ მაქვს, რომ მანდ წამოვიდე." სინამდვილეში საქმე უფრო ფულის, ვიდრე პეროს არქონაშია. მათთვის ყველა ადგილი, სადაც კერძის მაქსიმალური ღირებულება 10-15 ლარს სცდება "პეროა" და მუდმივად დაცინვით მოიხსენიებენ.<br />
<br />
10. <b>ინსტა-ადამიანები</b> - ისინი დაუღალავად იღებენ კერძის ფოტოებს ათასი რაკურსით, თითო რაკურსის რამდენიმე ფოტოს, მანამ, სანამ კერძი არ გაცივდება. გაგიმართლათ, თუ კერძი საერთო არ არის და მხოლოდ მათ ეკუთვნით, თორემ სხვაგვარად მოცდა მოგიწევდათ - ისინი ერთი ლუკმის აღების ნებასაც კი არ დაგრთავენ, სანამ გადაღებას არ მოათავებენ. შემდეგ კი გადაღებული ათასი ფოტოდან ის ერთადერთი შეირჩევა, რომელსაც ინსტაგრამზე მოხვედრის ბედნიერება ელოდება. ფილტრების დამღლელი შერჩევის შემდეგ კი ფოტო სააშკარაოზე უამრავი ჰეშთეგით გამოდის.<br />
<br />Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-2107031925799530282017-08-30T22:08:00.000+04:002017-08-30T22:08:39.881+04:00Fall in love with Batumiქალაქები რაღაც ერთი ნიშნისა თუ მოვლენის გამო მიყვარდება. შეიძლება ეს იყოს ფილმი ან უბრალო, ქვაფენილით მოკირწყლული ქუჩა.<br />
ბათუმი რამ შეგაყვარაო, რომ მკითხოთ, დაუფიქრებლად გიპასუხებთ რომ - ბიაფმა. კინოფესტივალმა, რომელსაც ბოლოს 2013 წელს დავესწარი.<br />
<br />
მას შემდეგ იქ წასვლას ყოველ წელს ვგეგმავდი, მაგრამ უშედეგოდ. თუმცა ეს სულ სხვა ამბავია, ახლა წლევანდელ ბიაფზე უნდა მოგიყვეთ.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgP92oFi4a2ya604Yn5Gvk_yjso5eo9islZ80nE-Bct-DxaH8lB0w2jI_wN0wBxi3vroE-UBZ3wXB1F6HNwQz4kzpjEpNlHCQHP5dxQkKQquEUDw6zMmcrugQbmtURVGptCkmROUyPijNrI/s1600/18422916_1544947238857539_1906210548506541719_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="932" data-original-width="1600" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgP92oFi4a2ya604Yn5Gvk_yjso5eo9islZ80nE-Bct-DxaH8lB0w2jI_wN0wBxi3vroE-UBZ3wXB1F6HNwQz4kzpjEpNlHCQHP5dxQkKQquEUDw6zMmcrugQbmtURVGptCkmROUyPijNrI/s400/18422916_1544947238857539_1906210548506541719_o.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
წლევანდელი, მე-12 ბათუმის კინოფესტივალი, 17-25 სექტემბერს გაიმართება. საკონკურსო ფილმების სიაში 10 ფილმია წარმოდგენილი. ის ფილმები, რომლებმაც განსაკუთრებით დამაინტერესა, გავამუქე და გვერდით კომენტარები მივუწერე:<br />
<br />
1. <a href="http://www.imdb.com/title/tt6776462/" target="_blank">პატიოსანი კაცი</a>, მოჰამად რასულოფ, ირანი. <i><a href="https://www.youtube.com/watch?v=c100dLLezoA" target="_blank">[ტრეილერი]</a></i><br />
2. <a href="http://www.imdb.com/title/tt7106928/" target="_blank">ჩიტები მღერიან კიგალიში</a>, იოანა კრაუზე, ქშიშტფ კრაუზე, პოლონეთი. <i><a href="https://www.youtube.com/watch?v=TBKnoC29j_c" target="_blank">[ტრეილერი]</a></i><br />
3. <a href="http://www.imdb.com/title/tt4373956/" target="_blank">Claire Obscure</a>, იეშიმ უსტაოღლუ, თურქეთი/პოლონეთი/საფრანგეთი. <i><a href="https://www.youtube.com/watch?v=XXFctksBuMo" target="_blank">[ტრეილერი]</a></i><br />
4. <b><a href="http://www.imdb.com/title/tt5638952/" target="_blank">დედე</a></b>, მარიამ ხაჭვანი, საქართველო/კატარი - ქართული ფილმი სვანეთსა და იქაურ ტრადიციებზე. სავარაუდოდ, მძიმე სანახავი იქნება. <i><a href="https://www.youtube.com/watch?v=O3K8W8CecKA" target="_blank">[ტრეილერი]</a></i><br />
5. <b><a href="http://www.imdb.com/title/tt5618752/" target="_blank">ნაზი არსება</a></b>, სერგეი ლოზნიცა, უკრაინა/გერმანია/ჰოლანდია/რუსეთი/ლიტვა - ქალი ქმრის სანახავად მიდის ციხეში, მაგრამ ვერ პოულობს. <i><a href="https://www.youtube.com/watch?v=Sun3D8VqkGY" target="_blank">[ტრეილერი]</a></i> <br />
6. <b><a href="http://www.imdb.com/title/tt5837242/" target="_blank">როგორ წაიყვანა ვიქტორ „ნიორმა“ ალექსეი მოხუცებულთა თავშესაფარში</a></b>, ალექსანდრე ჰანტი, რუსეთი - ტრეილერმა <a href="http://www.imdb.com/title/tt0404030/?ref_=nm_flmg_act_57" target="_blank">Everything is illuminated</a> მომაგონა, ფერებიც ლამაზია და რუსული კინოს ესთეტიკა ეტყობა. <i><a href="https://www.youtube.com/watch?v=TfTLlXZ0GYk" target="_blank">[ტრეილერი]</a></i> <br />
7. <b><a href="http://www.imdb.com/title/tt5842890/?ref_=nv_sr_1" target="_blank">იუპიტერის მთვარე</a></b>, კორნელ მუნდრუზო, უნგრეთი/გერმანია - ერთ-ერთ მთავარ როლს მერაბ ნინიძე თამაშობს. თან საიფაია, ასე რომ, I'm in. <i><a href="https://www.youtube.com/watch?v=KCyk8qbolWw" target="_blank">[ტრეილერი]</a></i><br />
8. <a href="http://www.imdb.com/title/tt5927420/?ref_=nm_flmg_dr_1" target="_blank">მეტი</a>, ონურ საილაკ, თურქეთი. <i><a href="https://www.youtube.com/watch?v=o8g2mQX8dc0" target="_blank">[ტრეილერი]</a></i><br />
9. <b><a href="http://www.imdb.com/title/tt5814592/?ref_=nv_sr_4" target="_blank">წვეულება</a></b>, სალი პოტტერ, დიდი ბრიტანეთი - ბრიტანული კინო, კარგი მსახიობებით. <i><a href="https://www.youtube.com/watch?v=Y-FuSuWienM" target="_blank">[ტრეილერი]</a></i><br />
10. <a href="http://www.imdb.com/title/tt6315524/?ref_=nv_sr_1" target="_blank">აფრენა</a>, მაჰეშ ნარაიანი, ირანი. <i><a href="https://www.youtube.com/watch?v=vzYSKjxtKNg" target="_blank">[ტრეილერი]</a></i><br />
<br /> ასევე ფესტივალზე ნაჩვენები იქნება ანდრეი ზვიაგინცევის გახმაურებული ფილმი <a href="http://www.imdb.com/title/tt6304162/?ref_=nv_sr_1" target="_blank">"უსიყვარულო"</a>. ჯერ არ მინახავს, ფესტივალს დაველოდები.<br />
<br />
ჩვენებები კინოთეატრ "აპოლოში", სასტუმრო “Wyndham” საკონფერენციო დარბაზში და ერას მოედანზე, ღია ცისქვეშ გაიმართება, ფესტივალზე დასწრება წელსაც უფასოა. "აპოლოში" მხოლოდ უფასო ბილეთის აღება მოგიწევთ, რომელიც ადგილების კონტროლისათვის არის საჭირო.<br />
<br />
წავიდეთ ბათუმში!Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-91389731728072927112017-08-18T12:22:00.000+04:002017-08-18T12:24:03.644+04:00კვირის ბოლოს<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1bs3tBl6-sXpzrBC91oZxgK8KzWQuI4deFJviZD25unWX2b58kjDneHEbLr4NvfSYyRkZcdsmUXXnbxpe-2uoDPYHCh9adkxoeP18aC0GvpP_1T_fl918bY_24xFPCBi3rjMRnqY0ZXXC/s1600/THE-MUMMY-CAST-99.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1600" height="168" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1bs3tBl6-sXpzrBC91oZxgK8KzWQuI4deFJviZD25unWX2b58kjDneHEbLr4NvfSYyRkZcdsmUXXnbxpe-2uoDPYHCh9adkxoeP18aC0GvpP_1T_fl918bY_24xFPCBi3rjMRnqY0ZXXC/s400/THE-MUMMY-CAST-99.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
ხელი აწიეთ ვის გიყვარდათ ბავშვობაში ფილმი "მუმია"? (<a href="http://vignette2.wikia.nocookie.net/harrypotter/images/0/0b/HermioneHandUp.jpg/revision/latest?cb=20080515230612" target="_blank">მე, მე!</a>)<br />
<br />
პირველად ბავშობაში, ტელევიზორში ვნახე და მას შემდეგ გამიტაცა. ვიდეოკასეტა ვიყიდე და გამუდმებით ვუყურებდი. შემეძლო ყოველდღე მენახა, ისე, რომ არ მომებზრებოდა.<br />
ვოცნებობდი, ო'კონელთან, ივისა და ჯონათანთან ერთად მეც გადამხდენოდა თავგადასავლები. თუმცა, სამ მთავარ გმირთან ერთად, გამორჩეულად საყვარელი პერსონაჟი მაინც <a href="https://kayedacus.files.wordpress.com/2013/02/3-ardeth-bay.jpg" target="_blank">არდეთ ბეი</a> იყო. მეორე ნაწილიც თითქმის იგივენაირად მიყვარს, აი მესამე კი წესიერად ნანახიც არ მაქვს. რეიჩელ ვაიზის გარეშე ეს ფილმი ვერ წარმომიდგენია.<br />
დღეს ფილმი ამ <a href="http://www.slashfilm.com/how-the-1999-version-of-the-mummy-changed-my-life/" target="_blank">სახალისო სტატიამ</a> გამახსენა. თუ თქვენც გიყვართ მუმია, წაიკითხეთ.<br />
<br />
<br />
* * *<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<i>პიკნიკი გზის პირას</i><br />
<i><br /></i>
წუხელ დავასრულე სტრუგაცკების <a href="https://www.goodreads.com/book/show/35166245" target="_blank">პიკნიკი გზის პირას</a> კითხვა.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiES3RpRZ3OH4R5E99EOS77EZllK8wBVLtmT39YeMnSOrYlrDvJzpePGyr8sV2wJRHP_ZYg6f_qPMTFEZKycbVxkT5m5R5k0gl6aKljS0goXnjYenOTFFFScjpXV5V1tEP9VWHHWxuJF9uN/s1600/shop_product_image_218183.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="540" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiES3RpRZ3OH4R5E99EOS77EZllK8wBVLtmT39YeMnSOrYlrDvJzpePGyr8sV2wJRHP_ZYg6f_qPMTFEZKycbVxkT5m5R5k0gl6aKljS0goXnjYenOTFFFScjpXV5V1tEP9VWHHWxuJF9uN/s320/shop_product_image_218183.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
შესანიშნავია. ერთ-ერთი იმ წიგნთაგანია, რომლის განწყობაც წიგნის დახურვის შემდეგაც მოგყვება. დილით რომ გავიღვიძე, ჯერ კიდევ მქონდა შემორჩენილი.<br />
<br />
<br />
* * *<br />
<br />
<i><br /></i>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAC84lylDNylPDAfalFCZ8N3YYJ-20HysNmmeBQsN8IPebOOWUFPyUv4l83iF_GD7vKRUXL3Ka8JWTP8HtnJJV2_SDUiCDrFR1XOL_3iy-deixMy4CbH1Z-xsM_iS96QKAk3-HQ45s174Q/s1600/meatballs.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="786" data-original-width="1600" height="196" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAC84lylDNylPDAfalFCZ8N3YYJ-20HysNmmeBQsN8IPebOOWUFPyUv4l83iF_GD7vKRUXL3Ka8JWTP8HtnJJV2_SDUiCDrFR1XOL_3iy-deixMy4CbH1Z-xsM_iS96QKAk3-HQ45s174Q/s400/meatballs.png" width="400" /></a></div>
<i><br /></i>
<i><br /></i>
როგორ გადაიღებდა სპაგეტის მომზადების პროცესს ტარანტინო? თუ უფრო ვეს ანდერსონის ესთეტიკა გაინტერესებთ?<br />
როგორ იქნებოდა საჭმლის მომზადების ვიდეოები ამ და კიდევ სხვა რეჟისორების თვალით, შეგიძლიათ <a href="http://www.kottke.org/17/08/hilarious-recipe-videos-in-the-style-of-famous-directors" target="_blank">ნახოთ აქ</a>.<br />
<br />
<br />
საინტერესო შაბათ-კვირას გისურვებთ!<br />
<br />Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-51335859554624002952017-08-08T14:46:00.000+04:002017-08-08T14:46:06.145+04:00დაბრუნება<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjswJdunEVtltwfNabM6-GMglFUvPQD1RKxE5yYjaCpKP2XX5z8VqOdY0ctEtU5HXlwjlQnRozkvoi9iac4noYixF8WAz3nVKauVsSZISOqNKcaODiMSZ8fxubAuY6cp_KK-5mXxKE2cy_/s1600/Blog.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="917" data-original-width="960" height="305" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjswJdunEVtltwfNabM6-GMglFUvPQD1RKxE5yYjaCpKP2XX5z8VqOdY0ctEtU5HXlwjlQnRozkvoi9iac4noYixF8WAz3nVKauVsSZISOqNKcaODiMSZ8fxubAuY6cp_KK-5mXxKE2cy_/s320/Blog.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
ჰეი, ჰეი! It's been a while, რაც ბოლოს გამოვჩნდი. სინამდვილეში არსად წავსულვარ, ხშირად ვიხედებოდი აქ და ვწუხდი, რომ აღარაფერს ვწერდი.<br />
<br />
ორი ძირითადი მიზეზი, რატომ არ ვაქტიურობდი:<br />
<br />
1. ამ ბლოგის მიმართულება გაურკვეველი მაქვს. თავიდან უფრო გასართობ და მოკლე პოსტების საწერად შევქმენი და ასეც ვიქცეოდი. მერე აქტივობა შევამცირე, ბოლოს კი მთლიანად სირბილზე გადავრთე.<br />
2. მეორე ბლოგზე ვწერდი (ვწერ) აქტიურად, იქ რამე ვალდებულება არ მაქვს, თუ რაზე უნდა იყოს პოსტები, რასაც მინდა, დავწერ. არც აქ მაქვს, პრინციპში, მაგრამ ყველა თემაზე, რაც თავში გამივლის, წერა არ მინდა.<br />
<br />
<br />
მინდა, ბლოგს მეორე სიცოცხლე შთავბერო. თემატიკა ისევ ზოგადი იქნება, ანუ ჩემი ინტერესების გარშემო იტრიალებს.<br />
<br />
ვეცდები, კვირაში მინიმუმ 1 პოსტი მაინც დავწერო. ყოველი კვირის ბოლოს ამ ერთი პოსტით გაგიზიარებთ ყველაფერ საინტერესოს, რაც კვირის განმავლობაში ინტერნეტში ვნახე.<br />
+ სხვა პოსტები, რომლებიც მომაფიქრდება.<br />
<br />
<br />
შეხვედრამდე!Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-17643839711344327092017-03-22T16:59:00.002+04:002017-03-22T16:59:53.664+04:00Wings For Lifeრამდენიმე დღეა ამ პოსტის ფანჯარას ვხსნი და ვფიქრობ, როგორ დავიწყო.<br />
პირველ რიგში, ალბათ ყიჟინით - <a href="http://www.wingsforlifeworldrun.com/ge/ka/" target="_blank">Wings for Life</a> საქართველოში ბრუნდება! ვინც არ იცის, რატომ ვყიჟინებ: წელს საქართველო ამოიღეს ამ რბენიდან, მაგრამ შემდეგ კეთილი ადამიანების ჩარევით, რედ ბულის ეს ივენთი კვლავ დაგვიბრუნდა.<br />
(ვინც საერთოდ არ იცის, რა არის Wings for life - დააჭირეთ <a href="http://www.wingsforlifeworldrun.com/ge/ka/about/about/" target="_blank">აქ</a>)<br />
<br />
ვერ აღვწერ, როგორი დიდი გულისწყვეტა იყო, როცა 2017 წლის ივენთზე რეგისტრაციები დაიწყო და ლოკაციებს შორის საქართველო ვეღარ ვიპოვე. მითუმეტეს ვერ აღვწერ, რა დამემართა, როცა გავიგე, რომ საქართველო ისევ დაემატებოდა ივენთის ლოკაციებს (ამ ორ მოვლენას შორის რამდენიმე თვიანი შუალედი იყო). ჰო, კარგი, ვაღიარებ - ვიტირე.<br />
<br />
საქართველოში არც ისე ბევრი რბენა იმართება ხოლმე, მაგრამ მათ შორისაც სხვა ყველგან, მხოლოდ მორბენლები იღებენ მონაწილეობას ("მორბენლებში" ვგულისხმობ ხალხს, ვინც ხშირად და სტაბილურად დარბის). Wings for Life ალბათ ერთადერთი რბენაა ჩვენთან, რომელიც აერთიანებს ყველას, განურჩევლად ყველაფრისა - სპორტსმენებს, მორბენლებს, ქაუჩ ფოთეითოებს და ა.შ<br />
<br />
ქაუჩ ფოთეითოზე გამახსენდა, მეც ამ უკანასკნელის ერთ-ერთი წარმომადგენელი ვიყავი, როცა 2015 წელს კახეთში ძალიან ამაყად გავემართე Wings for life-ზე სარბენად და ვამბობდი, მთავარია მონდომება და ძალიან ბევრს ვირბენ-მეთქი. რა თქმა უნდა, პირველივე კილომეტრზე მივხვდი, რომ მონდომებაზე უფრო მთავარი ფიზიკური მომზადება, გამძლეობა და სწორი სირბილი იყო, რომელთაგან მე არც ერთი გამაჩნდა.<br />
ამიტომ მიყვარს განსაკუთრებულად Wings for Life - ამ ივენთის წყალობით, ქაუჩ ფოთეითოდან მორბენლად ვიქეცი.<br />
<br />
ჰო, კარგი, ვაჭარბებ, მორბენალი არ ვარ. უფრო სწორად, დამწყები მორბენალი ვარ.<br />
<br />
ნუ, დამწყებზე ცოტა მეტი.<br />
<br />
დღეს ვფიქრობდი, მაინც რა არის მთავარი მიზეზი, რატომაც მიყვარს სირბილი-მეთქი. ნუ, ჯანმრთელობისთვის სასარგებლოა და ბლა ბლა ბლა-ს გარდა.<br />
ჰოდა მივხვდი - შეჯიბრის გამო. პირველ რიგში რაც გაიფიქრეთ, ამას არ ვგულისხმობ. სირბილისას სხვებს არ ეჯიბრები, არავის გასწრებას ცდილობ. შეჯიბრი ყოველთვის საკუთარ თავთან გაქვს - დღეს რამდენს შევძლებ, ვიქნები თუ არა უკეთესი, ვიდრე გუშინდელი მე? <br />
ხან გუშინდელ მეზე უკეთესი ხარ, ხან კი ისეც ხდება, რომ პირველივე კილომეტრზე იკეცები.<br />
მაგრამ მაინც, ამაზე აზარტული და საკაიფო (აქ სლენგს არ ვგულისხმობ, პირდაპირი მნიშვნელობით კაიფია) არაფერია (გემრიელი პიცის უზარმაზარი ნაჭერიც კი). <br />
<br />
ხოდა, არ დაიზაროთ, ახლავე შედით <a href="http://www.wingsforlifeworldrun.com/ge/ka/kakheti/" target="_blank">ამ ლინკზე</a> და დარეგისტრირდით. რეგისტრაციის საფასური 30 ლარია და ეს თანხა მთლიანად ზურგის ტვინის დაზიანების კვლევებს ხმარდება. Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-77382928847370828562016-12-07T12:45:00.000+04:002016-12-07T17:59:13.167+04:00საუკეთესო ბურგერი თბილისში თუ თქვენ სიტყვა "ბურგერის" გაგონებისას, პირველი მაკდონალდსის, ვენდისის ან ნებისმიერი სხვა ფასთ ფუდის ბურგერი მოგდით თავში, ეს პოსტი ორმაგი ყურადღებით წაიკითხეთ. მცდარი წარმოდგენებიც დაგენგრევათ და ასევე, ახალ ჭეშმარიტებას ეზიარებით, რომელსაც ნამდვილი, კარგი ბურგერი ჰქვია.<br />
<br />
არ ვიცი, საიდან დავიწყო წერა. ბურგერზე ემოციების გარეშე საუბარი მიჭირს. ალბათ, ამერიკის შეერთებული შტატებიდან :) მაგრამ ძალიან შორიდან მომიწევს მოვლა და ამიტომ, პირდაპირ საქმეზე გადავალ.<br />
<br />
ამა წლის ზაფხულიდან, მე და ჩემმა მეგობარმა ერთგვარი კვლევა ვაწარმოეთ - მოვიარეთ თბილისში არსებული საკვები დაწესებულებები, რომლებიც მენიუში ბურგერს გვთავაზობდნენ. უფრო სწორედ, სადაც ბურგერი ამ დაწესებულების მთავარი კერძი იყო. <br />
თავიდან ეს ჩანაფიქრი არ გვქონია, მაგრამ იდეა მალევე გაგვიჩნდა და სისრულეში მოვიყვანეთ.<br />
<br />
ბურგერებს ვაფასებდით რამდენიმე კომპონენტის მიხედვით, როგორიცაა - ხორცი, პური, სოუსი და გარნირი. ყველა ამ კომპონენტს დავუწერეთ შესაბამისი ქულა (მაქსიმალური იყო 5) და საბოლოოდ, საშუალო ქულა გამოვიყვანეთ.<br />
<br />
ჩვენი ბურგერ-მოგზაურობის შედეგები ასეთია: <br />
<br />
<br />
• <b><a href="https://www.facebook.com/BurgerHouseTbilisi" target="_blank">ბურგერ ჰაუსი</a></b><br />
<br />
მისამართი: ალ.პუშკინის 25<br />
შეფასება: 5⋆ <br />
<br />
ბევრი ლაპარაკის გარეშე გეტყვით, რომ ჩვენი უპირობო ფავორიტი ბურგერ ჰაუსი გახდა. როგორც ბურგერში, ასევე გარნირში, ყველაფერი ჰარმონიულადაა შერწყმული. ხორცი - იდეალურად შეზავებული და დამუშავებული. გარნირი ძალიან ჯანსაღი და ამასთან, გემრიელი.<br />
ბურგერ ჰაუსში ორჯერ ვიყავით, პირველად გავსინჯეთ ჩიზბურგერი, მეორედ ბურგერი კვერცხით. ორივე იყო ერთნაირად კარგი. <br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqfzvkN35h87l-KeoIWU_JSYhFkslF0g1KlzaWW4lu7vciq44MaH4y_K2j3PGxmdVLmoFzF2S1oRByb5U3gpKNaG4tS5jkKxl7HDpYOQ4R05BoztkuZdxbiTg9pJsSMlZej8cR2wy-AG-w/s1600/IMG_20160801_120320.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqfzvkN35h87l-KeoIWU_JSYhFkslF0g1KlzaWW4lu7vciq44MaH4y_K2j3PGxmdVLmoFzF2S1oRByb5U3gpKNaG4tS5jkKxl7HDpYOQ4R05BoztkuZdxbiTg9pJsSMlZej8cR2wy-AG-w/s400/IMG_20160801_120320.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ჩიზბურგერი</td></tr>
</tbody></table>
<br />
ერთადერთი შენიშვნა რაც მაქვს, ისაა, რომ ხორცის შეწვის დონეს არ გეკითხებიან. არადა, ვფიქრობ, ძალიან საჭიროა ამ დეტალის დაზუსტება. სხვა მხრივ, ნაკლი არ აქვთ :)<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjezb5Kv1Ry2JWoxfTzwkENDMjdbMzhf6ttolJ-6mDepE2-M7V2FM9qZIAE61a3CwAXUtbGZacMQP-NixOdZsAJmvhpkKFdGJzy44THWE1p-wb25hebGfBUWiS7Hzg5PMtO7f9CEthzkFjd/s1600/IMG_20161009_001958.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjezb5Kv1Ry2JWoxfTzwkENDMjdbMzhf6ttolJ-6mDepE2-M7V2FM9qZIAE61a3CwAXUtbGZacMQP-NixOdZsAJmvhpkKFdGJzy44THWE1p-wb25hebGfBUWiS7Hzg5PMtO7f9CEthzkFjd/s400/IMG_20161009_001958.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ბურგერი კვერცხით</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
• <b><a href="https://www.facebook.com/pipesburger/" target="_blank">Pipes Burger Joint</a></b><br />
<br />
მისამართი: ვაშლოვანის 8<br />
შეფასება: 4.2⋆<br />
<br />
პაიპსის ბურგერიც ძალიან კარგია. მე ვფიქრობ, რომ უფრო მეტ ქულას იმსახურებდა, უბრალოდ, ორი ადამიანის შეფასებიდან საშუალო ასეთი გამოვიდა :)<br />
ხორცი აქვს ძალიან კარგი და არ ჩამოუვარდება ბურგერ ჰაუსისას. <br />
არ მოგვეწონა მათი სოუსი, ჩვეულებრივი, ნაყიდი კეტჩუპის გემო ჰქონდა. სამაგიეროდ, შეკვეთისას გეკითხებიან, ხორცის მომზადების როგორი დონე გსურს, რაც ძალიან მომწონს (თუმცა, ერთ-ერთი მისვლისას მედიუმი ვუთხარი და თითქმის rare მომიტანეს, რისი ჭამაც ძალიან გამიჭირდა, ფაქტობრივად უმი ხორცი იყო).<br />
<br />
პირველი მისვლისას გავსინჯე ბურგერი (რომლი სახელიც, სამწუხაროდ აღარ მახსოვს) ძალიან გემრიელი სოუსით, მაგრამ სოუსს იმდენად ბევრი პილპილი ჰქონდა, რომ სულ პილპილის გემოზე იყო წასული და ამიტომ სხვა ინგრედიენტები (მათ შორის ხორციც) "დაიჩაგრა".<br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgpdQwd_1XOC3meKjdymPwOb8l44Ql2yySTGf9I8R8obXqUF8xdOQ_LTZql4w3in6dTRvt_QkWM4uWw6e_j-5EF5pFtOVLYqqSa_4AmTYxwYBX4fvv7O4CQskJpjZFcoROLBVK_oaqq61X/s1600/SelfieCity_20160724223355_org.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgpdQwd_1XOC3meKjdymPwOb8l44Ql2yySTGf9I8R8obXqUF8xdOQ_LTZql4w3in6dTRvt_QkWM4uWw6e_j-5EF5pFtOVLYqqSa_4AmTYxwYBX4fvv7O4CQskJpjZFcoROLBVK_oaqq61X/s400/SelfieCity_20160724223355_org.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ბურგერი პილპილის სოუსით</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
პაიპსში რასაც ვაღმერთებ, არის ხახვის ჯემი. აბსოლუტური შედევრია! საშინლად უხდება ხორცს. მეორე მისვლისას ჩიზბურგერი შევუკვეთე და მართალია, ამ ბურგერში სტანდარტულად ხახვის ჯემი არ შედიოდა, მაგრამ შემომთავაზეს, რომ დამიმატებდნენ და კიდევ ერთხელ ვეზიარე ამ საოცრებას.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5NmCRFsk5oMLm9HEtsGsa2me8YoO2N1kpyJC0bZoVcWp_M3jC62QJhAM7-B7XgJTRDi2sJ8cC86TJqNStJu8HdYMLG1391In5uAJ6Fw8oEJx3zs_wzRerRk6ORR_1Nx2Qp4DWaaBKxIqt/s1600/IMG_20160824_185837_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5NmCRFsk5oMLm9HEtsGsa2me8YoO2N1kpyJC0bZoVcWp_M3jC62QJhAM7-B7XgJTRDi2sJ8cC86TJqNStJu8HdYMLG1391In5uAJ6Fw8oEJx3zs_wzRerRk6ORR_1Nx2Qp4DWaaBKxIqt/s400/IMG_20160824_185837_1.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ჩიზბურგერი</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<b>•</b> <b><a href="https://www.facebook.com/burgioburger/" target="_blank">ბურგიო</a></b><br />
<br />
მისამართი: ამაღლების 8<br />
შეფასება: 4.2⋆<br />
<br />
ბურგიო ძალიან პატარა და საყვარელი საბურგერეა. <br />
აქვთ ერთი მთავარი ბურგერი და ასევე, ყოველკვირეულად სხვადასხვა ტიპის Special ბურგერს გვთავაზობენ. ჩვენ როდესაც ვიყავით, კვირის ბურგერის ერთ-ერთი ინგრედიენტი კარალიოკი იყო და ამიტომ ეგრევე უარი ვთქვით :) ჩვეულებრივი, მუდმივი ბურგერი შევუკვეთეთ.<br />
აი, რატომღაც, დიდი მოლოდინებით მივდიოდი და ძალიან მინდოდა, კარგი გამომდგარიყო. ამიტომ, ძალიან გამიხარდა, რომ სრულად გამიმართლდა ეს მოლოდინები - ბურგერი აღმოჩნდა ძალიან კარგი.<br />
მთავარი ინგრედიენტი, ხორცი, კარგად შეზავებული და უგემრიელესია. ბურგერში იყენებენ თავიანთ მომზადებულ ბეკონს, რომელიც საშინლად გემრიელია. ასევე, გარნირი, ფრი, უფრო სქელ ნაჭრებადაა დაჭრილი, ვიდრე სტანდარტული ფრი. მოჰყვება სოუსი, რომელიც არის ხალაპენიოთი და ძალიან უხდება ფრის.<br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg94fb1ujVrTGHPPMCrQ7G0NmoItcOTgtl4k7WhRiqAi2xyoHGUhRFZ2B9ZEG-_c2ss_9g3jxJ3wZng3JUriNs9KEsgY5zMYOmqW1cPYPamiEFqU-lezgNRL3KlCG-dkbMx5CHWJfVy5nQe/s1600/IMG_20161115_170822.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg94fb1ujVrTGHPPMCrQ7G0NmoItcOTgtl4k7WhRiqAi2xyoHGUhRFZ2B9ZEG-_c2ss_9g3jxJ3wZng3JUriNs9KEsgY5zMYOmqW1cPYPamiEFqU-lezgNRL3KlCG-dkbMx5CHWJfVy5nQe/s400/IMG_20161115_170822.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ბურგიოს ბურგერი</td></tr>
</tbody></table>
<br />
მოკლედ, ყველაფერი კარგი აქვთ. იმედია, გაფართოვდებიან, სივრცე საკმაოდ პატარაა. <br />
ეს იმდენად პრობლემური არ იყო, რამდენადაც გამწოვის არარსებობა
(ან ცუდი მუშაობა). ჩვენი ბურგერების მზადების პროცესი სრულად აისახა ჩემს
თმასა და ტანსაცმელზე. მთლიანად გაიჟღინთა შემწვარი ხორცის სუნით და არც
გზად განიავდა, ტრანსპორტშიც იგივე სუნით ვიჯექი :)<br />
<br />
<br />
• <b><a href="https://www.facebook.com/RespublikaGrillBar/" target="_blank">რესპუბლიკა გრილ ბარი</a></b><br />
<br />
მისამართი: პავლე ინგოროყვას 19<br />
შეფასება: 3.75⋆<br />
<br />
რესპუბლიკა გრილ ბარი საბურგერე არაა, მაგრამ რამდენიმე სახის ბურგერი აქვთ. აქაურ ბურგერს ისეთი გარნირი მოყვება, რომ თავად ბურგერსაც ფარავს. არ ვიცი, ეს გარნირის სასარგებლოდ მეტყველებს თუ ბურგერის საზიანოდ :) გარნირების არჩევანიც საკმაოდ დიდია. მე ორივე მისვლისას გარნირად ბოსტნეული გრილზე ავიღე, რომელიც არის სასწაული რამ. ხის სოკოს გემო არის უბრალოდ ღვთაებრივი. გარნირს ასევე მოჰყვება სოუსი, რომლის რამდენიმე ვარიანტი აქვთ. მე გავსინჯე სოკოს სოუსი და მწვანილის სოუსი, ორივე ძალიან კარგია და მდიდარია გემოებით.<br />
პირველ ჯერზე გავსინჯე სტეიკ-ბურგერი, მეორედ - ჩიზბურგერი. ზუსტად არ ვიცი, რატომ არ გადავირიე მათ ბურგერზე. ცუდი ნამდვილად არ არის, თითქოს ყველაფერი თავის ადგილზეა, მაგრამ გრილის არომატზეა წასული ყველაფერი და სავარაუდოდ, ეს მიშლიდა ხელს გემოების აღქმაში.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSEohEYRPlD1sfMiBLa7gUQg4tr-baJt8G_mry3Njk6mtR24SYjJM_JqzB2anlN5OkHCNWP3M_k_Fn4-DWUmRItMWq5XWXN2C7oeH15LnBiiT88-rrR4JzJ1DwRxB44bkiUUMYRFAE0MQR/s1600/IMG_20161022_170625.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSEohEYRPlD1sfMiBLa7gUQg4tr-baJt8G_mry3Njk6mtR24SYjJM_JqzB2anlN5OkHCNWP3M_k_Fn4-DWUmRItMWq5XWXN2C7oeH15LnBiiT88-rrR4JzJ1DwRxB44bkiUUMYRFAE0MQR/s400/IMG_20161022_170625.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ჩიზბურგერი</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
• <b><a href="https://www.facebook.com/37BurgerBar/" target="_blank">ბურგერ ბარი</a></b><br />
<br />
მისამართი: ფალიაშვილის 32ა / ყაზბეგის გამზ.15<br />
შეფასება: 2.3<br />
<br />
ბურგერ ბარი სრული იმედგაცრუება აღმოჩნდა. მიუხედავად იმისა, რომ თბილისში ბურგერების ყველაზე მრავალფეროვანი არჩევანი აქაა, არც ერთი მათგანი ღირს იქ მისვლად. ვერ ვიტყვი, რომ საშინელი ბურგერია და არ იჭმება. მაგრამ თუ კარგი ბურგერის ჭამა გინდა, ბურგერ ბარში ნამდვილად არ უნდა მიხვიდე, როცა არსებობს სხვა, ბევრად კარგი (ზემოთ ჩამოთვლილი) საბურგერეები. ხორცი ძალიან ნეიტრალური გემოთი იყო, ინდივიდუალიზმს მოკლებული. სოუსს მძაფრად დაჰკრავდა მაიონეზის გემო.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfV4qAo8e9Z0GKEhMfSc9wAmXOxfvykTH_V3cJRHFDuiD-xG_QQywBZTlXs31nGPJm5okM1sStEU6K2l96PiK_L-tF0b9AZFXqUTbv5c4kJ8yMpXrwxxFWzsdtW8dH7pih4VaG5MqkEeRx/s1600/IMG_20161130_211907.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfV4qAo8e9Z0GKEhMfSc9wAmXOxfvykTH_V3cJRHFDuiD-xG_QQywBZTlXs31nGPJm5okM1sStEU6K2l96PiK_L-tF0b9AZFXqUTbv5c4kJ8yMpXrwxxFWzsdtW8dH7pih4VaG5MqkEeRx/s400/IMG_20161130_211907.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ჩიზბურგერი</td></tr>
</tbody></table>
<br />
აღსანიშნავია, რომ მიუხედავად იმისა, რომ საბურგერეა, უამრავი სხვა კერძის არჩევანი აქვთ, სუპებიდან დაწყებული, სტეიკით დამთავრებული.<br />
<br />
<br />
• <a href="https://www.facebook.com/blackdogbartbilisi/" target="_blank"><b>Black Dog Bar</b></a><br />
<br />
მისამართი: ლადო ასათიანის 33<br />
შეფასება: 2.5 <br />
<br />
Black Dog Bar ამ ზაფხულს გაიხსნა. ვინაიდან თავიანთ ფეისბუქის ფეიჯზე ბურგერს აქტიურ რეკლამას უკეთებდნენ, ამიტომ წავედით. თუმცა მოლოდინი არ გაგვიმართლდა. მე განსაკუთრებით იმედგაცრუებული დავრჩი, ბურგერის ხორცი იყო ცუდი, გემოთი ძალიან ჰგავდა ქაბაბს და არაფრით ჯდებოდა ბურგერის ესთეტიკაში :) ერთადერთი, რაც მომეწონა, იყო ფრი, ძალიან კარგად შეზავებული სუნელებით. სხვა მხრივ, აქ ბურგერის საჭმელად წასვლა არ ღირს. თუმცა გარემო ძალიან კარგია, პერსონალი - ღიმილიანი და მეგობრული. მეგობრებთან ერთად ლუდის დასალევად მშვენიერი ადგილია.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE3w_VRJHUUxbr7aGODykUu7ver-hEfpGTGQTnFiW4G_-M6U-ZJ-i7cK3eT20RF6wRLtMJjQy5Kn2G0bse5lQrxOMx9dB0QuQILmbZXcz0qWX0WvgQMHRkHCAC7BC5ZCQbvYBgPmXxdi7f/s1600/IMG_20160908_200917_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE3w_VRJHUUxbr7aGODykUu7ver-hEfpGTGQTnFiW4G_-M6U-ZJ-i7cK3eT20RF6wRLtMJjQy5Kn2G0bse5lQrxOMx9dB0QuQILmbZXcz0qWX0WvgQMHRkHCAC7BC5ZCQbvYBgPmXxdi7f/s400/IMG_20160908_200917_1.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ფოტო ხარისხით ვერ დაიკვეხნის :)</td></tr>
</tbody></table>
<br />Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-30837358157889847602016-11-30T00:36:00.000+04:002016-12-17T02:11:54.327+04:00ანიკობიდან პეპობამდე ჩემი ბავშვობა 90-იან წლებს დაემთხვა და ჰგავდა ყველა სხვა, 90-იანი წლების ქართველი ბავშვისას - თავისუფალი დროის უმეტეს ნაწილს ეზოში, სხვადასხვა თამაშობებში ჩართული ვატარებდი (მაშინ კერძო სახლში ვცხოვრობდით). მეზობლის ბავშვები ხშირად ვიკრიბებოდით ქუჩაში და ათასგვარ თამაშს ვთამაშობდით, ფეხბურთიდან დაწყებული, წრეში ბურთით დამთავრებული. ყველა ფიზიკურ აქტივობასთან იყო დაკავშირებული. მე კიდევ არც ერთ თამაშში ვბრწყინავდი. მეტიც, ძალიან სუსტი ვიყავი.<br />
<br />
როდესაც თამაშის დაწყებამდე ორ ჯგუფად ვიყოფოდით და არჩევანი და არადანი ბავშვების არჩევას იწყებდნენ, არასდროს ვყოფილვარ პირველი არჩევანი. არც მეორე. სულ ბოლო ვარიანტად დარჩენისგან ჩემი ე.წ დაქალები მიხსნიდნენ ხოლმე, ერთ-ერთი ყოველთვის იყო არჩევანი ან არადანი და მანამდე მირჩევდა, სანამ ბოლო დავრჩებოდი. მაგრამ ამას დიდი მნიშვნელობა არ ჰქონდა. ვიცოდი, რომ ამაო იყო ჩემი გუნდში ყოფნა და სასარგებლოს მაინც ვერაფერს გავაკეთებდი.<br />
მაგალითად, ფრენბურთის თამაშისას, ყოველთვის განაპირას ვიდექი, ბადესთან. ბურთი ჩემამდე ძალიან იშვიათად მოდიოდა. ყოველ ასეთ მომენტზე, ბურთი რომ მოფრინავდა, წამის მეასედში წარმოვიდგენდი, როგორ ავხტებოდი, ძლიერად დავარტყამდი ხელს, ბადის მეორე მხარეს გადავაგდებდი, თან ისეთი ტრაექტორიით, რომ მეტოქეს აღების შანსს არ დავუტოვებდი. მაგრამ ეს არასდროს მომხდარა. ბურთი ჩემამდე თუ აღწევდა, უთუოდ ძირს ეცემოდა, ან ბადეს ხვდებოდა. ჩემს მეხსიერებაში ახლაც სამარცხვინო ლაქებად არის დარჩენილი ყველა ასეთი ჩაფლავებული მომენტი.<br />
<br />
ასეთივე ვიყავი ნებისმიერ სხვა თამაშში - წრეში ბურთში პირველივე სროლაზე ვიჭრებოდი, რეზინობანაში მეორე კლასს ვერ ვცდებოდი, უფრო ზევით ერთი ახტომაც კი მიჭირდა. როგორ ძალიან, გულით მინდოდა, ძლიერი ვყოფილიყავი. მაგრამ რაღაცნაირად თავს დავაჯერე, რომ ეგ ჩემი საქმე არ იყო და არასდროს გამომივიდოდა. საბოლოოდ ისე გამოვიდა, რომ ხელი ჩავიქნიე და ჩემს სისუსტეს შევეგუე.<br />
<br />
ხელი ჩავიქნიე იმ დრომდე, სანამ 28 წლის არ გავხდი და მივხვდი, რომ არასდროს არის გვიან. ხომ პათეტიკურად გეჩვენებათ ამას რომ კითხულობთ - "არასდროს არის გვიან" მაგრამ მართლა ასეა. აი ეგ პათეტიკურობა მოაშორეთ და ისე წაიკითხეთ. უბრალოდ წაიკითხეთ და იცოდეთ, თუ თვლით, რომ გვიანია ჯიმზე სიარული, გვიანია ბალერინობა (აი ესეც კი არ არის გვიან) მაშინ მართლა გვიანი იქნება. და პირიქით - თუ იფიქრებთ, რომ არაფერია დაგვიანებული, არც იქნება. უბრალოდ, მაინცდამაინც ბალერინობა თუ გინდათ, სავარაუდოდ ბევრად მეტი შრომის ჩადება დაგჭირდებათ, ვიდრე 5 წლის ბავშვებს. მაგრამ საბოლოოდ ეგრე გამოდის, რომ ფიზიკური აქტივობისთვის ყოველთვის ხარ მზად, თუ გინდა, რომ რაღაც დაიწყო. ასევე შეგახსენებთ ერთ-ერთ წინა პოსტის შეგონებას, რომ თუ რაღაცის გაკეთება არ გინდა, ყოველთვის არსებობს მიზეზები, რომ შენი უმოქმედობა გაამართლო. <br />
<br />
იმას ვამბობდი, რომ 28 წლის ასაკში, ვაღიარე, რომ სუსტი ვარ. ბავშვობიდან საკუთარ თავთან სულ ვიქადნებოდი, რომ ოდესმე ძლიერი ვიქნებოდი და ეს "ოდესმე" არასდროს დადგა. როდესაც თანამშრომლები დამცინოდნენ, სამსახურში ლიფტით რომ არ ვსარგებლობდი და კიბეებით ავდიოდი, ოთახში კი აქოშინებული შევდიოდი, ღირსი ვიყავი. იმიტომ არა, რომ დასაცინი ვიყავი. იმიტომ, რომ ვქოშინებდი.<br />
<br />
ვაღიარე, რომ სუსტი ვარ და დივანიდან ავდექი. გარეთ გავედი და სირბილი დავიწყე.<br />
<br />
ჯერ რამდენიმე თვე გავიდა. მაგრამ ახლა, ზოგჯერ, ფიზიკური აქტივობის მაგალითადაც მომიხსენიებენ ხოლმე - "შენ ხომ დარბიხარ, ამიტომ ახლა არ დაიღლებოდი" "შენ ხომ ვარჯიშობ და არ გაგიჭირდება". რა თქმა უნდა, რამდენიმე თვეში სასწაული არ მოხდა და ათლეტი არ გავმხდარვარ. მაგრამ ამ შემთხვევით წამოსროლილ ფრაზებზე, როცა მოულოდნელად, ვიღაცაზე ძლიერი აღმოვჩნდი, მინდება, ჩემს ბავშვობაში დავბრუნდე და პატარა ნატალიას ვუთხრა - you just hang in there, არც ისეთი სუსტი აღმოჩნდი, როგორიც გეგონა. შეიძლება პეპივით ძლიერი გოგო ვერ გამოხვედი, ვერც მულანივით მაგარი ხარ, ბიჭებს რომ გადაასწრო ყველაფერში. შეიძლება before და after ფოტოებშიც კი არ გამოჩნდეს, როგორი შედეგი გაქვს. მაგრამ მთავარი ისაა, რომ მე ვხედავ, ვგრძნობ ამ შედეგს ყოველდღე. ვგრძნობ კიბეებზე ასვლისას. ვგრძნობ ფეხით რაღაც მანძილის გავლისას. ვგრძნობ თუნდაც სირბილისას, როცა გული ყელში მებჯინება. რა თქმა უნდა, სირბილი ისეთი იოლი არ გახდა, როგორც <a href="http://www.imdb.com/title/tt0075148/?ref_=nv_sr_3" target="_blank">როკის</a> ბოლო ნაწილშია, ბუმბულივით რომ არბის კიბეებზე. მაგრამ მაშინაც კი, როცა სუნთქვა მიხშირდება და არათანაბარი მიხდება, ვხვდები, რომ არ გავჩერდები და შემიძლია, სირბილი გავაგრძელო. მთავარი ეგ შეგრძნებაა, რომ კიდევ შეგიძლია.<br />
<br />
ამასობაში, ოქტომბერში თბილისიმარათონზე 10 კმ ვირბინე. მინდოდა, ამ რბენაზე ბევრად მეტი მეწერა. მაგრამ ძალიან რთულია, მარათონის ატმოსფერო ასე, წერილობით გადმოსცე. ერთი რამ შემიძლია დანამდვილებით ვთქვა, რომ ყველაზე კარგი, კეთილი და ერთიანი ღონისძიებაა, რაც კი მინახავს. ანუ აქ არ ვგულისხმობ მხოლოდ თბილისიმარათონს, ზოგადად მარათონებს.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFyzJ1yvud1AeRJalqkkh5X9jkfiiPDlF5E4yy1gqMMr4gC8tTQaTkgzL2nsS_W6kwfEaTCAIJM_NILyy-RfLouovdOkrzUKLm4nGHiAuHEg6pP_7QAwTVi8uevQRGahZgogCONvqU7mvh/s1600/15310975_10205714229093326_1759784825_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFyzJ1yvud1AeRJalqkkh5X9jkfiiPDlF5E4yy1gqMMr4gC8tTQaTkgzL2nsS_W6kwfEaTCAIJM_NILyy-RfLouovdOkrzUKLm4nGHiAuHEg6pP_7QAwTVi8uevQRGahZgogCONvqU7mvh/s400/15310975_10205714229093326_1759784825_o.jpg" width="225" /></a></div>
<br />
აქ ვირბინე ბევრად უკეთ, ვიდრე ყაზბეგის მარათონზე. მანძილი მეტი იყო, მაგრამ უფრო ჭკვიანურად ვირბინე.<br />
<br />
ლესელიძის აღმართს რომ არბიხარ (არ ვიცი, "არბიხარ" უნდა უწოდო თუ არა იმ ქმედებას, ქვაფენილიან აღმართზე, ქოშინით და დაღლილი კუნთებით აბობღებას რომ ცდილობ) და ხვდები, რომ მაგრად გაიჭედე (აქ უფრო ცუდი ჟარგონის გამოყენებაც შეიძლებოდა), მთელი 9 კმ ეცადე, სუნთქვა არეგულირე, ერთ ტემპში სირბილს ლამობდი და ვითომ გამოგდიოდა და უცებ ორი დიდი დაბრკოლება - აღმართი და ქვაფენილი ერთად გხვდება. ეს კარგი, ლამაზი ქუჩა, რომლის ჩამოსეირნება ყოველთვის გიყვარდა, ახლა მორდორის მთასავით არის აღმართული შენ წინაშე და აუცილებლად უნდა აიარო (მეტიც, აირბინო). არც სემი გყავს გვერდით რომ აგათრიოს, შენით უნდა ახვიდე. თან რაღაცნაირად გიტყდება (ეს ჟარგონი საჭიროა, თავი ვერ ავარიდე), სიარულზე ხომ არ გადახვალ, აქამდე სირბილით (მეტ-ნაკლებად) მოსულხარ და ეჭიდები, მაგრამ ეგრევე ნებდები და აპირებ სიარული დაიწყო.<br />
სიარულის დაწყება კი უარესი აღმოჩნდა, ბევრად უფრო გამიჭირდა. ამიტომ საბოლოოდ ისევ შესაბრალის ძუნძულზე გადავედი. ამ დროს მოულოდნელად პლეილისტში "როკის" საუნდტრეკი, <a href="https://www.youtube.com/watch?v=cyvQKTg4T5o" target="_blank">Gonna fly now</a> დაიწყო. აი ეგ იყო, ჩემო მეგობრებო, pure, natural high. ფრთები შევისხი და ძუნძული განვაგრძე (უფრო სწრაფ სირბილს ვერანაირი მუსიკა ვერ მაიძულებდა, სამწუხაროდ)! მუსიკის მიწურულს აღმართიც ავიარე და თავისუფლების მოედანზე გავივაკე. ზედაპირიც სწორი გახდა, სირბილიც გაადვილდა და ამ დროს უცებ გავაცნობიერე, რომ ფინიშამდე ძალიან, ძალიან ცოტა იყო დარჩენილი. ამ შეგრძნების აღწერაც ძალიან რთულია, მაგრამ სიტყვაზე მენდეთ, როცა როკის საუნდტრეკის ფონზე თავისუფლებაზე მირბიხარ, ყველაფერმა კარგად ჩაიარია, იცი, რომ სადაცაა ფინიში გამოჩნდება და მიზანს მიაღწიე, მართლა გგონია, რომ gonna fly now :) [თუმცა ამჯერად ჭკვიანურად მოვიქეცი და გიჟივით არ გავიქეცი, იმიტომ რომ ფინიშამდე არც ეგეთი ცოტა იყო დარჩენილი და ბოლოს სიარულით მისვლა მომიწევდა].<br />
<br />
ამ დროს ფინიშიც გამოჩნდა. ღმერთო, ახლაც კი ენდორფინები გამომეყოფა, რომ მახსენდება. როგორი მარტივია ამ განცდის მათთვის ახსნა, ვისაც გამოუცდია და პირიქით, როგორი რთულია მათ გააგებინო, ვისაც არ ურბენია.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs8APUlIZXfCFFZOUoY_4Pl8SimKVjAtti2mTsqVfdfOh2_fZjnEyWRkM2TRYRp73db7Nek59dUwMb0KnIzp3OQRowbTj1NG9owLlE_jI5SbLLZgxeu9MIMsCn3fExq3yTbITl9SQMkIu8/s1600/15293508_10205714229133327_287800857_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs8APUlIZXfCFFZOUoY_4Pl8SimKVjAtti2mTsqVfdfOh2_fZjnEyWRkM2TRYRp73db7Nek59dUwMb0KnIzp3OQRowbTj1NG9owLlE_jI5SbLLZgxeu9MIMsCn3fExq3yTbITl9SQMkIu8/s400/15293508_10205714229133327_287800857_o.jpg" width="338" /></a></div>
<br />Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-58065786964739260812016-11-10T13:28:00.003+04:002016-11-10T13:28:40.015+04:00"No" seems to be the hardest word რაზე არ შეგიძლიათ უარის თქმა? <br />
<br />
მითხარით, რა პასუხი მოგივათ თავში პირველად.<br />
<br />
მე - პიცა.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0ChcW6wzqSxtUBbcBi54ewPZtF7PJtQNBxti35_MQVK7aEf7BHALROTVd7rdhIa35dWtD-sk0kwyJBAu9WjFhVlKyo7GRl8dGEXQAsZlJ3B_jcqWjpMsN6JcffeCEt7mZNiB__9PJ8m2k/s1600/14691207_10205424112560594_530482857295849034_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0ChcW6wzqSxtUBbcBi54ewPZtF7PJtQNBxti35_MQVK7aEf7BHALROTVd7rdhIa35dWtD-sk0kwyJBAu9WjFhVlKyo7GRl8dGEXQAsZlJ3B_jcqWjpMsN6JcffeCEt7mZNiB__9PJ8m2k/s400/14691207_10205424112560594_530482857295849034_o.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Photo by me</td></tr>
</tbody></table>
Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-57721592220744204592016-10-02T20:21:00.000+04:002016-11-09T15:52:28.256+04:00Dear maybe, we're done სირბილის დაწყება ადვილია, ძალიან ადვილი. უბრალოდ უნდა ადგე, გახვიდე გარეთ, ნაბიჯები გადადგა და ეგაა - დარბიხარ. მაგრამ შემდგომ გაგრძელება, სტაბილურად და პროგრესულად სირბილი ბევრად უფრო რთულია. <a href="http://mint-lemonade.blogspot.com/2016/07/blog-post.html" target="_blank">წინა პოსტს</a> რომ ვკითხულობ, ვხვდები, რამდენი რამ შეიცვალა. თუნდაც ის, რომ პირველმა ეიფორიამ გაიარა. სირბილი მარტო ნაბიჯების სწრაფი გადადგმა აღარ არის და ბევრად უფრო მნიშვნელოვანი რამ გახდა ჩემთვის.<br />
<br />
რაც მეტს დავრბივარ, უფრო გამოიკვეთა ის პრობლემები, რომლებიც ერთჯერადი არაა და მიხედვა ჭირდება, თუ სირბილის გაგრძელება მინდა. აქ ჩამოვწერ, რომელი პრობლემა აღმოჩნდა სისტემატური და როგორ ვებრძვი:<br />
<br />
1. <b>ქოშინი და ადვილად დაღლა</b> - სირბილის დაწყებიდან ძალიან მალევე მეწყებოდა ქოშინი და იძულებული ვხდებოდი, გავჩერებულიყავი და სიარულზე გადავსულიყავი. ამიტომ მუდმივად სირბილი-სიარულის რეჟიმში ვიყავი. ინტერნეტში ძრომიალის და უფრო გამოცდილ ადამიანებთან საუბრის შემდეგ, ვისწავლე, რომ მთავარია თანაბრად ისუნთქო. ბევრგან ეწერა, რომ 3-3 რიტმში უნდა ისუნთქო (3 ნაბიჯის განმავლობაში ჩასუნთქვა და 3 ნაბიჯის განმავლობაში - ამოსუნთქვა). ასევე შესაძლებელია 3-2 რიტმში სუნთქვა, ვინაიდან ამოსუნთქვა უფრო ხანმოკლეა. არ გვირჩევდნენ 2-2 რიტმში სუნთქვას, ამ დროს დატვირთვა ყოველთვის ერთსა და იმავე ფეხზე მოდის და ტრავმის რისკი იზრდება. მოკლედ რომ გითხრათ, ძალიან გამიჭირდა ნაბიჯების და სუნთქვის სინქრონი. ერთხელ, სამსახურში შესვენებაზე მაღაზიაში რომ ჩავედი, ვეცადე გამევარჯიშა, მაგრამ როცა ვჩერდებოდი (მაგალითად ხაჭოს ყიდვისას), სუნთქვასაც ვაჩერებდი :D ამიტომ გადავიფიქრე და ამ ეტაპზე ეს პრობლემა კიდევ მიდგას. უბრალოდ, სირბილის დროს ვცდილობ, რომ სუნთქვა თანაბარ რიტმში იყოს. სულ ცოტა პროგრესი მაქვს. მომავალში მოიმატებს, იმედია.<br />
<br />
2. <b>ძუნძული (Jogging)</b> - ანუ მაქსიმალურად ნელა ძუნძული, ძალიან ნელა. არაფრით გამომდის. სიარულიც სწრაფი მიყვარს და ეს მითუმეტეს მკლავს, თან რომ უნდა ვირბინო, მაგრამ ნელა ვაკეთო. არადა ძალიან მინდა, რომ ერთი სირბილი შეუსვენებლად ვირბინო, ანუ სირბილი-ძუნძული რეჟიმში. მაგრამ ამ ეტაპზე კვლავ სირბილი-სიარულის რეჟიმში ვარ.<br />
<b>Update</b>: ბოლოს ტემპო ვირბინე და ძუნძული გამომივიდა, yay!<br />
<br />
3.<b> მუცლის ჭვალი</b> - ბავშვობაში, სირბილისას, ხომ დაგდგომიათ ჭვალი? ხან მარცხნივ და ხან - მარჯვნივ. დიდობაშიც ასეა. ამ პრობლემის მოგვარების ძიებისას, ინტერნეტში ერთ სტატიას წავაწყდი, სადაც ავტორი წერდა რომ ერთი მეთოდის შესახებ, რომელიც ყოველთვის ამართლებდა.<br />
მეთოდი ასეთია: თუ სირბილისას ჭვალი დაგადგა, ყოველი ჩასუნთქვა უნდა გააკეთო ჭვალის საპირისპირო მხარეს ფეხის დადგმისას. ანუ, თუ მარცხენა მხარეს გაქვს ჭვალი , ჩასუნთქვა დაამთხვიე მარჯვენა ფეხის დადგმას, თუ მარჯვენა მხარეს - მარცხენა ფეხის დადგმას. მე სამჯერ მომიწია ცდა და სამივეჯერ გაამართლა.<br />
<br />
4. <b>მუცლის ტკივილი</b> - ეს ჩემი პირადი პრობლემაა. ძალიან ხშირად, სირბილის დროს, მთლიანად მუცელი მტკივდება (ჭვალი კიდევ სხვა რამეა). ზოგადად საჭმლის მომნელებელი სისტემა ჩემი სუსტი მხარეა და ყოველთვის პრობლემებს მიქმნის, მათ შორის სირბილის დროსაც. ამ პრობლემას ჯერჯერობით გაჭირვებით ვებრძვი, core-ის ვარჯიშებით.<br />
Core (ქართულად ვერ ვთარგმნე) - დაახლოებით იგივეა რაც ტორსი და მოიცავს ზურგის, მუცლის და მენჯის კუნთებს. ამიტომ Core-ის ვარჯიში ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი კომპონენტია ყველა მორბენლისთვის.<br />
ბოლო პერიოდში განსაკუთრებით აქტიურად მივხედე Core-ის გაძლიერებას, ძირითადად ვაკეთებ ორ ვარჯიშს:<br />
<br />
- პლანკები (Planks) - Core-ის ვარჯიშებს შორის პირველ ადგილზეა, მგონი. შესასრულებლად მარტივია და არანაირ აღჭურვილობას არ მოითხოვს. ჩემი მაქსიმუმი ჯერჯერობით წუთი და 15 წამია.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXO3EmOfw_n5ZS1qDZqxS3naVNXEEvhBCdkhqLAjjXUwwrbEgYn1KHxtP17qeGiSmCZRlxArgXLZyBZgNWyWuz6y_f27annMXw6U872ZLCoj8u3Ce_thrWBoW_8rsZMpaf5xBCbg9oZTqi/s1600/ab-plank2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="158" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXO3EmOfw_n5ZS1qDZqxS3naVNXEEvhBCdkhqLAjjXUwwrbEgYn1KHxtP17qeGiSmCZRlxArgXLZyBZgNWyWuz6y_f27annMXw6U872ZLCoj8u3Ce_thrWBoW_8rsZMpaf5xBCbg9oZTqi/s400/ab-plank2.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Planks</td></tr>
</tbody></table>
<br />
- სუპერმენის პოზა - ასევე ძალიან ადვილია და კუნთებს კარგად ჭიმავს. ამ პოზას პლანკების მერე ვაკეთებ ხოლმე და დაახლოებით 40 წამი ვძლებ მხოლოდ.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPxyiRpSVy_wObSygZZrHIk33hMmmZkbFSRoojCxSd7XUJvKtq2uczHGmYSlF3WOleSS7qp-ZWVcCXAaQp8Hdzy57EpThTxwax6cTR0NMzPfBTc_3zff73eVHTdR9Wq6jg7pFuWMWrf5Ve/s1600/20130608_bs_0074_clipping_2-e1374520545273.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="136" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPxyiRpSVy_wObSygZZrHIk33hMmmZkbFSRoojCxSd7XUJvKtq2uczHGmYSlF3WOleSS7qp-ZWVcCXAaQp8Hdzy57EpThTxwax6cTR0NMzPfBTc_3zff73eVHTdR9Wq6jg7pFuWMWrf5Ve/s400/20130608_bs_0074_clipping_2-e1374520545273.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Superman</td></tr>
</tbody></table>
<br />
მართალია, მუცლის ტკივილი ისევ მაქვს და გუშინდელ სირბილშიც თან მსდევდა სულ, მაგრამ ვფიქრობ, რომ ქორის ვარჯიშები დამეხმარება ნელ-ნელა დავძლიო ეს პრობლემა, ან მინიმუმამდე მაინც შევამცირო.<br />
<br />
5. <b>სახეზე გაწითლება</b> - ამას ვერაფერს ვშველი. ხანდახან მგონია, რომ ჭინჭრის ციება მეწყება ხოლმე, ისეთი აჭრელებული ვარ. საშველი არც არსებობს, როგორც ხანგრძლივი და ამაო სერჩვის შემდეგ გავიგე.<br />
<br />
და ბოლოს, ყველაზე კარგი მეთოდი საკუთარ შიშებთან და სისუსტეებთან ბრძოლის, არის საკუთარი თავის გამოცდა. შესაბამისი მაგალითით ავხსნი: 4 სექტემბერს <a href="http://kazbegi-marathon.com/" target="_blank">ყაზბეგის მარათონი</a> იყო. მარათონის და
ნახევარმარათონის გარდა, ასევე ჰქონდათ სამოყვარულო, 8 კმ-იანი გარბენი. ძალიან
დიდხანს ვიყოყმანე, სანამ დავრეგისტრირდებოდი. ვთვლიდი, რომ მზად არ
ვიყავი. აქამდე ჩემი მაქსიმუმი მხოლოდ 6 კმ იყო და მითუმეტეს, ახალ
პირობებში (მთა, სიცივე და ა.შ), არ ვიყავი დარწმუნებული, რომ სირბილს შევძლებდი. უკვე გადაფიქრებული მქონდა, როცა ლაშამ, ჩემმა მეგობარმა, მითხრა რომ წავსულიყავი და ადგილზე შემეფასებინა, მართლა ვერ შევძლებდი თუ არა (მადლობა მას) და წავედი.<br />
<br />
ნამდვილად
ძალიან გამიჭირდა, თუმცა არა ისე, როგორც მეგონა, რომ გამიჭირდებოდა. ამ
მარათონმა დამარწმუნა, რომ არსირბილს ყოველთვის სირბილი სჯობს. შესაძლებლობების მაქსიმუმის განსაზღვრა და ის, თუ
როგორ ეგუები ახალ პირობებს, ბევრად უფრო მოტივირებულს გხდის. 8 კმ-იან დისტანციაზე ბევრი აღმართ-დაღმართი
იყო. აღმართების და ასევე ასფალტთან შეუგუებლობის გამო, თავიდანვე მუცელი
ამტკივდა, ვერც სიჩქარე დავარეგულირე და ამიტომ ძირითადად ვიჩანჩალე.<br />
მთავარი ისაა, რომ დავინახე, რა კომპონენტებში მიჭირდა.<br />
<br />
ესეც ლამაზი სერთიფიკატი:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmeSzHIqocrPkPlxZh4jgtAGM9jWcC-VXQ3wy_p93ph2h9s5n_7H_pjQyJe92yOznPRKosW3X_dotKszDPwtYMDx2GOmW9KR5BpcrsgTXvP-2j1kYpl97-ZMrlLIn8V7nZ6Nmh3cEhRsrK/s1600/kazbegi_natalia.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmeSzHIqocrPkPlxZh4jgtAGM9jWcC-VXQ3wy_p93ph2h9s5n_7H_pjQyJe92yOznPRKosW3X_dotKszDPwtYMDx2GOmW9KR5BpcrsgTXvP-2j1kYpl97-ZMrlLIn8V7nZ6Nmh3cEhRsrK/s400/kazbegi_natalia.png" width="281" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
შემდეგი <a href="https://www.tbilisimarathon.ge/home" target="_blank">თბილისის მარათონი</a> იქნება.Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-45564677117676526972016-09-27T14:41:00.001+04:002016-09-27T14:41:26.544+04:001 კვირა - 3 რეჟისორი ალბათ ბევრისგან გსმენიათ, რომ სერიალების გადამკიდე, ფილმებს ვეღარ უყურებს. მეც ერთ-ერთი მათგანი ვარ. სანამ ფილმს ავარჩევ, იმდენი დრო მჭირდება, რომ ამ პერიოდში რამდენიმე გამზადებული სერიალი მახსენდება ხოლმე. საბოლოოდ, ფილმების ძებნით ვიღლები და ისევ სერიალს ვრთავ.<br />
ამიტომ გადავწყვიტე, რომ (ცივი) შემოდგომა საუკეთესო დროა კარგი ფილმების სანახავად. ამის შესახებ პოსტის დაწერა კი კიდევ უფრო დამეხმარება, რომ რაც შეიძლება მალე და განსაზღვრულ დროში ვნახო კონკრეტული რეჟისორების ფილმები.<br />
<br />
მოკლედ, მართალია ორშაბათი არაა, მაგრამ ვფიქრობ, სამშაბათიც არაა ურიგო დღე რეჟისორების კვირეულის დასაწყებად.<br />
<br />
პირველი კვირისთვის კლასიკური რეჟისორები ავარჩიე. კვირის ბოლომდე, თითოეული რეჟისორის 3-3 ფილმს ვნახავ. ფილმების შერჩევისას უკვე ნანახი ფილმები გამოირიცხა, ამიტომ თუ ფიქრობთ, რომ უკეთესი სამეული უნდა შემერჩია, სავარაუდოდ ის ფილმები უკვე ნანახი მაქვს.<br />
<br />
მოკლედ, პირველი სია ასე გამოიყურება:<br />
<br />
<br />
1) <b>სტენლი კუბრიკი</b><br />
<br />
<a href="http://www.imdb.com/title/tt0120663/?ref_=nm_flmg_dr_1" target="_blank">ფართოდ დახუჭული თვალები (Eyes Wide Shut)</a><br />
<br />
<a href="http://www.imdb.com/title/tt0072684/?ref_=nm_flmg_dr_4" target="_blank">ბარი ლინდონი (Barry Lyndon)</a><br />
<br />
<a href="http://www.imdb.com/title/tt0054331/?ref_=nm_flmg_dr_9" target="_blank">სპარტაკი (Spartacus)</a><br />
<br />
<br />
2) <b>ფედერიკო ფელინი</b><br />
<br />
<a href="http://www.imdb.com/title/tt0050783/?ref_=nm_flmg_dr_21" target="_blank">კაბირიის ღამეები (Nights of Cabiria)</a><br />
<br />
<a href="http://www.imdb.com/title/tt0056801/?ref_=nm_flmg_dr_18" target="_blank">რვა ნახევარი (8½)</a><br />
<br />
<a href="http://www.imdb.com/title/tt0047528/?ref_=nm_flmg_dr_23" target="_blank">გზა (La Strada)</a><br />
<br />
<br />
3) <b>ალფრედ ჰიჩკოკი</b><br />
<br />
<a href="http://www.imdb.com/title/tt0052357/?ref_=nm_knf_i2" target="_blank">ვერტიგო (Vertigo)</a><br />
<br />
<a href="http://www.imdb.com/title/tt0048728/?ref_=nm_flmg_dr_19" target="_blank">დაიჭირო ქურდი (To Catch a Thief)</a><br />
<br />
<a href="http://www.imdb.com/title/tt0056869/?ref_=nm_flmg_dr_8" target="_blank">ჩიტები (The Birds)</a><br />
<br />
<br />
თუ ფილმებთან (ან რეჟისორებთან) დაკავშირებით რამე კომენტარის გაკეთება გსურთ, feel free to do it :)Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-64340468568297840982016-07-25T22:54:00.003+04:002016-11-09T15:53:10.329+04:00მაგრად ვარ, დავრბივარ ჯერ კიდევ 6 თვის წინ, ვინმეს რომ ეთქვა, ძაღლებით სავსე (well, ვაჭარბებ) სტადიონზე ირბენო, არაფრით დავიჯერებდი.<br />
<br />
მე და სპორტულ ცხოვრებას დიდი ხანია, on and off relationship გვაქვს. ბავშვობაში, როდესაც "კავკასიაზე" სინდი კროუფორდის ვარჯიშები გადიოდა, სკამს მოვიდგამდი და დაბეჯითებით ვიმეორებდი ყველა მოძრაობას. მერე, როცა უკვე გადაცემები აღარ გადიოდა, მე თვითონ მიჩნდებოდა სურვილი, მევარჯიშა. მომწონდა, კუნთები რომ ტონუსში იყო. მაგრამ ამას ძალიან იშვიათად, ძირითადად ზაფხულში ვაკეთებდი. თუმცა დღეს, როცა საკმაოდ აქტიურად ვვარჯიშობ (ნუ, კვირაში მინიმუმ ერთხელ მაინც), ვხვდები, რომ ბავშვობიდან ფიზიკური აქტივობის ეს ცოტ-ცოტა შეპარება, რაღაცნაირად დამეხმარა, რომ უფრო მოქნილი გავმხდარიყავი.<br />
<br />
სირბილამდე უფრო რთულად მივედი. ბავშვობაში, ფიზიკურ აქტივობებში ჩემი ერთადერთი "ნიჭი" სწრაფი სირბილი იყო. სხვა არაფერი გამომდიოდა. ამიტომ, განსაკუთრებული ხალისით ისეთ თამაშობებში ვერთვებოდი, სადაც ძირითადად სირბილი იყო საჭირო. სოფელში, აღმადაღმა რომ დავდიოდით მთელი დღეები, როცა მინდორში გავრბოდი, ქარი სახეში მცემდა და ყურებში წუილი მესმოდა, ვხვდებოდი, რომ იყო რაღაც ამაში, თავისუფლების და ეიფორიის შემცველი, მაგრამ მაინც, სირბილს განსაკუთრებულ მნიშვნელობას არ ვანიჭებდი.<br />
<br />
ყველაფერი შარშან დაიწყო, როდესაც კახეთში <a href="http://www.wingsforlifeworldrun.com/ge/ka/" target="_blank">Wings for Life</a>-ის საყოველთაო რბენაში მივიღე მონაწილეობა. მაშინ ჯიპიაიში ვმუშაობდი და კორპორტიულად წავედით, კომპანიის სახელით. ალბათ უფრო ამიტომ გადავწყვიტე ამ ღონისძიებაში ჩართვა, ვიდრე სირბილის გამო.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCbPb6Zl5rfJ5_jGwdBeGKbjduusTOjKgpHvl0rFzJYbWnjAQEGZpPyPoSKW422oMawv-h2Jr7Nky758xc8qPPbj-_VZqemFH9B4UCABRkva2i8cTjXznfcCKv9LN5dZ_Nwz9xfxMao8Sb/s1600/IMG_20160508_122656_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCbPb6Zl5rfJ5_jGwdBeGKbjduusTOjKgpHvl0rFzJYbWnjAQEGZpPyPoSKW422oMawv-h2Jr7Nky758xc8qPPbj-_VZqemFH9B4UCABRkva2i8cTjXznfcCKv9LN5dZ_Nwz9xfxMao8Sb/s400/IMG_20160508_122656_1.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
სტარტთან უამრავი ადამიანი ვიდექით, ყველას ერთი მიზანი გვაერთიანებდა - გვერბინა მათთვის, ვისაც არ შეეძლო. ზუსტად იმ დროს, მსოფლიოს მრავალ წერტილში, ასევე იყვნენ ადამიანები, რომლებიც იმავე მიზნით იდგნენ სტარტის ხაზთან და ეს ერთიანობის შეგრძნება განსაკუთრებულად ამაღელვებელი იყო.<br />
<br />
ნიშანი რომ მოგვცეს, ხალხი ნელ-ნელა დაიძრა და პირველი ნაბიჯები გადავდგი, მერე ტემპს მოვუმატე, უცებ ვიგრძენი, რომ ეს ის იყო - სრული გასხივოსნება. გულში ვიმეორებდი - "აქამდე სად ვიყავი, აქამდე სად ვიყავი..". მივრბოდი, მერე მივდიოდი, ისევ მივრბოდი, უფრო მეტს მივდიოდი, ვქოშინებდი, სუნთქვა უკიდურესად მიჭირდა, ჩასუნთქვას და ამოსუნთქვას ლამის ერთდროულად ვაკეთებდი, გულს ისეთი ბაგაბუგი გაჰქონდა, მეგონა სადაცაა ამომივარდებოდა, მაგრამ არაფერი იყო იმაზე კარგი და მშვენიერი, ვიდრე წინსვლა, თუნდაც ასეთი ძალისხმევით. ყველაფერი თავის ადგილზე იყო - მე მაგრად ვიყავი, დავრბოდი.<br />
საბოლოოდ, 5 კმ ვირბინე/ვიარე. რომ ვბრუნდებოდი, საკუთარ თავს დაბეჯითებით შევპირდი, რომ აუცილებლად ხშირად ვირბენდი, როგორც მარათონებზე, ასევე ჩემთვის, ინდივიდუალურად და შემდეგ წელს ბევრად მომზადებული დავბრუნდებოდი.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOym3TBkaKqDbMG9YTLR2tHUo2QDGs4aXAwP4xNqVKQdzq9jv_ix56zW3O3WRbvpsNpAZiybW5aFxXcCIgAjLAFtXtX91pbQ4LomE-87M7BI40d19euqjpepSPQpAviJzfoM3_bbKBK3xq/s1600/IMG_20160508_130207.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOym3TBkaKqDbMG9YTLR2tHUo2QDGs4aXAwP4xNqVKQdzq9jv_ix56zW3O3WRbvpsNpAZiybW5aFxXcCIgAjLAFtXtX91pbQ4LomE-87M7BI40d19euqjpepSPQpAviJzfoM3_bbKBK3xq/s400/IMG_20160508_130207.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
პირობის სისრულეში მოყვანა არც ისე იოლი გამოდგა. ქალაქში დაბრუნებისას, ყოველდღიურობა რომ შთანგთქავს - სამსახური, სწავლა, მეგობრები, ათას მიზეზს ეძებ, რომ არ ირბინო. ასეთი მიზეზები ყოველთვის არსებობს, თუ მათი პოვნა გსურს.<br />
ბევრი რომ არ გავაგრძელო, ისე მოხდა, რომ წლევანდელ Wings for Life-ზეც მოუმზადებელი წავედი. სახლში ცოტ-ცოტას ვვარჯიშობდი, რომ კუნთები მომემზადებინა, მაგრამ ეს საკმარისი არ აღმოჩნდა. სირბილის დაწყებასთან ერთად, მუცლის მარცხენა მხარეს ტკივილი დამეწყო და არათუ ძუნძული, სიარულიც კი მიჭირდა. თუმცა შარშანდელი შედეგი მაინც გავაუმჯობესე და 6 კმ ვირბინე. თბილისში საშინლად დაღლილი დავბრუნდი, ყველა კუნთი მტკიოდა, საწოლამდე ძლივს მივაღწიე.<br />
შემდეგ დღეს დაუოკებელი სურვილი გამიჩნდა, კიდევ მერბინა. ვიცოდი, რომ კუნთებს ძალა ჯერ ბოლომდე აღდგენილი არ ექნებოდა და კარგი გადაწყვეტილება არ იყო, მაგრამ მაინც ჩავედი სტადიონზე და ვირბინე. ვირბინე ცოტა, მაგრამ სურვილი მოვიკალი.<br />
მას შემდეგ მივხვდი, სირბილი ისევე მჭირდებოდა, ისევე მინდებოდა, როგორც წყალი ან გემრიელი ნამცხვარი. <br />
<br />
ახლაც, ყოველი სირბილის შემდეგ, დაქანცული, გაოფლილი და აქოშინებული, სახლისკენ რომ მივდივარ, ვფიქრობ, ნუთუ ეს ისევ მომინდება, ისევ ჩავიცვამ, ჩავალ სტადიონზე და ამ ყველაფერს ისევ დავიმართებ? და ჰო, შემდეგ დღეს ისევ მინდება ჩავიდე, გავწითლდე და გავიოფლო, სუნთქვა შემეკრას და რაღაც მომენტში მეგონოს, რომ სტადიონის მეორე ბოლომდე ვერ გავაღწევ.<br />
<br />
გარბენილ კილომეტრებს ნაიკის აპლიკაციით ვითვლი - Nike+ Running. გული სიხარულით მევსება, როცა ვუყურებ, ყოველ შემდეგ რბენაზე როგორ უმჯობესდება შედეგი. თავიდან 1.5 კმ-ით დავიწყე, ახლა 5-ზე ვარ ასული. ხომ დიდი არაფერია, 5 კმ, მაგრამ როცა საკუთარი ოფლით აღწევ, როცა ნაბიჯ-ნაბიჯ (Literally!) მოხვედი აქამდე, დამიჯერეთ, შეუდარებელი გრძნობაა. გამარჯვების, მიზნის მიღწევის და უბრალოდ, კაიფის გრძნობა.<br />
<br />
ამბობენ, რომ დღეს სირბილი მოდურად იქცა. თუმცა, რამდენჯერაც ხმამაღლა ვახსენებ, ძირითადად, დაცინვის ობიექტი ვხდები ხოლმე "შენ რა უნდა ირბინო, ასეთმა გოგომ ("ასეთში" გამხდარი იგულისხმება)", "3 კმ ბევრი გგონია?" და ა.შ<br />
დიახ, 3 კმ ბევრია, როცა თავიდან იწყებ და შესაძლებელია, ადამიანი მარტო გახდომის მიზნით არ ვარჯიშობდეს.<br />
<br />
ვცდილობ, მეტი ინფორმაცია მოვიძიო სწორად სირბილთან დაკავშირებით და საკმაოდ ბევრ სტატიას ვკითხულობ, მაგრამ ჯერჯერობით სწორი სუნთქვა ვერ ვისწავლე :) იმედი მაქვს, ამასაც მალე შევძლებ და შემდეგ გამოცდილებას გაგიზიარებთ.<br />
<br />
და ბოლოს, რამდენი რჩევა და გამოცდილებაც არ უნდა წაიკითხოთ, როგორი კარგი და სასარგებლოა სირბილი, სანამ თავად არ გამოცდით, ვერ მიხვდებით როგორია ეს ყველაზე ხელმისაწვდომი და სასარგებლო ნარკოტიკი.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUaPO0L2IhEXS7P-IzK43qyfwx1QwSMzd1cH2elBPAFe0hOY3wSTy5VASRsL5umIH6bd46UaNC4IEcAamAdVGMjyt5sce60eIqnRrHonT6KcmLUbfXnI8h-KEAGB6OFfcaoifONHmCJ302/s1600/Running-Motivation-Quote-2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUaPO0L2IhEXS7P-IzK43qyfwx1QwSMzd1cH2elBPAFe0hOY3wSTy5VASRsL5umIH6bd46UaNC4IEcAamAdVGMjyt5sce60eIqnRrHonT6KcmLUbfXnI8h-KEAGB6OFfcaoifONHmCJ302/s400/Running-Motivation-Quote-2.png" width="400" /></a></div>
<br />Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-50719322398399933692015-04-04T22:30:00.000+04:002015-04-04T22:30:00.287+04:00Sunshine On My Back ნეიშენალის სიმღერები იცით რას ჰგავს? დედა რომ გემრიელ პეროგს აცხობს. წინასწარ იცი, როგორი გემო ექნება, იმიტომ რომ დედა მას ხშირად გიცხობს. ძალიან ზუსტად იცი, გემო - მაგრამ მაინც მოუთმენლად ელი, რომ კიდევ ერთი გემრიელი, თბილი, ახალგამომცხვარი ნაჭერი შეჭამო. თეფშით წინ დაიდგამ, ცხელ-ცხელ და სურნელოვან ნამცხვარს და ერთი სული გაქვს, ნაცნობი გემო კიდევ ერთხელ გასინჯო. ჩანგლით პატარა ნაწილს ჩამოჭრი, პირში ჩაიდებ და სიამოვნებისგან სისხლი უფრო სწრაფად იწყებს დინებას. ეს პეროგი დედას გამომცხვარი ძველი პეროგების მსგავსი იქნება, მაგრამ თან რაღაც ახალი, უცხო არომატიც დაჰკრავს.<br />
<br />
აი, ასეთია Sunshine on my back - ნეიშენალის ახალი სინგლი, რომელიც რამდენიმე დღის წინ გამოუშვეს. <br />
<br />
ისეთივე მელანქოლიური, როგორც წინა სიმღერები. მოსმენისას ისევ მინდება, მე ვიყო სიმღერის პერსონაჟი გოგო (ოჰ, თინა, თინა!).<br />
სხვა თუ არაფერი, ის მაინც შემიძლია, ბალახზე მუცლით დავწვე, იდაყვებზე დაყრდნობილი ვუსმენდე მეტის ხმას და გაზაფხულის მზე ზურგს მითბობდეს.<br />
<br />
ეჰ, ეგეთია მეტი. რაღაც სენტიმენტალურ განწყობაზე გაყენებს და თან მტკივნეულად გაჯერებს, რომ მისი სიმღერის პერსონაჟი გოგო შენ ნამდვილად არ ხარ.<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/_Axr6d6G1DU?rel=0" width="560"></iframe><br />Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-89037334525176135102015-02-24T01:27:00.003+04:002015-02-24T01:29:21.460+04:00Oscar 2015 - red carpet favorites ოსკარი. წითელი ხალიჩა. ფერადი კაბები. რაც არ უნდა უარვყოთ და თავი მოვაჩვენოთ, რომ არ გვაინტერესებს, ეს მხარე ყოველთვის იქცევს ყურადღებას. გამარჯვებულებთან ერთად, კაბებიც აქტიური განხილვის საგანი ხდება ხოლმე. <br />
<br />
წელს ერთი ნახვით არც ერთი კაბა შემყვარებია. თუმცა რამდენიმემ ჩემი გული მოიგო :)<br />
<br />
კეიტ ბლანშეტი <b>მეისონ მარგიელას </b>კაბაში.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFSlO6U1V6J6-ZkCODkRHA7TGxeareGfLBkts-mpWtWyb3FhqgwbPJRXxdBspSNJbLl7yW-9CTbxI-5cTxUGM-FudD91JB1BZfXOVPrDSn11e2f9K65tUK1nwlND6aU02kQsN2iIMr0Iz9/s1600/Cate+Blanchett+Arrivals+87th+Annual+Academy+ps-i_eVDYgCl.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFSlO6U1V6J6-ZkCODkRHA7TGxeareGfLBkts-mpWtWyb3FhqgwbPJRXxdBspSNJbLl7yW-9CTbxI-5cTxUGM-FudD91JB1BZfXOVPrDSn11e2f9K65tUK1nwlND6aU02kQsN2iIMr0Iz9/s1600/Cate+Blanchett+Arrivals+87th+Annual+Academy+ps-i_eVDYgCl.jpg" height="400" width="265" /></a></div>
კეიტ ბლანშეტი. როცა ეს სახელი და გვარი გესმით, ტვინის რომელიღაც ნაწილში სუბიექტურობის ნათურა არ გენთებათ? მე არ ვიცი, ეს კაბა მართლა მომწონს თუ არა. უბრალოდ, როცა ვუყურებ, თუ როგორ მოსავს ის კეიტ ბლანშეტს, ვფიქრობ, რომ ყველაზე სრულყოფილი კაბაა, ყველაზე სრულყოფილ ქალზე.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIxZIl2tibfxYU6zLA-7R9pCpFGNjqkAzBXKR2Nnp6xw0cRlf60VtPoyRK-GaY06tKCLCgJUtekMaL1LsNWpnL-Z-8k7et9CS67X63TXlfmuWGjNckOhgAMYMdzLlopyq3TupUiPQ9Dz9y/s1600/Cate+Blanchett+Arrivals+87th+Annual+Academy+dmLW-8_eKKel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIxZIl2tibfxYU6zLA-7R9pCpFGNjqkAzBXKR2Nnp6xw0cRlf60VtPoyRK-GaY06tKCLCgJUtekMaL1LsNWpnL-Z-8k7et9CS67X63TXlfmuWGjNckOhgAMYMdzLlopyq3TupUiPQ9Dz9y/s1600/Cate+Blanchett+Arrivals+87th+Annual+Academy+dmLW-8_eKKel.jpg" height="320" width="212" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh9ePRz_rQYERsQWtN0WmQzeAvp-0xowH_JaolsjZn-0D8AvCRuWTTqaiN0ziCVkJju37yieXCUQ3aXIjHacA1faxE9XtiYB5fC1w-FxMf8yoJhyphenhyphenxKVlBITFS1BW95CoUj8A-yTTs4RON5/s1600/Cate+Blanchett+Arrivals+87th+Annual+Academy+LR8VIXxZIOGl.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh9ePRz_rQYERsQWtN0WmQzeAvp-0xowH_JaolsjZn-0D8AvCRuWTTqaiN0ziCVkJju37yieXCUQ3aXIjHacA1faxE9XtiYB5fC1w-FxMf8yoJhyphenhyphenxKVlBITFS1BW95CoUj8A-yTTs4RON5/s1600/Cate+Blanchett+Arrivals+87th+Annual+Academy+LR8VIXxZIOGl.jpg" height="400" width="265" /></a></div>
<br />
<br />
კირა ნაითლი, <b>ვალენტინოს</b> კაბით.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqxxlX5Vfr1vcPfBIEwA3fHmPQHvhNin6wBom6ZPTvmtvMd0CX2YuAAe_DH1zmbdR42lzT8-3zRgW40g5iZTK401ZL3upQO_oKEQmvGjV2h3WgSG81zByoOuMV37RCXCk_I261__69cZjS/s1600/Keira+Knightley+Arrivals+87th+Annual+Academy+mM2NxDOt5vKl.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqxxlX5Vfr1vcPfBIEwA3fHmPQHvhNin6wBom6ZPTvmtvMd0CX2YuAAe_DH1zmbdR42lzT8-3zRgW40g5iZTK401ZL3upQO_oKEQmvGjV2h3WgSG81zByoOuMV37RCXCk_I261__69cZjS/s1600/Keira+Knightley+Arrivals+87th+Annual+Academy+mM2NxDOt5vKl.jpg" height="400" width="265" /></a></div>
<br />
<br />
მშვენიერი, კარგი და ორსული კირა :)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEbaBOIM_jc8s_wK9VzVIZvMV5M75MHis9Siqq2zXzhqOqdc32wRiMFq-DzygOoezca3Po5y638Xhh4q13A5XYwXEjeWCEBh6ZKWP3lV0NG6eNyZpUgX88_0lypTEQ0PAXw6c83IewdZ3H/s1600/Keira+Knightley+Arrivals+87th+Annual+Academy+WSBEoHRhFJNl.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEbaBOIM_jc8s_wK9VzVIZvMV5M75MHis9Siqq2zXzhqOqdc32wRiMFq-DzygOoezca3Po5y638Xhh4q13A5XYwXEjeWCEBh6ZKWP3lV0NG6eNyZpUgX88_0lypTEQ0PAXw6c83IewdZ3H/s1600/Keira+Knightley+Arrivals+87th+Annual+Academy+WSBEoHRhFJNl.jpg" height="400" width="278" /></a></div>
<br />
<br />
ჯესიკა ჩესტეინი <b>ჟივენშის</b> midnight blue კაბაში.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh56VTNehK6aXVrgXdaW8-T9vwkj5p3HtmKAQQWeDCRsJB2TeFeeV7tz2euqh95yDz41oIFx7B2IZhUi7cjePZH_b22zMQlTuXOtj-dkOy-QTFLckzsTOLl9pNH4ZpOek1YYljv-FjPFv9u/s1600/hbz-oscars-2015-jessica-chastain.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh56VTNehK6aXVrgXdaW8-T9vwkj5p3HtmKAQQWeDCRsJB2TeFeeV7tz2euqh95yDz41oIFx7B2IZhUi7cjePZH_b22zMQlTuXOtj-dkOy-QTFLckzsTOLl9pNH4ZpOek1YYljv-FjPFv9u/s1600/hbz-oscars-2015-jessica-chastain.jpg" height="400" width="266" /></a></div>
<br />
ამ კაბით მოხიბვლაში წამყვანი როლი ფერმა და გულმკერდის არის დიზაინმა ითამაშა :)<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIFNixa9iJVFsGTd3ZweSITlbusjoxppRV6g8VR5U5GiwNV7cAptxTxiKq7SlcyYFzPbr_yTNul4vfcdeVsNGXlPEAaxS5msoZnkIMYUYBvJ7HzugDEtSojsvDyg4YcJH3MrgaA6NlKS_g/s1600/Jessica+Chastain+Arrivals+87th+Annual+Academy+r-iHxeTyRZAl.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIFNixa9iJVFsGTd3ZweSITlbusjoxppRV6g8VR5U5GiwNV7cAptxTxiKq7SlcyYFzPbr_yTNul4vfcdeVsNGXlPEAaxS5msoZnkIMYUYBvJ7HzugDEtSojsvDyg4YcJH3MrgaA6NlKS_g/s1600/Jessica+Chastain+Arrivals+87th+Annual+Academy+r-iHxeTyRZAl.jpg" height="400" width="265" /></a></div>
<br />
ლეიდი გაგა, რომელიც <b>Azzedine Alaïa</b>-ს კაბაში იყო გამოწყობილი. ამ დიზაინერის სამოსი პირველად გამოჩნდა ოსკარის წითელ ხალიჩაზე. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-o9vBE-BoSndddc61zX-DPvYC40BxxJikdawuN7Gxtx3rQ5UNdmDJBfIyQRaEDE3bLkRZ13GXRfKQYRIX06t1ydpyJACpPfOelKJTB5R89snNJTpiheh_xfY5G-Y7H8KsLSxb0FiJ-0fo/s1600/Lady+Gaga+Arrivals+87th+Annual+Academy+Awards+XWJ5u6cGcWBl.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-o9vBE-BoSndddc61zX-DPvYC40BxxJikdawuN7Gxtx3rQ5UNdmDJBfIyQRaEDE3bLkRZ13GXRfKQYRIX06t1ydpyJACpPfOelKJTB5R89snNJTpiheh_xfY5G-Y7H8KsLSxb0FiJ-0fo/s1600/Lady+Gaga+Arrivals+87th+Annual+Academy+Awards+XWJ5u6cGcWBl.jpg" height="265" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFsfL0g00d0bBCIlmJcR_HirA9B0pi8Un5AdOQblT22J9Khyphenhyphensi7m4lKjrnv15XTpC1Od2pYlz8cdJV1nSCtvHoFMvBD00suhLaiNFvqhW5bomsdO5jqt0U_yCL9VcY7mpZTpzOUxkVpqKn/s1600/Lady+Gaga+Arrivals+87th+Annual+Academy+Awards+VymwQ0X_BtSl.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFsfL0g00d0bBCIlmJcR_HirA9B0pi8Un5AdOQblT22J9Khyphenhyphensi7m4lKjrnv15XTpC1Od2pYlz8cdJV1nSCtvHoFMvBD00suhLaiNFvqhW5bomsdO5jqt0U_yCL9VcY7mpZTpzOUxkVpqKn/s1600/Lady+Gaga+Arrivals+87th+Annual+Academy+Awards+VymwQ0X_BtSl.jpg" height="400" width="275" /></a></div>
<br />
<br />
ბოლოს, <b>ელი სააბის</b> გოგონები -<br />
<br />
ჯენიფერ ლოპესი<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGmK80Rlrsh61bNy1ra2CLYI6oq-l-8z-0gn68g7q74kdBBQEZ_2_9779NY3Lr3Xh8-FnBggzIlV8PmN4crKnek9Z9ARTrAdVnI6XnTw0axVqUl2wB2QaK7ttTTvXYzqltXbtPoiiwr4yX/s1600/Jennifer+Lopez+Arrivals+87th+Annual+Academy+RNYUBN7zbOsl.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGmK80Rlrsh61bNy1ra2CLYI6oq-l-8z-0gn68g7q74kdBBQEZ_2_9779NY3Lr3Xh8-FnBggzIlV8PmN4crKnek9Z9ARTrAdVnI6XnTw0axVqUl2wB2QaK7ttTTvXYzqltXbtPoiiwr4yX/s1600/Jennifer+Lopez+Arrivals+87th+Annual+Academy+RNYUBN7zbOsl.jpg" height="265" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKXxdznZHLDinX47OR2GgfaS9T5OeeRfiKVKs4o1NpFyNSRi-3yXWoQqG4ahyphenhyphen927V4S_Qx9RJfA7Df4ovqO33bQa9bve05AF5ewD5Rq7Ly0jRS7kAqo43RfKs9WmzD476JZjjDqaPKB4Jl/s1600/Jennifer+Lopez+Arrivals+87th+Annual+Academy+ELlI_VOITk8l.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXL8U7u1zwv2GAaHdtygBxVa2FeD82oYrfSjVWyqP0Ev8vQKXynAsojbn3xoy4MbRy3Pb-bUNUBvtyXgGZeeFp6K0rXkdu9Rhn4P4dsxaN3PaR58byise2nCZ7H7KztGQNK7_CnKP5qrz1/s1600/Jennifer+Lopez+Arrivals+87th+Annual+Academy+qW5R95W3uevl.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXL8U7u1zwv2GAaHdtygBxVa2FeD82oYrfSjVWyqP0Ev8vQKXynAsojbn3xoy4MbRy3Pb-bUNUBvtyXgGZeeFp6K0rXkdu9Rhn4P4dsxaN3PaR58byise2nCZ7H7KztGQNK7_CnKP5qrz1/s1600/Jennifer+Lopez+Arrivals+87th+Annual+Academy+qW5R95W3uevl.jpg" height="400" width="265" /></a></div>
<br />
ემა სტოუნი<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsVFSENo3IiapeIYMmU_mfU1MRB_Wghoug7uVAVEGruE-yfKkPAdwd3aZVDdBWcuAX8OUClZee-Zo2IkH1UMFvFqqBtJQqCzSZe8Qbo8nAxaaMEQzZC7H2RPttGM3lWw9MWkw-4cBi8J3e/s1600/Emma-Stone-in-Elie-Saab-Couture-2015-oscars.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsVFSENo3IiapeIYMmU_mfU1MRB_Wghoug7uVAVEGruE-yfKkPAdwd3aZVDdBWcuAX8OUClZee-Zo2IkH1UMFvFqqBtJQqCzSZe8Qbo8nAxaaMEQzZC7H2RPttGM3lWw9MWkw-4cBi8J3e/s1600/Emma-Stone-in-Elie-Saab-Couture-2015-oscars.jpg" height="307" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA-79iUwzafLJWCcSq3eMTuy5ySwbzJsB9SYthaCNy_HTinSjK8AnACDbVXVmNM-KjDsNi8W2a4AqhqniVfokKPp0IlAC3S-Td8XSvZheQlUfGBX8grmBaMdQVal9-_3-6LgBD1rce_j39/s1600/emma-stone-oscars-2-1424653890.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA-79iUwzafLJWCcSq3eMTuy5ySwbzJsB9SYthaCNy_HTinSjK8AnACDbVXVmNM-KjDsNi8W2a4AqhqniVfokKPp0IlAC3S-Td8XSvZheQlUfGBX8grmBaMdQVal9-_3-6LgBD1rce_j39/s1600/emma-stone-oscars-2-1424653890.jpg" height="400" width="265" /></a></div>
<br />Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-40870870265874769752014-11-13T22:13:00.000+04:002014-11-13T22:13:23.163+04:00ინფორმაცია - სასარგებლო თუ საზიანო? ბოლო პერიოდია, ძალიან გულმავიწყი გავხდი. მიჭირს ადამიანების თუ ფაქტების დამახსოვრება. მავიწყდება რა დავგეგმე შემდეგი დღისთვის. დიდი ძალისხმევა მჭირდება ერთ კონკრეტულ მოვლენაზე კონცენტრირებისთვის და ყურადღების დეფიციტი მაქვს. <br />
<br />
ჯერ კიდევ 2-3 წლის წინ, ჩემი მეხსიერება იდეალურ მდგომარეობაში იყო. აბსოლუტურად ყველა ადამიანი მამახსოვრდებოდა, ვისაც შევხვდებოდი. თვეების შემდეგ, მეორედ რომ მენახა ესა თუ ის კონკრეტული პიროვნება, სრული სიზუსტით აღვიდგენდი, როდის და სად ვნახე პირველად, რა ერქვა და რა თემაზე ვისაუბრეთ გაცნობისას. ამისთვის არანაირი ძალდატანება არ იყო საჭირო და ხშირად მაღიზიანებდა კიდეც ასეთი კარგი მახსოვრობა, ვინაიდან ბევრ ადამიანს მე არ ვახსოვდი და ერთი-ორჯერ უხერხულ მდგომარეობაშიც აღმოვჩნდი ამის გამო (ახლა რას არ მივცემდი, იმდროინდელი გონების მესამედი მაინც რომ დამიბრუნდებოდეს).<br />
<br />
2 წელი ისეთ სამსახურში ვიმუშავე, სადაც სტრესი მუდმივი თანმდევი იყო. ეს პრობლემებიც მას შედეგ დამეწყო. ზუსტად 1 წელი გავიდა, რაც ამ სამსახურს თავი დავანებე. ვიფიქრე, რომ ნელ-ნელა ყველაფერი მწყობრში ჩადგებოდა და ძველი მეხსიერების უმეტესი ნაწილი მაინც აღმიდგებოდა. სამწუხაროდ, პირიქით ხდება და ნელ-ნელა უკვე მაშფოთებს ჩემი დაბნეულობა და გულმავიწყობა.<br />
<br />
<br />
რა არის სავარაუდო მიზეზები?<br />
<br />
<br />
<ul>
<li> წინა სამსახურის ნარჩენი მოვლენები, რომლებიც დიდი შანსია, ცხოვრების ბოლომდე გამყვეს.</li>
<li>თანამედროვე ცხოვრების თანხმლები მუდმივი სტრესული მდგომარეობა.</li>
<li>დასვენების ნაკლებობა (ბოლოს შარშან სექტემბერში დავისვენე).</li>
<li>ინფორმაციის სიჭარბე.</li>
</ul>
<br />
ამ პოსტში მინდა უკანასკნელზე გავამახვილო ყურადღება. <br />
<br />
დღის განმავლობაში ჩვენ ძალიან დიდი რაოდენობით ინფორმაციას ვიღებთ. საიდანაც უმეტესი ნაწილი არასაჭიროა. სამსახურში ვკითხულობთ უამრავ მეილს, ვისმენთ ისტორიებს თანამშრომლებზე, მათ ოჯახის წევრებსა თუ სხვა, მესამე პირებზე, რომლებსაც ძირითადად არ ვიცნობთ. ინტერნეტში ვკითხულობთ უამრავ არასაჭირო ნიუსს და ა.შ<br />
<br />
ტვინში, როგორც დიდი მოცულობის ფოლდერში, ყველა ეს ინფორმაცია იყრება და მეტ-ნაკლებად ხარისხდება. ნაწილი ღრმად განლაგდება და შესაბამისად, მომავალში მათი გახსენება უფრო რთულია.<br />
მაგალითად, წარმოვიდგინოთ ექსელი, სადაც მთელი ცხოვრების განმავლობაში ჩვენ მიერ მიღებული ინფორმაციაა ჩაწერილი. დავუშვათ, ჩვენ ვსერჩავთ სიტყვებს - რომელია ესპანეთის დედაქალაქი? თუ ეს ინფორმაცია ღრმადაა შენახული, შეიძლება ძალიან დიდხანს გაგრძელდეს ძებნის პროცესი და საათების, ან დღეების მერე ამოგვიგდოს გონებაში პასუხი. მაგრამ თუ სერჩში ჩავწერთ სიტყვას "მადრიდი", ეგრევე ამოვარდება ინფორმაცია, რომ ესაა ესპანეთის დედაქალაქი. ანუ, მზად მიწოდებული ინფორმაცია უკვე ადვილი მოსაძებნია. თუმცა, ჩვენთვის უფრო მნიშვნელოვანია, მოძებნოს, რომელია ესპანეთის დედაქალაქი.<br />
ამ ფოლდერში, რომელსაც უამრავი ინფორმაციის დატევა შეუძლია, რაც უფრო მეტია ინფორმაცია, მით უფრო რთულია საჭირო მონაცემების დასერჩვა. <br />
<br />
ინფორმაციის სიჭარბეს მე 21-ე საუკუნის სინდრომსაც ვუწოდებ, რომელიც ნევროზული მდგომარეობის
წინაპირობა შეიძლება გახდეს. კარგი იქნებოდა, ჩემს ამ მოსაზრებას
სხვადასხვა კვლევა და სტატისტიკური მონაცემებიც უმაგრებდეს ზურგს, მაგრამ
სამწუხაროდ ამდენი რესურსი და დრო ამ ეტაპზე არ მაქვს. <br />
<br />
განსაკუთრებულად საყურადღებოა სოციალური ქსელები. სადაც დღის განმავლობაში ათასი ჯურის ინფორმაცია თავსდება. ძალაუნებურად, ტვინი ყველაფერს ასკრინშოტებს და ინახავს. ერთი შეხედვით, თითქოს დიდი არაფერია, მაგრამ წარმოიდგინეთ, თვეების და წლების განმავლობაში რამდენი ყოვლად უსარგებლო ამბავი მიედინება და გროვდება ჩვენს გონებაში, რომელსაც ისედაც არ აკლია მსგავსი ბალასტები სხვა წყაროებიდან. <br />
<br />
ასეთი მცირე ექსპერიმენტი ჩავატარე გუშინწინ: საღამოს დავჯექი და გავიხსენე, რომ იმ დღეს ფეისბუქზე 75 წუთი გავატარე - 15 წუთი დილით, სახლში, ყავის სმისას და 1 საათი სამსახურში. მართალია, სამსახურში სრული 1 საათი არ დამითმია, მაგრამ რამდენიმე წუთში ერთხელ განახლებების ნახვა უკვე საკმარისია რომ მინიმუმ იმ 1 საათში მომხდარი ყველა სიახლე მენახა. საღამოს, ყველა ინფორმაცია (რის გახსენებაც 2-3 წუთში შევძელი) რაც იმ დღეს ფეისბუქზე ვნახე და დამამახსოვრდა, ექსელში ჩავწერე და რიცხვობრივად ავსახე (ინფორმაციაში იგულისხმება ყველაფერი - დაშეარებული ლინკი, პროფილის ფოტოს ცვლილება და ა.შ). <br />
<br />
შედეგი ასეთია: გამახსენდა 29 არასაჭირო და 2 საჭირო ნიუსი. ამ ორიდან ერთი ჩემი დაშეარებული ლინკი იყო. საჭირო ინფორმაციაში იმიტომ შევიყვანე, რომ მე თვითონ დავინტერესდი და დავაშეარე. <br />
<br />
საკმაოდ ბევრია, იმას თუ გავითვალისწინებთ, რომ სხვა დღეებში ბევრად მეტ დროს ვატარებ სოციალურ ქსელებში და შესაბამისად, მიღებული ინფორმაციის მოცულობაც მეტია.<br />
<br />
რა გადაწყვეტილება მივიღე?<br />
<br />
- მაქსიმალურად შევამცირო სოციალური ქსელების მოხმარება ყოველდღიურობაში. <br />
<br />
როგორ?<br />
<br />
- სამსახურში ყველა სოც.ქსელი დაბლოკილია და შუადღისას 2 საათით ირთვება მხოლოდ. მობილურში ინტერნეტს სპეციალურად არ ვრთავ, მუდმივად ფეისბუქზე რომ არ ვიჯდე. შევეცდები საღამოს სახლიდან მაქსიმალურად გვიან შევიდე ფეისბუქზე და მთელი ნიუსფიდის სქროლვის ნაცვლად, პირდაპირ ჩემთვის საინტერესო ადამიანების პროფილზე გადავიდე და იქ ვნახო, რა აქტივობა ჰქონდათ მათ. <br />
<br />
მთავარი მიზანია - მაქსიმალურად შევამცირო არასაჭირო ინფორმაციის მიღება. <br />
<br />
ფეისბუქის გაუქმება სისულელედ მეჩვენება, ადამიანებთან კომუნიკაციის ძალიან საჭირო წყაროა და თან, გაუქმებიდან 1 კვირაში იგივე აქტივობით დავუბრუნდები, როგორც უმეტესობა აკეთებს ამგვარი მცდელობების შემდეგ.<br />
<br />
ჯერჯერობით, ეს 2 დღეა, საკმაოდ კარგი შედეგი მაქვს. საღამოს სახლში მოვდივარ, მშვიდად ვკითხულობ წიგნებს, ვმეცადინეობ მაგისტრატურაში და დროც საკმარისი მრჩება. იმედი მაქვს რომ ამ ბალანსს მომავალშიც შევინარჩუნებ.<br />
<br /> წარმატება მისურვეთ :)Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-16993127154256530242014-10-12T12:11:00.000+04:002014-10-13T13:05:21.780+04:00საუზმის კლუბი "<i>გაახსენდა დილის საუზმე სახლში, ომამდე. დედა ცისფერ და თეთრ
უჯრედებიან სუფრას გადაუფარებდა ხოლმე მაგიდაზე და ყავასთან ერთად
ყოველთვის ჰქონდათ თაფლი, ფუნთუშები და ცხელი რძე. იადონი გალობდა და
ზაფხულობით მზე აშუქებდა ფანჯარაზე მდგარ ნემსიწვერებს. ხშირად ხელში
გასრესდა ხოლმე ამ ყვავილის მუქ მწვანე ფოთოლს, იყნოსდა მის უცხოსა და
მძაფრ სურნელს და უცხო ქვეყნებზე იწყებდა ფიქრს..</i>"<br />
<br />
- ერიხ მარია რემარკი, ჟამი სიცოცხლისა და ჟამი სიკვდილისა.<br />
<br />
<br />
ეს ჩემი საყვარელი საუზმის ეპიზოდია. <br />
<br />
საუზმობთ დილით? ჩემ გარშემო უმეტესობა ამბობს რომ - არა. არ ვიცი
სხვა ქვეყნებში ამ მხრივ სტატისტიკა როგორია, მაგრამ ჩვენთან ბევრი დილას
მხოლოდ ყავით იწყებს (გამოგიტყდებით, რომ მათი ძალიან მშურს, კუჭი ასეთი
ფუფუნების საშუალებას რომ აძლევს). ჩემთვის საუზმე წმინდათაწმინდა აქტია,
რიტუალი. მართალია ამ რიტუალს გადარბენით ვასრულებ, მაგრამ ბოლო წლებში
თითზე ჩამოსათვლელი დღეები მახსენდება, როცა არ მისაუზმია.<br />
<br />
ბოლო პერიოდში საკმაოდ ბევრი სტატია ვნახე მსგავს თემაზე - რას მიირთმევენ
საუზმეზე სხვადასხვა ქვეყნის ბავშვები, რამდენ საკვებს ჭამენ დღის
განმავლობაში სხვადასხვა ეროვნების ოჯახები და ა.შ <br />
<br />
გადავწყვიტე, ჩემი მეგობრებისთვის მეთხოვა, თავიანთი საუზმის ფოტოები
გამოეგზავნათ. ზოგიერთმა ასევე საკუთარი ისტორია მომიყვა, რომელიც ამ კონკრეტულ ფოტოსთან, ან რომელიმე სხვა საუზმესთან იყო დაკავშირებული. აღმოჩნდა, რომ ჩემი მეგობრები ბევრს მოგზაურობენ, ან სულაც,
ცხოვრობენ საზღვარგარეთ. ამიტომ ევროპის სხვადასხვა ქალაქებიდან ბევრი საუზმე დამიგროვდა.<br />
<br />
მოემზადეთ, წინ იმდენი კარგი ფოტო და ამბავი გელოდებათ, მშურს, რომ პირველად გიწევთ წაკითხვა. იმედია, ნასაუზმები ხართ :)<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO2eX12uFOZwJmx-kNbN7rJo27HwUymP1VMr_O0QO_gZTWaRBYeVn5YYwGn4Qu2W_j6NuNHMshhO8CQ9i4THXCaPYIpeQ6zmxE6Bri1LzynVUVvDTdCDcHJ6DjynTgEZFL9SunHVTIbPIR/s1600/annushka.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO2eX12uFOZwJmx-kNbN7rJo27HwUymP1VMr_O0QO_gZTWaRBYeVn5YYwGn4Qu2W_j6NuNHMshhO8CQ9i4THXCaPYIpeQ6zmxE6Bri1LzynVUVvDTdCDcHJ6DjynTgEZFL9SunHVTIbPIR/s1600/annushka.jpg" height="400" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<b> ანა ილურიძე. </b><b><b>Travessa da Portuguesa, </b>ლისაბონი, პორტუგალია. 2014 წელი, მაისი.</b><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">"ლისაბონის ერთი ბედნიერი დილის ან უფრო შუადღის მარა ნამდვილად საუზმის ფოტოს მოგაშველებ - მანგო, ყველი, ბეკონი, გახუხული პური და ვაშლის ღვეზელი."</span></span></span><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> <span style="color: #444444;"> <span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;">___________________________________________________________</span> </span></span></span></span></span><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMo_ftc4-VmLCfZHChImxJVMESW8whw56HIs8nD5QThT8tk73w2GNm88kIN2d0IAIuR-zfVIdwv1MSBm4MrQK0f-RP1HWWZSPXeXei6afOeRhC5UzPfIlRkvxiEuFmrSOOJVApAXPcepuE/s1600/%E1%83%9A%E1%83%94%E1%83%90,+%E1%83%91%E1%83%90%E1%83%97%E1%83%A3%E1%83%9B%E1%83%98.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMo_ftc4-VmLCfZHChImxJVMESW8whw56HIs8nD5QThT8tk73w2GNm88kIN2d0IAIuR-zfVIdwv1MSBm4MrQK0f-RP1HWWZSPXeXei6afOeRhC5UzPfIlRkvxiEuFmrSOOJVApAXPcepuE/s1600/%E1%83%9A%E1%83%94%E1%83%90,+%E1%83%91%E1%83%90%E1%83%97%E1%83%A3%E1%83%9B%E1%83%98.jpg" height="253" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ლეა ბაკურიძე, 1 წლის და 10 თვის, ბათუმი, 2014</td></tr>
</tbody></table>
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><b> </b></span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><b> მარი კორინთელი (ლეას დედა): </b></span></span></span><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span class="_5yl5" data-reactid=".19z.$mid=11412926905711=29dd31eb05af244af85.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".19z.$mid=11412926905711=29dd31eb05af244af85.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".19z.$mid=11412926905711=29dd31eb05af244af85.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$6:0"> "ერთი საუზმე მახსოვს. <span class="emoticon emoticon_smile" title=":)"></span>
ლეა იყო სადღაც ათი დღის, სახლში მარტო ვიყავით მე და ლეა. ეგ ხო გუდურა
იყო თავიდან და მე დავასწარი ადგომა, წყნარად მოვიმზადე საუზმე, შევალაგე
სკამზე ფეხები, მოვიდგი რადიოძიძა. უცებ რადიოძიძაში მაგის კრუტუნი გავიგე,
ტირილი კი არა, უაზრო ბგერები, რაღაცას ღუღუნებდა და სუნთქავდა. აი, ვერ
აღვწერ, რა ვიგრძენი. არ წამოვმდგარვარ, ცოტა ხანს ვიჯექი სამზარეულოში,
დეკემბრის მზიანი დილა იყო, მე ცოტა მციოდა შიშველ ფეხებზე და ჩემი
სამზარეულო სავსე იყო ლეას უაზრო ღუღუნით და რაღაცნაირად მივხვდი, რომ არც
ბევრი ფული მჭირდებოდა, არც წარმატება და არც არაფერი, რადიოძიძადან ისმოდა
ყველაფერი, რაც იმ მომენტში ჩემთვ</span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".19z.$mid=11412926905711=29dd31eb05af244af85.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".19z.$mid=11412926905711=29dd31eb05af244af85.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".19z.$mid=11412926905711=29dd31eb05af244af85.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$6:0">ის იყო სასიცოცხლოდ აუცილებელი."</span></span></span></span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><br /></span></span></span>
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;">___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4SwV-rOYjuPq7BZ9Rh7Q3TF3dPnCNWSzjtWbFvP4oZYH7ET3QUlsF6o1Y-F2jdhs9Ha4ESVWSG9mRIu9o6Fl1ZfyFaiqLt2Ntaz3dsnA6Jxmq9N0y6nIQJXvtL_7zDOBwz_YfpOpEdGBc/s1600/jema.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4SwV-rOYjuPq7BZ9Rh7Q3TF3dPnCNWSzjtWbFvP4oZYH7ET3QUlsF6o1Y-F2jdhs9Ha4ESVWSG9mRIu9o6Fl1ZfyFaiqLt2Ntaz3dsnA6Jxmq9N0y6nIQJXvtL_7zDOBwz_YfpOpEdGBc/s1600/jema.jpg" height="240" width="320" /></a><span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"></span></span></span></div>
<br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> <b>ჯემა ბეჟანიძე, </b></span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><b> </b></span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><b> თბილისი, ოქტომბერი 2014</b></span></span></span><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> "</span></span></span><span data-ft="{"tn":"K"}" data-reactid=".ss.1:3:1:$comment10201718143313679_10201718498202551:0.0.$right.0.$left.0.0.1:$comment-body"><span class="UFICommentBody" data-reactid=".ss.1:3:1:$comment10201718143313679_10201718498202551:0.0.$right.0.$left.0.0.1:$comment-body.0"><span data-reactid=".ss.1:3:1:$comment10201718143313679_10201718498202551:0.0.$right.0.$left.0.0.1:$comment-body.0.$end:0:$0:0">ჩემი
საუზმის არსებობა-არარსებობა დამოკიდებულია იმაზე, რომელ საათზე შევძლებ
საწოლიდან ადგომას და რამდენად მეჩქარება სამსახურში, ამიტომ, როგორც წესი,
სასაუზმოდ უკვე მზა პროდუქტები მაქვს მომარაგებული ხოლმე."</span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> </span></span></span> </span></span></span><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> </span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;">___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> </span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdr6OJ2oOYAZun5eMwK8D4UCiV_el_l-6t8Nkrnq0aHdbE9uzCb-O5NCNXEmmeNLd8B7qca48Z_rEnI4n25VPx7lMfQ1UYESysVTarNNO3_wJm9QQiZ2vX8cCQqX-QS7SANCGgUq02GxR_/s1600/%E1%83%A8%E1%83%9D%E1%83%A0%E1%83%94%E1%83%9C%E1%83%90,+%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%A2%E1%83%9D%E1%83%A0%E1%83%98%E1%83%9C%E1%83%98.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdr6OJ2oOYAZun5eMwK8D4UCiV_el_l-6t8Nkrnq0aHdbE9uzCb-O5NCNXEmmeNLd8B7qca48Z_rEnI4n25VPx7lMfQ1UYESysVTarNNO3_wJm9QQiZ2vX8cCQqX-QS7SANCGgUq02GxR_/s1600/%E1%83%A8%E1%83%9D%E1%83%A0%E1%83%94%E1%83%9C%E1%83%90,+%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%A2%E1%83%9D%E1%83%A0%E1%83%98%E1%83%9C%E1%83%98.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<b> შორენა ტატიშვილი, სანტორინი, საბერძნეთი. სექტემბერი, 2013 წელი.</b><br />
<br />
"<span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933727691=26df684a16e771d4514.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933727691=26df684a16e771d4514.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933727691=26df684a16e771d4514.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">ეს
იყო პირველი ჩვენი საუზმე საბერძნეთში, უკვე გამოძინებულ–დასვენებულზე რომ
შევიგრძენით იქაურობის არაამქვეყნიური სილამაზე, როცა გვინდოდა მაშინ
რომ ავდექით და რომ გამოვიზლაზნეთ აუზთან და ვთხოვეთ იმ ოჯახს საუზმე, მოგვიტანეს ეს. </span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">რა არის მანდ, განსაკუთრებული არაფერი, მაგრამ ისე გემრიელად იჭმეოდა რომ.."</span></span></span><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> </span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;">___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> </span></span></span> </span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDcqSDf8AkuufKIK9H8cxLe0qTwEpyKbE92INYf7X3vpXCTzNeGNw4j5ZYnSEP-lMAA-W_T8tjCBJHa9b5onIVWme6U1xr6oilafmToOYA2FNFn7BmGYVibi5OCPEd4x8ScH-wcXE60LKo/s1600/salome.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDcqSDf8AkuufKIK9H8cxLe0qTwEpyKbE92INYf7X3vpXCTzNeGNw4j5ZYnSEP-lMAA-W_T8tjCBJHa9b5onIVWme6U1xr6oilafmToOYA2FNFn7BmGYVibi5OCPEd4x8ScH-wcXE60LKo/s1600/salome.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><br /></span></span></span>
<b><span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> სალომე ბენიძე, თბილისი, სექტემბერი, 2013.</span></span></span></b><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><br /></span></span></span>
<span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> "</span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span class="null">ჩემი ყველაზე კარგი საუზმეების შესახებ მოგიყვე? </span> ვილნიუსში რომ ვცხოვრობდი, ზამთარში, ძაან რომ ციოდა, დილაობით ჩემი იტალიელი მეგობრები ხუხავდნენ პურს და ადუღებდნენ მოკას და მთელ სართულზე იდგა მოკას, ტოსტების და დამდნარი კარაქის სუნი. ჰოდა, დილით რომ გამოვდიოდი, ხალათით, გარეთ თოვდა და ციოდა, ვისხედით სამზარეულოში და ვსვამდით მოკას და ვჭამდით კარაქიან ტოსტებს.. </span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".1bw.$mid=11412876463103=2490fdebdd52a039275.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1bw.$mid=11412876463103=2490fdebdd52a039275.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1bw.$mid=11412876463103=2490fdebdd52a039275.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">ის მოკას მადუღარა ახლა ჩემთანა, მაჩუქეს." </span></span></span><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDiOn9z_Aw2-buo3Mt3f23-L5TIclNo5wo1JraiNrAAOF2opsBZnyf-kMFaxn23xJRP4sQHznDUtmMBnShucQek4QXCZ95TU-VbNp906-plzl2UCljIWptUVPtLNBx6B0NBYBUdTgEHYQg/s1600/%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%9A%E1%83%9D%E1%83%9B%E1%83%94.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDiOn9z_Aw2-buo3Mt3f23-L5TIclNo5wo1JraiNrAAOF2opsBZnyf-kMFaxn23xJRP4sQHznDUtmMBnShucQek4QXCZ95TU-VbNp906-plzl2UCljIWptUVPtLNBx6B0NBYBUdTgEHYQg/s1600/%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%9A%E1%83%9D%E1%83%9B%E1%83%94.jpg" height="400" width="300" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">სალომე, აგვისტო 2014</td></tr>
</tbody></table>
</span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> </span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;">___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXarCOJUVkCiOrt_7tFCm1-LQWE2YeVNDaEoToyO2oHr3WvuHJW4inNQkiTHkhiNwXP9BGYfCusbgKTs9dPdcMneXjPmdeKBmNvqKWDpQwdFLdU5ix2y8mMJaUipLEtwSfNoXhtVLjNeQO/s1600/%E1%83%98%E1%83%95%E1%83%90+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXarCOJUVkCiOrt_7tFCm1-LQWE2YeVNDaEoToyO2oHr3WvuHJW4inNQkiTHkhiNwXP9BGYfCusbgKTs9dPdcMneXjPmdeKBmNvqKWDpQwdFLdU5ix2y8mMJaUipLEtwSfNoXhtVLjNeQO/s1600/%E1%83%98%E1%83%95%E1%83%90+1.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimgzg4RvvSpCQOSzVgFjBIg6ZYZW9BE1O9U3TPN9MbQhs3V2lEESl6_RgPHsxOsmrdbggUF1oggOh8X3vATGEp018AcDkq43fOMkak3G6fVlHOGXbzvY8Q7hwI4CCcwlsmN9Bq5Dpm_GEw/s1600/%E1%83%98%E1%83%95%E1%83%90+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimgzg4RvvSpCQOSzVgFjBIg6ZYZW9BE1O9U3TPN9MbQhs3V2lEESl6_RgPHsxOsmrdbggUF1oggOh8X3vATGEp018AcDkq43fOMkak3G6fVlHOGXbzvY8Q7hwI4CCcwlsmN9Bq5Dpm_GEw/s1600/%E1%83%98%E1%83%95%E1%83%90+2.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<b>ივანე ცქიტიშვილი, თბილისი, 2014</b><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;">___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyC4y-n4bf4-pfvXpZJ9Icp9ioa8XNPlIU4XKMSMpOCTx7aMnlLRlk7ldQX7sT8XKNF9JsiVGgCheDakoGacWcdrTuWIqL5Meo1sjQXCAbJPgn-6XkrUpNPOD3HqgKsfSq86Ov4CLF7Jf6/s1600/%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%A2%E1%83%90.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyC4y-n4bf4-pfvXpZJ9Icp9ioa8XNPlIU4XKMSMpOCTx7aMnlLRlk7ldQX7sT8XKNF9JsiVGgCheDakoGacWcdrTuWIqL5Meo1sjQXCAbJPgn-6XkrUpNPOD3HqgKsfSq86Ov4CLF7Jf6/s1600/%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%A2%E1%83%90.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><br /><b>ნატა კოჭლაშვილი, თბილისი, ოქტომბერი 2014.</b></span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><br /></span></span></span>
<span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> </span></span></span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> </span></span></span></span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><br /></span></span></span>
<span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;">___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span> </span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIbhtBcw87g4V8wr86y5aW44ZNUzU5dI952EmuUg-ck2rh7PvKLoOnHvM6HWD4DjpJC4Z3Kx2ONOInPFcd7zHW9PgnJu5sqP02jaiWtt5yCRqxNk5SCViFTngxohOVFwFC1TzHDJOOx7LA/s1600/mylpi,+granada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIbhtBcw87g4V8wr86y5aW44ZNUzU5dI952EmuUg-ck2rh7PvKLoOnHvM6HWD4DjpJC4Z3Kx2ONOInPFcd7zHW9PgnJu5sqP02jaiWtt5yCRqxNk5SCViFTngxohOVFwFC1TzHDJOOx7LA/s1600/mylpi,+granada.jpg" height="238" width="400" /></a></div>
<span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><br /></span></span></span>
<b><span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">მარიამ გიგუაშვილი, </span></span></span><span class="null">გრანადა, ესპანეთი, 5 აგვისტო 2014.</span></b><br />
<br />
<span class="null"><span class="null"> "</span></span><span class="null"><span class="null"><span class="null">ანდალუსიური ლორიანი და ყველიანი ომლეტია. </span>ესპანეთში მიმტანები ისე გემსახურებიან, თითქოს
შენს გარდა ათასი საქმე აქვთ კიდევ გასაკეთებელი, თუმცა შენ იმდენად
განსაკუთრებულად მიგიჩნიეს, რომ რამდენიმე წუთით ყველაფერი გვერდზე გადადეს
და ახლა შენ წინ დგანან სრულ მზადყოფნაში თავიანთი სამხრეთული ღიმილით.
არადა მართლა ეგრეა, მარტო ჩემს მაგიდას გადააფარეს თხელი ლურჯი ქაღალდის
სუფრა..."</span></span><br />
<br />
<span class="null"><span class="null"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG6xeStcmPCwc5NdK6FAogU_ZsgVWOTF77BcASUl-5rC7AI2FbWsa8b9lXoU5c7eQIQU2pb-WiqFNQQ0EPueToL4Tk2Qof9oB3SR0stEDgUSVcD7OSCqFwvw8v7Lk_aii7SmE1054HQPGE/s1600/mylpi,.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG6xeStcmPCwc5NdK6FAogU_ZsgVWOTF77BcASUl-5rC7AI2FbWsa8b9lXoU5c7eQIQU2pb-WiqFNQQ0EPueToL4Tk2Qof9oB3SR0stEDgUSVcD7OSCqFwvw8v7Lk_aii7SmE1054HQPGE/s1600/mylpi,.jpg" height="400" width="237" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span class="null">პოტსდამერ პლატცი, ბერლინი, დეკემბერი, 2012</span></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr>
</tbody></table>
</span></span><br />
<span class="null"><span class="null"> - ამ ფოტოზე თუ გაქვს რამე ისტორია?</span></span><br />
<span class="null"><span class="null"> - </span></span><span class="null">არა ისეთი ისტორია არაფერი აქვს, ელენე იჯდა ჩემს გვერდით და ხატავდა.</span><br />
<br />
<span class="null"> </span><span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;">___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="null"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM22uSRDXDml868ADSZC5comAzl2rhVR3_F7Wrg2EtMRZWooC7Ltc36mE3DCP13b4a54lh0yvwuT-c988zGhTWdJA6v4gq9wzBi8aJ1YrnuGfOM5Zqz7EfAuKXt2Z_eBJA7ip0nbFliofE/s1600/%E1%83%9B%E1%83%97%E1%83%95%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%94,+%E1%83%A7%E1%83%94%E1%83%9A%E1%83%98%E1%83%AC%E1%83%90%E1%83%93%E1%83%98%E1%83%A1+%E1%83%A2%E1%83%91%E1%83%90.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM22uSRDXDml868ADSZC5comAzl2rhVR3_F7Wrg2EtMRZWooC7Ltc36mE3DCP13b4a54lh0yvwuT-c988zGhTWdJA6v4gq9wzBi8aJ1YrnuGfOM5Zqz7EfAuKXt2Z_eBJA7ip0nbFliofE/s1600/%E1%83%9B%E1%83%97%E1%83%95%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%94,+%E1%83%A7%E1%83%94%E1%83%9A%E1%83%98%E1%83%AC%E1%83%90%E1%83%93%E1%83%98%E1%83%A1+%E1%83%A2%E1%83%91%E1%83%90.jpg" height="266" width="400" /></a></span></div>
<span class="null">
</span>
<span class="null"><span class="null"> </span></span><span class="null"><span class="null"><span class="null"> </span></span></span><br />
<b><span class="null"><span class="null"><span class="null">დავით ბახსოლიანი, ყელიწადის ტბა, სექტემბერი 2013. </span></span></span></b><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> ___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRNX3VOZLvPz65k99GsZMfaDsJ0aVwhp3G098obokAT6yD0f-2zV8TUckWQ_yKzz5L4DFeO_yHikSAl1cU1fXTL-GZr-sNGoDf0kvZ0PJNCpUBwlrsyRhMMoWLHeJYjj5jXOhsVoKD7psh/s1600/%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%97%E1%83%98%E1%83%90+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRNX3VOZLvPz65k99GsZMfaDsJ0aVwhp3G098obokAT6yD0f-2zV8TUckWQ_yKzz5L4DFeO_yHikSAl1cU1fXTL-GZr-sNGoDf0kvZ0PJNCpUBwlrsyRhMMoWLHeJYjj5jXOhsVoKD7psh/s1600/%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%97%E1%83%98%E1%83%90+1.jpg" height="300" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRJl5IAxfBd1Be9crC598YTA0RRPGMtHEIVp0DwcS7rtHwyDEArbZkNHzByTV6UOcnlMJufSAMlHBADKKaYQBpBs3T1pPBRQpJIwOEqgWP6uWgbFl2hJL31u0VtEMM0idXmg93KuU5vcjK/s1600/%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%97%E1%83%98%E1%83%90+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRJl5IAxfBd1Be9crC598YTA0RRPGMtHEIVp0DwcS7rtHwyDEArbZkNHzByTV6UOcnlMJufSAMlHBADKKaYQBpBs3T1pPBRQpJIwOEqgWP6uWgbFl2hJL31u0VtEMM0idXmg93KuU5vcjK/s1600/%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%97%E1%83%98%E1%83%90+2.jpg" height="243" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHTh953ezHuOaOryhPqQgGqyHhDzy0eWmXDTcU2K4p7AqUUymVR-wyUvoV2SFpisUqgQi4Y0ZJCJCxzbYJ7ilT0RnxLoVbHcBcxkLB6nhFngMejHInYwkmjvfEddHoczPtSgRZcIwK3Vf7/s1600/%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%97%E1%83%98%E1%83%90+4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHTh953ezHuOaOryhPqQgGqyHhDzy0eWmXDTcU2K4p7AqUUymVR-wyUvoV2SFpisUqgQi4Y0ZJCJCxzbYJ7ilT0RnxLoVbHcBcxkLB6nhFngMejHInYwkmjvfEddHoczPtSgRZcIwK3Vf7/s1600/%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%97%E1%83%98%E1%83%90+4.jpg" height="268" width="400" /></a></div>
<br />
<b>ნათია ფერაძე, თბილისი, </b><b>10 ოქტომბერი, 2014</b><span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> </span></span></span></span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"><br /></span></span></span></span></span></span>
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> </span></span></span></span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> ___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIUl2ETCFxyMlqbgCv7T-Mo0GP3Dn1L8E54sJt0iGaoHn9Ht3ncnL3t7UGh9l6vn6tLGMcqAsuyfFN9qBC-VuP5mDxKhjG1DDrSLvDJyrA-nwPvJSGXQJKuSqsYqYOes3qtaxtDkA15Jgh/s1600/%E1%83%97%E1%83%90%E1%83%9B%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%98,+%E1%83%9E%E1%83%94%E1%83%A2%E1%83%94%E1%83%A0%E1%83%91%E1%83%A3%E1%83%A0%E1%83%92%E1%83%98.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIUl2ETCFxyMlqbgCv7T-Mo0GP3Dn1L8E54sJt0iGaoHn9Ht3ncnL3t7UGh9l6vn6tLGMcqAsuyfFN9qBC-VuP5mDxKhjG1DDrSLvDJyrA-nwPvJSGXQJKuSqsYqYOes3qtaxtDkA15Jgh/s1600/%E1%83%97%E1%83%90%E1%83%9B%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%98,+%E1%83%9E%E1%83%94%E1%83%A2%E1%83%94%E1%83%A0%E1%83%91%E1%83%A3%E1%83%A0%E1%83%92%E1%83%98.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> </span></span></span></span></span></span><b><span class="_5yl5" data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".1br.$mid=11412933808548=21337e5c85db9f3ab95.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">თამარ გოგოხია, პეტერბურგი, 2014.</span></span></span></b><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;">___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnQZ5JbrgW45kLSTRXbxRYXYIhwHVMfkdZJju1iBXMgbtNBlBAfEktf6jJbWk0tU9ToEoot9pGJ8s1zoPwebwzTJ5OhAoF_Q2XAzPQlQg807km4z6lRM4GRxraL5heb9HBVjd42t6awVwp/s1600/%E1%83%A2%E1%83%90%E1%83%9D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnQZ5JbrgW45kLSTRXbxRYXYIhwHVMfkdZJju1iBXMgbtNBlBAfEktf6jJbWk0tU9ToEoot9pGJ8s1zoPwebwzTJ5OhAoF_Q2XAzPQlQg807km4z6lRM4GRxraL5heb9HBVjd42t6awVwp/s1600/%E1%83%A2%E1%83%90%E1%83%9D.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<br />
<b>თამთა ჭალიძე, თბილისი, ოქტომბერი 2014.</b><br />
<br />
"<span class="_5yl5" data-reactid=".7r.$mid=11413108381173=232b675b7d0e75c0d97.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".7r.$mid=11413108381173=232b675b7d0e75c0d97.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".7r.$mid=11413108381173=232b675b7d0e75c0d97.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">ჩემი ჯანსაღი საუზმე, რომლის გაკეთებასაც 2-3 წუთი უნდა - </span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".7r.$mid=11413108654046=2010e9e2959eca7c465.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".7r.$mid=11413108654046=2010e9e2959eca7c465.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".7r.$mid=11413108654046=2010e9e2959eca7c465.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">ბანანი, უცხიმო ხაჭო, რძე, გერკულესი, ვანილი. </span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".7r.$mid=11413108678470=2b80f6f77dde9baa890.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".7r.$mid=11413108678470=2b80f6f77dde9baa890.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".7r.$mid=11413108678470=2b80f6f77dde9baa890.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">ვაბლენდერებ. ცოტა თხილს ვუშვები ხანდახან. </span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".7r.$mid=11413108704324=241a3e61058570a5316.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".7r.$mid=11413108704324=241a3e61058570a5316.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".7r.$mid=11413108704324=241a3e61058570a5316.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">ძალიან ტკბილიც არ გამოდის და სწრფად კეთდება/იჭმევა. </span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".7r.$mid=11413108725350=2f2b46f5d3739b9ae78.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".7r.$mid=11413108725350=2f2b46f5d3739b9ae78.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".7r.$mid=11413108725350=2f2b46f5d3739b9ae78.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">მე სულ მაგვიანდება დილით და მისწრებაა ეს, მსუყეა და კარგად განაყრებს." </span></span></span><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> ___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqEQIOhrVZsnbG-Z_nNgR602YGcQEBSgrR10Qfw_DKcqc3j-l3UJ5MwDD9kSJnkPbPHgH9M2ryr6xypYN2lfWnWpv-1olQZAgaFR7AkNyYSvthQ7APMmauOFMTxsxKqIQveO6SHr7JZjFX/s1600/%E1%83%91%E1%83%98%E1%83%9D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqEQIOhrVZsnbG-Z_nNgR602YGcQEBSgrR10Qfw_DKcqc3j-l3UJ5MwDD9kSJnkPbPHgH9M2ryr6xypYN2lfWnWpv-1olQZAgaFR7AkNyYSvthQ7APMmauOFMTxsxKqIQveO6SHr7JZjFX/s1600/%E1%83%91%E1%83%98%E1%83%9D.jpg" height="238" width="400" /></a></div>
<span class="null"><br /> </span><br />
<span class="null"> <b>გიორგი კარანაძე, თბილისი, ოქტომბერი 2014.</b></span><br />
<span class="null"><br /> </span><br />
<span class="null">"ეს ჩემი საყვარელი ჭიქაა, წარწერა: I love you like a hobbit loves second breakfast."</span><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> ___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7uKJf_WRRloXPW1QTPgj8KARUGfTPiHfI-dYjlzvGY0iTMAtb5Oyo1t052t6TlOFLVN1KnSNb1AYGgdqszIH8gJ73mVS5Q_gTBsvl8UyO1FTU_3SIuMmpTWTjwBImm8G3OYbbAoJdLmef/s1600/%E1%83%9E%E1%83%94%E1%83%A0%E1%83%AC%E1%83%99%E1%83%9A%E1%83%98,+%E1%83%97%E1%83%A3%E1%83%A8%E1%83%94%E1%83%97%E1%83%98,+%E1%83%93%E1%83%98%E1%83%99%E1%83%9A%E1%83%9D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7uKJf_WRRloXPW1QTPgj8KARUGfTPiHfI-dYjlzvGY0iTMAtb5Oyo1t052t6TlOFLVN1KnSNb1AYGgdqszIH8gJ73mVS5Q_gTBsvl8UyO1FTU_3SIuMmpTWTjwBImm8G3OYbbAoJdLmef/s1600/%E1%83%9E%E1%83%94%E1%83%A0%E1%83%AC%E1%83%99%E1%83%9A%E1%83%98,+%E1%83%97%E1%83%A3%E1%83%A8%E1%83%94%E1%83%97%E1%83%98,+%E1%83%93%E1%83%98%E1%83%99%E1%83%9A%E1%83%9D.jpg" height="263" width="400" /></a></div>
<br />
<span class="null"> <b>პერწკლი, დიკლო, თუშეთი, 2012.</b></span><br />
<br />
<span class="null"><b> </b>"</span><span class="null"><span class="_5yl5" data-reactid=".5b.$mid=11413102746121=25863c7804927291f05.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".5b.$mid=11413102746121=25863c7804927291f05.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".5b.$mid=11413102746121=25863c7804927291f05.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">თუშეთია
ეს, დიკლო, მესაზღვრეების ბლოკპოსტი, სიცივე. მაგათ ვესტუმრეთ, ჰქონდათ
გაგუზგუზებული შეშის ღუმელი, თავისი გამომცხვარი პურები და იქაური ჩაი,
რომელზეც უარი ვთქვით და ყავა დაგვალევინეს. დურბინდი დავითრიე და ეს ფოტო
გადავიღე." </span></span></span> </span><br />
<span class="null"></span> <br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> ___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> </span></span></span></span></span></span> <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPbGpBBnSDOqyQqHbuWeT0lNJcd4qJFsztT1MqK3cw6ruNs2ltlJ0STVDOwn9i9afbh0HTR46A3-iFId8JhQBCtupO4EpEG1vVF0bHs4zO-jlRpWX6WZrEuheSTxMlJkXXKdjXZOFn-o7N/s1600/%E1%83%9B%E1%83%90%E1%83%97%E1%83%94,+%E1%83%A0%E1%83%90%E1%83%93%E1%83%94%E1%83%91%E1%83%9D%E1%83%98%E1%83%9A.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPbGpBBnSDOqyQqHbuWeT0lNJcd4qJFsztT1MqK3cw6ruNs2ltlJ0STVDOwn9i9afbh0HTR46A3-iFId8JhQBCtupO4EpEG1vVF0bHs4zO-jlRpWX6WZrEuheSTxMlJkXXKdjXZOFn-o7N/s1600/%E1%83%9B%E1%83%90%E1%83%97%E1%83%94,+%E1%83%A0%E1%83%90%E1%83%93%E1%83%94%E1%83%91%E1%83%9D%E1%83%98%E1%83%9A.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<span class="null"><br /></span>
<b><span class="null">მათე მაყაშვილი, რადებოილი, გერმანია, აგვისტო 2014.</span></b><br />
<span class="null"><br /></span>
<br />
<span class="null"> "საუზმედ გვქონდა თაფლი, კარაქი, ყველი, შოკოლადი, კაკაო, ყავა, შემწვარი შაშხი კვერცხთან ერთად, ხლოპიები და რძე."</span><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> ___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLT97Xvtinr2qacpUXM8sO9uDqydlmwVbwJWiE7M6SjfAZLl1_KPxAWpLDT2bAjrohp_sTOSKCNsTNEYUq-nLZlkonM8GGkjeoLiTHxI6hQVl30Q8Ev_-5MJ4NYFBI-9bn5IT0Tu9Smt6p/s1600/%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%90+3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLT97Xvtinr2qacpUXM8sO9uDqydlmwVbwJWiE7M6SjfAZLl1_KPxAWpLDT2bAjrohp_sTOSKCNsTNEYUq-nLZlkonM8GGkjeoLiTHxI6hQVl30Q8Ev_-5MJ4NYFBI-9bn5IT0Tu9Smt6p/s1600/%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%90+3.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<span class="null"><br /></span>
<br />
<span class="null"> <b> ანა გიგუაშვილი, ოქსფორდი, ინგლისი, ოქტომბერი 2014.</b></span><br />
<span class="null"><b><br /></b></span>
<span class="null"><b> </b>"ოქსფორდული დილები რაღცნაირია, მყუდრო და ძალიან დილაადრიანად იწყება. თუ თორნიკე დილით ჩემ გაღვიძებამდე არ გადის სახლიდან, მაშინ ერთად ვსაუზმობთ. თუ არადა, თორნიკე უნივერსიტეტში სვამს ყავას, მე კიდევ თუ ცუდი ამინდი არაა და სახლში არ მირჩევნია ყოფნა, გავდივარ ველოსიპედით სტარბაქსში ან კოსტასთან და იქ მივირთმევ რა თქმა უნდა ამერიკანოს : ) ამ დროს ოქსფორდის ქუჩების და სახლების თვალიერება ყველაზე მყუდრო და ბედნიერი საქმიანობაა."</span><br />
<br />
<span class="null"><b> </b></span><span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;">___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBpvQdBcoWMACsMEcUrbjBKgAkN_m1sUA2TVzHaWwEkfBfxhf0JfLN4n2Of1Pk7p6C1uQcUTcA-O4d7VIy86cJJWa-IJTNGCJxl5z-TFh2Nju2-WY7rIjFe6hSVQh-WQ9upA_Tj89-8XAP/s1600/%E1%83%9A%E1%83%94%E1%83%9A%E1%83%90.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBpvQdBcoWMACsMEcUrbjBKgAkN_m1sUA2TVzHaWwEkfBfxhf0JfLN4n2Of1Pk7p6C1uQcUTcA-O4d7VIy86cJJWa-IJTNGCJxl5z-TFh2Nju2-WY7rIjFe6hSVQh-WQ9upA_Tj89-8XAP/s1600/%E1%83%9A%E1%83%94%E1%83%9A%E1%83%90.jpg" height="272" width="400" /></a></div>
<br />
<span class="null"><b> ლელა ბულისკერია, თბილისი, ოქტომბერი 2014.</b></span><br />
<br />
<span class="null"><b><span class="_5yl5" data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> </span></span></span></b><span class="_5yl5" data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> "ჩემი აზრით საუკეთესო საუზმე იცი რომელია? კარგად გამოძინებულზე რომ მიირთმევ აი ეგ."</span></span></span></span><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> ___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIM46HbDx8Uga3ivi_0blTViOuCN_gh4bNxrjaJNjjslUBNFSb6QIv3JQ0g4Ew8A-GpOhM77TmAqn8LmrnrNZ-P1bONnPe22maaCX4p9isFsHhVcn7n6NaAe0UwhQ_KimsQ2MhKl24fAtN/s1600/%E1%83%99%E1%83%94%E1%83%93%E1%83%98+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIM46HbDx8Uga3ivi_0blTViOuCN_gh4bNxrjaJNjjslUBNFSb6QIv3JQ0g4Ew8A-GpOhM77TmAqn8LmrnrNZ-P1bONnPe22maaCX4p9isFsHhVcn7n6NaAe0UwhQ_KimsQ2MhKl24fAtN/s1600/%E1%83%99%E1%83%94%E1%83%93%E1%83%98+1.jpg" height="266" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiTpMn3ktKj8qYKlVe855SG3C2c1gGUhLuRRd1J2PBv2Fire4rztwRFE1Qq5QAgq2EFKs-laakfBsLVMmSxchUF0h_15E7Bch9kpYJLXF9bweT3Z-tC3MqDU7aQLHCnSzARzz372tOFuhk/s1600/%E1%83%99%E1%83%94%E1%83%93%E1%83%98+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiTpMn3ktKj8qYKlVe855SG3C2c1gGUhLuRRd1J2PBv2Fire4rztwRFE1Qq5QAgq2EFKs-laakfBsLVMmSxchUF0h_15E7Bch9kpYJLXF9bweT3Z-tC3MqDU7aQLHCnSzARzz372tOFuhk/s1600/%E1%83%99%E1%83%94%E1%83%93%E1%83%98+2.jpg" height="266" width="400" /></a></div>
<br />
<b><span class="null"><span class="_5yl5" data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> კედი, თბილისი, ოქტომბერი 2014.</span></span></span></span></b><br />
<span class="null"><span class="_5yl5" data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><br /></span></span></span></span>
<span class="null"><span class="_5yl5" data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> "</span></span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">ნევერლენდის
დაკარგული ბიჭები საუზმობის რიტუალს არ ასრულებენ. ისინი დგებიან, თვალებს
იფშვნეტენ და ჰოპ! უკვე კუნძულის სხვადასხვა მხარეს არიან. მე მათ
მაგივრად ვუსვამ პურს კარაქს, ვაკეთებ ყველიან ბუტერბროდებს, ვწვავ
ყიყლიყოს და სანამ სხვებს გაეღვიძებათ, მაგიდის თავში მარტო ვჯდები და ცხელი
კაკაოს ჭიქაზე ხელებს ვითბობ. ვითომ მათ მოსვლას ვუცდი.</span></span></span><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> </span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;">___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> </span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_JMC416C2zohmKWqEYQCIK0vUJLqnAkqommVdh9RTZLAtommL5mHG5GOYxTGtWCGuJid39JR1m3pq7FuM7PifOTrIQfnjv6doWljPTJ01ccLv4slTHGmOkbXzUdHtpvRtvsu3IVQZB28F/s1600/%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%A2%E1%83%90,+%E1%83%A1%E1%83%A2%E1%83%90%E1%83%9B%E1%83%91%E1%83%A3%E1%83%9A%E1%83%98.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_JMC416C2zohmKWqEYQCIK0vUJLqnAkqommVdh9RTZLAtommL5mHG5GOYxTGtWCGuJid39JR1m3pq7FuM7PifOTrIQfnjv6doWljPTJ01ccLv4slTHGmOkbXzUdHtpvRtvsu3IVQZB28F/s1600/%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%A2%E1%83%90,+%E1%83%A1%E1%83%A2%E1%83%90%E1%83%9B%E1%83%91%E1%83%A3%E1%83%9A%E1%83%98.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> <b>ნატა ობოლაძე, სტამბული, თურქეთი. ოქტომბერი 2014</b></span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><br /></span></span></span>
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> ___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifSlgd2QNG1kycyKoOhG3scQ0tvmKwfHA0-T6RUdl6aiLxeQVeVXTIRTzav_iwMk2LxqQ-LBXvTShuMjRtBpS27ib8q7qP8DhDDaS8AHC8aZyRiOXbeLRvqeNu_IqxU6FuhP1Yh0N6cBta/s1600/%E1%83%A1%E1%83%9D%E1%83%AE%E1%83%98%E1%83%A9%E1%83%90,+%E1%83%91%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%A1%E1%83%94%E1%83%9A%E1%83%9D%E1%83%9C%E1%83%90.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifSlgd2QNG1kycyKoOhG3scQ0tvmKwfHA0-T6RUdl6aiLxeQVeVXTIRTzav_iwMk2LxqQ-LBXvTShuMjRtBpS27ib8q7qP8DhDDaS8AHC8aZyRiOXbeLRvqeNu_IqxU6FuhP1Yh0N6cBta/s1600/%E1%83%A1%E1%83%9D%E1%83%AE%E1%83%98%E1%83%A9%E1%83%90,+%E1%83%91%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%A1%E1%83%94%E1%83%9A%E1%83%9D%E1%83%9C%E1%83%90.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> <b>ნინო სოხაძე, Café Granja La Pallaresa, ბარსელონა, ესპანეთი. სექტემბერი 2014.</b></span></span></span><br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><br /></span></span></span>
<span class="_5yl5" data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"> " ფოტოზე ჩუროსია, ესპანური ტკბილეული, რომელსაც მიირთმევენ შოკოლადთან ერთად. ეს საუზმე ძალიან გემრიელი და განსაკუთრებული </span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span class="_5yl5" data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".p8.$mid=11413025597728=2156df6933f72a13418.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0">იყო.</span></span></span> ბოლო დილას, ბარსელონაში მარტო ბოდიალისას, შევედი ამ პატარა კაფეში. შესვლისთანავე შემომეგება შუახნის ბაბუ, ღიმილით. თავისუფალი ადგილის მოძებნაში დამეხმარა. კაფეს მომსახურე პერსონალი, სულ ესპანელი ბაბუებისგან შედგებოდა, რომლებიც ღიმილიანი სახეებით დაუღალავად დაფუსფუსებდნენ მაგიდებს შორის... ეს იყო ალბათ ყველაზე გემრიელი და ესპანური საუზმე, ჩემი იქ ყოფნის პერიოდში, გარდა იმისა, რომ ყველაფერი საოცრად გემრიელი იყო, ამ პატარა და უბრალო კაფეს სიმყუდროვემ ძალიან დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა ჩემზე."</span></span></span><br />
<br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> ___________________________________________________________</span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;"> </span></span></span></span></span></span><span class="_5yl5" data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".15i.$mid=11412872998208=23187bc8a9dca080461.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span style="color: #444444;"><span style="color: #666666;"><span style="color: #999999;">* * * </span></span></span></span></span></span><br />
<br />
ჩემი პირადი საუზმეების გახსენებისას, ძალიან გამიჭირდა ერთი რომელიმეს გამოყოფა; მაგრამ
კარგად რომ დავფიქრდი, მივხვდი, რომ
ყველაზე კარგი დილები ჩემი მეგობრების - ანას და მარის სახლში მქონია. <br />
<br />
მარი
ისეთ სიმღერას ჩართავდა, რომელიც ზუსტად იმ დილისთვის იყო განკუთვნილი.
სამივე მათ მზიან სამზარეულოში დავსხდებოდით, ვსვამდით ფინჯან ყავას,
ვლაპარაკობდით ათას რამეზე და გეფიცებით, დრო უფრო ნელა გადიოდა, ვიდრე
სხვა დროს. ამიტომ ყველაფერს ვასწრებდით - ცხელი ყავის ხვრეპასაც და
ლაპარაკსაც. იმ დილებში მნიშვნელოვანი უფრო მეტად განწყობა იყო და არა
საუზმის რაციონი. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7XG129g-GmJb6R0tDFjfrgTn-IBDe0PTt4nW6Xr-AcyXKVN_QbS2c6la4sqN-2n9IY1-WCHOK3TqxsKXQgYDHWE9QV1pkxZ-Mm0VsBe1eEFRf0g0zYAzYg0mhRUSN8Mh-p3vVHnqO0hzj/s1600/Photo0031+edited.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7XG129g-GmJb6R0tDFjfrgTn-IBDe0PTt4nW6Xr-AcyXKVN_QbS2c6la4sqN-2n9IY1-WCHOK3TqxsKXQgYDHWE9QV1pkxZ-Mm0VsBe1eEFRf0g0zYAzYg0mhRUSN8Mh-p3vVHnqO0hzj/s1600/Photo0031+edited.jpg" height="300" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ანას და მარის სახლი, თბილისი, 2011 წელი.</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<span class="null"><span class="_5yl5" data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0"><span data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0.0"><span data-reactid=".mv.$mid=11413018231143=2fd1fa85626d65adc06.2:0.0.0.0.0.0.$end:0:$0:0"><span class="emoticon emoticon_kiki" title="^_^"></span></span></span></span></span>
<br />
<div class="_38 direction_ltr">
<span class="null"></span></div>
Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-18863685206208196662014-10-07T01:04:00.006+04:002014-10-07T01:04:55.147+04:00კვირის ფოტო<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirm6p0mJgC2El4mcCwiv-McxNxq1dA5tC-Ys0FOG7D5FWiFwbN4Uee7KIYgfc0mxSvi5E24OaI_w7ns663CIGTvPHJsQVfRxDkxWxZD7X-XTm5zCga7rXVNFj-sS0BUC7uGNvqWkNTqIzM/s1600/18_117404617.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirm6p0mJgC2El4mcCwiv-McxNxq1dA5tC-Ys0FOG7D5FWiFwbN4Uee7KIYgfc0mxSvi5E24OaI_w7ns663CIGTvPHJsQVfRxDkxWxZD7X-XTm5zCga7rXVNFj-sS0BUC7uGNvqWkNTqIzM/s1600/18_117404617.jpg" height="400" width="263" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"> Twiggy at Disneyland during her first visit to the U.S., 1967. </td></tr>
</tbody></table>
<br />
<a href="http://life.time.com/" target="_blank">LIFE</a>-ს რომ უამრავი სხვადასხვა ცნობილი ადამიანის თუ მოვლენის ამსახველი ფოტოების დიდი საგანძური აქვს, ალბათ არავისთვისაა ახალი. ცოტა ხნის წინ შევედი მათ ვებ გვერდზე, ვათვალიერებდი მომღერლების, მსახიობების იშვიათ სურათებს და ყველაზე მეტად მაინც ეს ფოტო დამამახსოვრდა, როგორ ჭამს პირმოთხუპნული ტვიგი ნაყინს დისნეილენდში. თავისი ცნობილი, ტუშით აპრეხილი წამწამები კი დაბლა აქვს დახრილი. <br />
<br />
ყველა გოგოშია რაღაც განსაკუთრებული, უბრალოდ ამას აღმოჩენა ჭირდება. ყველაზე ლამაზები კი მაშინ არიან, როცა მთელი გულით არიან დაკავებული ნაყინის ჭამით :) <br />
Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-49980843070636850652014-09-08T22:31:00.002+04:002014-09-08T22:37:21.236+04:00პატარა [მსუქანი] პრინცი სამეფო ოჯახი არასდროს მიყვარდა. არა, უფრო ოჯახი კი არა, მათ მიმართ მედიის დამოკიდებულება არ მეხატებოდა გულზე. ქეით მიდლტონის დას, პიპასაც კი, უამრავი პაპარაცი რომ დასდევდა და მისი ჩაცმულობის ყველა დეტალს ცალკე სტატია ეძღვნებოდა. პროტესტის ნიშნად, ყველა ავითვალწუნე და ყველა ნიუსს, რომელიც მათ ეხებოდა, თვალს ვარიდებდი.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgINnWhMEkvzjYFEAqYLeclkKkZXLhCmZdj0JPpKnIAAbfNtznM5yEF4VcPY43hoKD1sSczHhq0-IbDV73IstNrcLupwpg_80PcTEm-xKg0hne-lHbmBM_8IDd3qNMPOJ5JAxG3Bc8SoWng/s1600/284184f8f7ec8635_georgemain.xxxlarge.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgINnWhMEkvzjYFEAqYLeclkKkZXLhCmZdj0JPpKnIAAbfNtznM5yEF4VcPY43hoKD1sSczHhq0-IbDV73IstNrcLupwpg_80PcTEm-xKg0hne-lHbmBM_8IDd3qNMPOJ5JAxG3Bc8SoWng/s1600/284184f8f7ec8635_georgemain.xxxlarge.jpg" height="218" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
ეს ყველაფერი მანამ, სანამ ქვეყანას სასაცილო, მსუქანი არსება - ჯორჯი მოევლინებოდა. მისმა დაბადებამ, რა თქმა უნდა პრესის ყურადღება გააასმაგა. თუმცა, სადღა დაგიდევდით ჩემს პროტესტს, სადაც კი ვარდისფერლოყება პრინცს მოვკრავდი თვალს, ყველა ამბავს ვკითხულობდი. მერე შევამჩნიე, რომ ქეით მიდლტონი ძალიან დახვეწილი გემოვნების გოგო ყოფილა. არც განსაკუთრებულად პომპეზურად იცვამდა, მაგრამ არც ერთ სტილში, მაგალითად, როგორც დედოფალი ელიზაბეტი, რომლის პიჯაკი და ქვედაბოლო უკვე მომაბეზრებელზე მომაბეზრებელი გახდა.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9sl5BSc9OCQyl3y14Zf3OE3c1Hr9zdAIT2ydahdhbkZROZ-eeRpD2pzzdWB82xj32U3SxQcrFiIM2LGjUriFcmj3JSZNUgxTm7cHXDPcPxvEjwXoRiNhId6U2hKYwrAbdCV8zTb-nBZCO/s1600/AP795697868430.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9sl5BSc9OCQyl3y14Zf3OE3c1Hr9zdAIT2ydahdhbkZROZ-eeRpD2pzzdWB82xj32U3SxQcrFiIM2LGjUriFcmj3JSZNUgxTm7cHXDPcPxvEjwXoRiNhId6U2hKYwrAbdCV8zTb-nBZCO/s1600/AP795697868430.jpg" height="400" width="226" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ეს outfit ხშირად აცვია და ძალიან მომწონს</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<br />
ქეითს ყოველთვის ისე აცვია, რომ გაიფიქრებ, ასე თავისუფლად ჩაიცვამდი მეგობართან ფინჯან ყავაზე, ან რომელიმე სხვა, ყოველდღიურ შეხვედრაზე. ცხადია, ყველაფერს ისე გვაწვდიან, რომ პრინცის მეუღლე კეთილი და უზადო გამოჩნდეს, თუმცა ფოტოებს რომ ვაკვირდები, ქეითი მაინც საკმაოდ უშუალო და კარგი გოგო მგონია. აი ისეთი, ქუჩაში შემთხვევით თუ შემოგხვდა, შეიძლება გაჩერდეს და გკითხოს, თუ სად შეიძინე ეს ლამაზი სანდლები. კარგით, ცოტა გადავაჭარბე. მაგრამ ქეითით ერთობ მოხიბლული ვარ და უკვე ჯორჯის გარეშეც მაინტერესებს :)<br />
<br />
დღეს სოც.ქსელები ახალი ამბით აჭრელდა - ქეითი მეორე ბავშვზეა ორსულად და მალე ქვეყანას მეორე ფერხორციანი გუნდა მოევლინება. იმედია, ისიც ჯორჯივით კარგი იქნება :)<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyZWgk9nYD_UoqLEJjugXyxJpsOGe4DAvSJNNlT_n4_RHuWWUcAdHAFY5i_l1vqmjc9pqX6w56TnISsyp8ybM4mQt-iS_orp5kztUh5KlRbnnYzLzuM5DyNvQ87ItW3arCjaXDTqU9XKLk/s1600/prince_george_feature1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyZWgk9nYD_UoqLEJjugXyxJpsOGe4DAvSJNNlT_n4_RHuWWUcAdHAFY5i_l1vqmjc9pqX6w56TnISsyp8ybM4mQt-iS_orp5kztUh5KlRbnnYzLzuM5DyNvQ87ItW3arCjaXDTqU9XKLk/s1600/prince_george_feature1.jpg" height="225" width="400" /></a></div>
<br />
შეხედეთ, როგორი დიდებული ბავშვია. ამ დროს ალბათ დიდების მოსაწყენ საუბარს უსმენს და ერთი სული აქვს, როდის წაიყვანენ სახლში და საყვარელ ფაფას აჭმევენ.<br />
<br />
პ.ს<br />
ქეითის სტილზე საქებარ პოსტს ცალკე დავწერ :)Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-82166823978673743732014-07-15T23:11:00.001+04:002014-07-15T23:11:32.782+04:00Fernweh <a href="http://www.boredpanda.com/" target="_blank">Bored Panda</a>-ზე ერთი <a href="http://www.boredpanda.com/untranslatable-words-found-in-translation-anjana-iyer/" target="_blank">სტატია</a> ვნახე, სიტყვებზე, რომლებიც სხვა ენებზე პირდაპირ არ ითარგმნება.<br />
<br />
ბევრი საინტერესო სიტყვა იყო (რომლებიც ზემოთ მოცემულ ლინკში შეგიძლიათ თავადაც ნახოთ), მაგრამ ერთი განსაკუთრებით მომეწონა.<br />
<br />
<b>Fernweh</b> (გერმანული) - feeling homesick for a place you have never been to. <br />
<br />
ორი ქალაქი გამახსენდა. მათი იმდენი ფოტო მაქვს ნანახი, უკვე მგონია, რომ ნამყოფი ვარ და ხანდახან საშინლად მენატრება. <br />
<br />
<br />
<b>დუბროვნიკი</b><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRKXiP7u7keNrBzeK2FWJRCNQcsFmlwDeM1wUpMKeJ0lH3h9qbE8IxUnFlf7EswZYyseOXH-qCTLezQs9hk71858gqnlMuprukpgndBE7QV7Q8TG5wmGCpyOSyKZF8Ehlhtco8l2jRpVcU/s1600/P1010618.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRKXiP7u7keNrBzeK2FWJRCNQcsFmlwDeM1wUpMKeJ0lH3h9qbE8IxUnFlf7EswZYyseOXH-qCTLezQs9hk71858gqnlMuprukpgndBE7QV7Q8TG5wmGCpyOSyKZF8Ehlhtco8l2jRpVcU/s1600/P1010618.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
ყველაზე ლურჯზღვიანი და წითელკრამიტებიანი ქალაქი.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvkC0s6jhA9UXvNuaCFvjnx0kzsv2pou9x1pwQ39_T20FSrFYjVLTRX1CYbgIsBAfTvP69i-VtE_c7bd1z10F3wL1uiNdaj3ENBqWS4Srabh23rrQSNG4QsTA6eKDBn-yoNnPxqmk-sJHI/s1600/P1010665.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvkC0s6jhA9UXvNuaCFvjnx0kzsv2pou9x1pwQ39_T20FSrFYjVLTRX1CYbgIsBAfTvP69i-VtE_c7bd1z10F3wL1uiNdaj3ENBqWS4Srabh23rrQSNG4QsTA6eKDBn-yoNnPxqmk-sJHI/s1600/P1010665.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<b>ბრიუგე</b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_dpbnuqyz6Y9oS6w7ySbSmK7g2rodxCtoESBSeuyyWbvT_LlaE1_Gd9w-LpbRiexM9gHEtblCSZbiaxWzCxZPK2rD4q5NSblQHJoL2LTLblHutSnm0lu0uYNK-RWbUWUaoOU0ZCXxz8Kd/s1600/Bruges-Belfort-and-MarktPlatz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_dpbnuqyz6Y9oS6w7ySbSmK7g2rodxCtoESBSeuyyWbvT_LlaE1_Gd9w-LpbRiexM9gHEtblCSZbiaxWzCxZPK2rD4q5NSblQHJoL2LTLblHutSnm0lu0uYNK-RWbUWUaoOU0ZCXxz8Kd/s1600/Bruges-Belfort-and-MarktPlatz.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
ყველას უყვარს ბრიუგე (ყველას თუ არა, იმათ მაინც, ვისაც <a href="http://www.imdb.com/title/tt0780536/?ref_=nv_sr_1" target="_blank">ეს ფილმი</a> უნახავს). <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv-L7YaxGqJGY1wARg6NtMDNApUUwrXT8-TG73yopfrTmJM9xeYoq_Ho7Ps0HiSMq-Xo3JjcbCM5ZSw5DdoW8FJalAbcwQQHdQFx8fgrjSEC6-x_LJULNzz1meUBpoIi9RyzWCSEpMqXD_/s1600/Bruges-Street.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv-L7YaxGqJGY1wARg6NtMDNApUUwrXT8-TG73yopfrTmJM9xeYoq_Ho7Ps0HiSMq-Xo3JjcbCM5ZSw5DdoW8FJalAbcwQQHdQFx8fgrjSEC6-x_LJULNzz1meUBpoIi9RyzWCSEpMqXD_/s1600/Bruges-Street.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
თქვენ თუ გაქვთ ასეთი ადგილები?<br />
<br />
<span style="font-size: x-small;">ფოტოები: <a href="http://oliviaoyster.com/travelblog/dubrovnik-old-town/" target="_blank">დუბროვნიკი</a>, <a href="http://www.needanotherholiday.com/bruges-belgiums-beautiful-bubble/" target="_blank">ბრიუგე</a> </span>Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-50253275952358858912014-07-05T18:36:00.004+04:002014-07-05T18:36:51.957+04:00Batumi<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4F5t_7QTRQiYCKvhPXhN84_5XgNQtTIzGSXWyvAFF54OOOkq8GcpXNLybnRUNin7mVkAiNbugWqWnGNVIR9aLgz7_O3NT1B0nW0TJBDbf2SHIkso-G0p3JToVG6UVTAFB39dau3ymm337/s1600/tumblr_mnmpahWzfK1s4nk1qo1_1280.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4F5t_7QTRQiYCKvhPXhN84_5XgNQtTIzGSXWyvAFF54OOOkq8GcpXNLybnRUNin7mVkAiNbugWqWnGNVIR9aLgz7_O3NT1B0nW0TJBDbf2SHIkso-G0p3JToVG6UVTAFB39dau3ymm337/s1600/tumblr_mnmpahWzfK1s4nk1qo1_1280.jpg" height="265" width="400" /></a></div>
<br />
* * *<br />
<br />
თურმე, ზოგჯერ როგორი მონატრება იცის ამ ქალაქმა : )<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisNifi4sHhz69o-xOaCPkuZHqhDHediawunhG30bXSSFnfdqor_NNrGRVDlQ2o8xNpuwwvC-3xM1X8iSBR0YpgA2FysrGAhIjb9l0n-SAZD31Kik07Yy_09p9kRDD-_FVEi7UhytUa1ABe/s1600/tumblr_mqqxoaO46q1s7du03o1_1280.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisNifi4sHhz69o-xOaCPkuZHqhDHediawunhG30bXSSFnfdqor_NNrGRVDlQ2o8xNpuwwvC-3xM1X8iSBR0YpgA2FysrGAhIjb9l0n-SAZD31Kik07Yy_09p9kRDD-_FVEi7UhytUa1ABe/s1600/tumblr_mqqxoaO46q1s7du03o1_1280.jpg" height="270" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkdpdkMFxtw0GcdSuz9Xh3iqrWFHqP3ylRLrL7OoZ5UnPWM5mMWDU8TotUf7iO0uw9Yl68L39Y_1KorJlfcLSd3LwhRL_E5rbjEU4lyITLaEZdH4E2pJuWxe3KvQv5npDDQBIEEKg3lMT3/s1600/tumblr_mbiycuDMZQ1qchft1o1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkdpdkMFxtw0GcdSuz9Xh3iqrWFHqP3ylRLrL7OoZ5UnPWM5mMWDU8TotUf7iO0uw9Yl68L39Y_1KorJlfcLSd3LwhRL_E5rbjEU4lyITLaEZdH4E2pJuWxe3KvQv5npDDQBIEEKg3lMT3/s1600/tumblr_mbiycuDMZQ1qchft1o1_500.jpg" height="400" width="296" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWFru3tmMWAfsKjV8T0k9NQSP8WcaGUZohQhpHMzwN3y-8xik2dtaQxnUfua-DIENp8_VW3WkKeePLE4S4ietX9tFqVtkqTKwfFxLkKlZH5XZASD-wEVb5pGilT7GVwfd7WrBaOiHAbdX5/s1600/DSC09162.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWFru3tmMWAfsKjV8T0k9NQSP8WcaGUZohQhpHMzwN3y-8xik2dtaQxnUfua-DIENp8_VW3WkKeePLE4S4ietX9tFqVtkqTKwfFxLkKlZH5XZASD-wEVb5pGilT7GVwfd7WrBaOiHAbdX5/s1600/DSC09162.JPG" height="300" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">By me</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7tvMnU19LOKNM8Vtejz-CPa_FkE12NzrATQ1QZZHcmV-amLFcPBONfDFMOsNVst1HQHRFw4nxg3IiOBl6w9Lp7ycSiR1QMQMp_WsuqpwA5sOd5vw6cuRydIJ9ypic_ten71mVfz_E7ixl/s1600/tumblr_lqzo4hInfJ1r187g1o1_1280.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7tvMnU19LOKNM8Vtejz-CPa_FkE12NzrATQ1QZZHcmV-amLFcPBONfDFMOsNVst1HQHRFw4nxg3IiOBl6w9Lp7ycSiR1QMQMp_WsuqpwA5sOd5vw6cuRydIJ9ypic_ten71mVfz_E7ixl/s1600/tumblr_lqzo4hInfJ1r187g1o1_1280.jpg" height="265" width="400" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYtJnSC0Oo7o_lWSuHLhsq7i1hfzpapZ206ZBX53mY7Ww2gm_X6MumCKly1xnIZXWu7oE67UuurKWfpbtpqMDkGGLuG6pOo5DNZ7zFLYlf02JmXNHWQ6Jim9Bvy4iWCv0RBZVnFUr80laZ/s1600/DSC09103.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYtJnSC0Oo7o_lWSuHLhsq7i1hfzpapZ206ZBX53mY7Ww2gm_X6MumCKly1xnIZXWu7oE67UuurKWfpbtpqMDkGGLuG6pOo5DNZ7zFLYlf02JmXNHWQ6Jim9Bvy4iWCv0RBZVnFUr80laZ/s1600/DSC09103.JPG" height="300" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">By me</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOz32ECYNainr96OvuKFm0r0-7kL6D9sp6cYPeYKUEUad7RIO0kHywgMeDc4l1euNd_AkeEs_u2YV_Gvz9NzO5Fi-kA5aI_zaK74y9RLjRlK7yNxsuh3iw8wY_tLUONlbFg-7f6cFMcarY/s1600/tumblr_mr5w8h5Vq31qmvucdo1_1280.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOz32ECYNainr96OvuKFm0r0-7kL6D9sp6cYPeYKUEUad7RIO0kHywgMeDc4l1euNd_AkeEs_u2YV_Gvz9NzO5Fi-kA5aI_zaK74y9RLjRlK7yNxsuh3iw8wY_tLUONlbFg-7f6cFMcarY/s1600/tumblr_mr5w8h5Vq31qmvucdo1_1280.jpg" height="248" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="font-size: x-small;">Photos: <a href="http://leavethewestbehind.com/post/51746773839/ferris-wheel-in-batumi-gerogia" target="_blank">1</a> <a href="http://takomazhalashvili.tumblr.com/post/56868901181/zenit-georgia-batumi-photograph-by-tako" target="_blank">2</a> <a href="http://ttttatia.tumblr.com/post/33079166868/by-tatia-narsia" target="_blank">3</a> <a href="http://thepurpledreamz.tumblr.com/post/9782614010/batumi-georgia-lake" target="_blank">4</a> <a href="http://lolitaflamingo.tumblr.com/post/57608827587" target="_blank">5</a> </span>Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-60573703922963846562014-06-26T10:57:00.002+04:002014-06-26T10:57:06.571+04:00ზაფხული კირსტენ დანსტის გარეგნობა არასდროს მომწონდა. მაგრამ <a href="http://www.wmagazine.com/" target="_blank">W Magazine</a>–ში მისი ბოლო <a href="http://www.wmagazine.com/people/celebrities/2014/04/kirsten-dunst-juergen-teller/photos/slide/1" target="_blank">ფოტოსესია</a> ვნახე და ისეთი კარგია, შეიძლება აზრი შევიცვალო. ამ საქმეში სოფია კოპოლას ხელიც ურევია, ნომრის რედაქტირებაზე ისიც იყო სპეციალური მიწვევით.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIUZmSZJOwECLVKICKDqZFLsmeihw0zqx9iXv6KU_DRXuSKjZGXlb3TrGx2bEJUJl9U7oF2nodNkleqZihKn6cnQ5cKuZsYr7YPUH6lYd4uESoWYT5rsa2NytQlYF8KLX4aQR7rW62Gb0t/s1600/summerpleasures_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIUZmSZJOwECLVKICKDqZFLsmeihw0zqx9iXv6KU_DRXuSKjZGXlb3TrGx2bEJUJl9U7oF2nodNkleqZihKn6cnQ5cKuZsYr7YPUH6lYd4uESoWYT5rsa2NytQlYF8KLX4aQR7rW62Gb0t/s1600/summerpleasures_1.jpg" height="400" width="263" /></a></div>
<br />
ფოტოებში ნამდვილი ზაფხული დგას, ცივ ლიმონათიანი, სწრაფად შეჭმული ნაყინებიანი და საღამოობით ჩახუთულ ჰაერიანი ზაფხული. რაც კირსტენის დამსახურებაცაა, თავის მაცდური ღიმილით და ნათელი თვალებით.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSGrUWo2DVAdHoJYWeCj-JAHH8MpEJTsLFYtZ5nxNoG5OGe5fhLv4bLWjYZ-lvzq2azINyUzeCbb6LDXkpx6UHXsVNpCrrpVEjOt2uMas2CJf8vFKfTRiOohZ72hyHDrEs1G69qx1047HW/s1600/kirsten.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSGrUWo2DVAdHoJYWeCj-JAHH8MpEJTsLFYtZ5nxNoG5OGe5fhLv4bLWjYZ-lvzq2azINyUzeCbb6LDXkpx6UHXsVNpCrrpVEjOt2uMas2CJf8vFKfTRiOohZ72hyHDrEs1G69qx1047HW/s1600/kirsten.JPG" height="262" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhANd_93kRj_XPfqGx1t5krZ8LTnjhn7YBHXHmuSKCBAIAZhNAoIT6j1i8C3Evbs7bvwzOU5VpqBWmUAhlfDd8bW6J5G0Lpkk629zqZH0IpR8fMgBp4XOsoKQriIGpEDtM54FVjJj-AD3h/s1600/summerpleasures_3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhANd_93kRj_XPfqGx1t5krZ8LTnjhn7YBHXHmuSKCBAIAZhNAoIT6j1i8C3Evbs7bvwzOU5VpqBWmUAhlfDd8bW6J5G0Lpkk629zqZH0IpR8fMgBp4XOsoKQriIGpEDtM54FVjJj-AD3h/s1600/summerpleasures_3.jpg" height="400" width="263" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJovjm08hI3Fa-ftSdmwhyGULLyCc1QSlOt4lxJ6ZE5vTB9_Fyv-oyH671_PJgoGWnLWy8CI-xIvZGqDUL2-IvE_Ux8UwYeei8BNT4lUeZ5Q-DlLo5D18vStdsBj6T8dHgN5_XdQoOs7ae/s1600/summerpleasures_21.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJovjm08hI3Fa-ftSdmwhyGULLyCc1QSlOt4lxJ6ZE5vTB9_Fyv-oyH671_PJgoGWnLWy8CI-xIvZGqDUL2-IvE_Ux8UwYeei8BNT4lUeZ5Q-DlLo5D18vStdsBj6T8dHgN5_XdQoOs7ae/s1600/summerpleasures_21.jpg" height="265" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1318768434197466535.post-36932243874797332962014-06-22T19:18:00.000+04:002014-06-22T19:18:02.920+04:00კინო ზღვისპირა ქალაქში, ანუ ცოტა რამ ბათუმის კინოფესტივალის შესახებ ძალიან დიდი ხანია, არაფერი დამიწერია, მაგრამ ახლა ისეთი ამბავი მაქვს, აუცილებლად უნდა წაიკითხოთ! განსაკუთრებით კი ბლოგერებს დაგაინტერესებთ. <br />
<br />
დღეს <a href="https://www.facebook.com/BIAFFBATUMI" target="_blank">ბათუმის კინოფესტივალის პეიჯზე</a> ბლოგერებისთვის საკონკურსო ფორმა განთავსდა. <a href="https://docs.google.com/forms/d/1aopvJzj8g0mcm-TfYgYZyOEJXJu5nV_UcOE_AMB-d3U/viewform" target="_blank">ამ ლინკზე</a> თუ გადახვალთ, ყველა ბლოგერს შეგიძლიათ შეავსოთ და დაელოდოთ სექტემბერს.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGkdxzDH6Nnq0KnhBc_lJcGbUgej3k86h2J2JlYZSutVrCmUqGPZLbKXX5ZYQsO2c4iND-cn-row-4OSr429OcX0LnwPfWfjE11qoige6oQUrWk2ZMRVsZaAMMjTKO-S7S4cm3gs0ZS5Go/s1600/20130918_161945.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGkdxzDH6Nnq0KnhBc_lJcGbUgej3k86h2J2JlYZSutVrCmUqGPZLbKXX5ZYQsO2c4iND-cn-row-4OSr429OcX0LnwPfWfjE11qoige6oQUrWk2ZMRVsZaAMMjTKO-S7S4cm3gs0ZS5Go/s1600/20130918_161945.jpg" height="300" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">შარშანდელი ბიაფის სტენდი</td></tr>
</tbody></table>
<br />
ძალიან კარგი შესაძლებლობაა, მიიღოთ ახალი გამოცდილება, ნახოთ საინტერესო ფილმები, გაიცნოთ ამ ფილმების რეჟისორები (ყველა არა, რა თქმა უნდა, ყოველწლიურად ერთი მათგანი მაინც ჩამოყავთ ორგანიზატორებს), ისიამოვნოთ სექტემბრის ბათუმით (რომელიც ამ პერიოდში ყველაზე ლამაზია), გაიცნოთ ახალი ადამიანები და ყოველი დღე დატვირთული გქონდეთ ათასი სასიამოვნო საქმიანობით.<br />
<br />
მათთვის, ვისაც არ სმენია ამ ღონისძიების შესახებ, ორიოდე სიტყვით გეტყვით, რომ ბათუმის კინოფესტივალი ყოველწლიურად, სექტემბერში იმართება, სადაც წარმოდგენილია შემდეგი კონკურსები:<br />
<br />
<ul>
<li> საერთაშორისო მხატვრული ფილმების კონკურსი</li>
<li>დოკუმენტური ფილმების საერთაშორისო კონკურსი</li>
<li> მოკლემეტრაჟიანი ფილმების საერთაშორისო კონკურსი</li>
</ul>
<br />
ასევე იმართება ვორკშოპები, მასტერკლასები და შეხვედრები კონკურსში მონაწილე ფილმების რეჟისორებთან. <br />
<br />
ვისაც ბლოგი არ გაქვთ, ასევე გირჩევთ, რომ ფესტივალზე წახვიდეთ. წინა წლებში დასწრება უფასო იყო, უბრალოდ წინასწარ ჩაწერაა საჭირო და საშუალება მოგეცემათ, ყველა სეანსს დაესწროთ. რაც უფრო ბევრი მაყურებელი იქნება, მით უფრო განვითარდება და გაიზრდება ფესტივალი.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXmIkfja_c22oJIODnrlxfuB9OMMSSAFnDna4CbAlbLVVX0JuxQW7hHK0d94UgSdismqzr0VOZqGgAeWwjqV7v7DsLp1mprzW61ZcPfCfZKK-MGJ3bRuAWA6hP8yECcqg5WhXsKjA1TfOf/s1600/20130918_162020.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXmIkfja_c22oJIODnrlxfuB9OMMSSAFnDna4CbAlbLVVX0JuxQW7hHK0d94UgSdismqzr0VOZqGgAeWwjqV7v7DsLp1mprzW61ZcPfCfZKK-MGJ3bRuAWA6hP8yECcqg5WhXsKjA1TfOf/s1600/20130918_162020.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
ამიტომ, თუ გსურთ, საკუთარი კანის ფესტივალი გვქონდეს და უფრო დიდი მასშტაბები დაიპყროს ბათუმის კინოფესტივალმა, აუცილებლად გაეშურეთ 14-21 სექტემბერს ბათუმში და გაატარეთ ძალიან საინტერესო ერთი კვირა. <br />
<br />
სიახლეებს შეგიძლიათ ფესტივალის ოფიციალურ გვერდზე მიადევნოთ თვალყური - <a href="https://biaff.org/ge/" target="_blank">BIAFF 2014</a>, სადაც მოგვიანებით განთავსდება კონკურსში მონაწილე ფილმების სია და სხვა ღონისძიებები, რომლებიც ფესტივალის ფარგლებში გაიმართება. Nataliahttp://www.blogger.com/profile/04414067916801753891noreply@blogger.com2